Feature: PlayStation wordt 10
Door Nols op 08-09-2005 om 16:08
|
|
Aanstaande vrijdag is het dan zover. Het zal dan tien jaar geleden zijn dat Sony haar eerste spelcomputer losliet op het volk. Met succes kunnen we nu wel zeggen! 1-up maakte een korte beschrijving van de geschiedenis van Playstation en wij vertalen dit met liefde en plezier voor je.
Het PlayStation verhaal begint bij de creatie van de Super Nintendo Entertainment System (SNES). Toen Nintendo heerste over de gamesindustrie met een bijna-monopolistische macht tijdens het 8-bit tijdperk. In de jaren 80 stond de naam "Nintendo" gelijk aan "gamen" in de hele wereld. In 1989 kwam Sega echter om de hoek met de Sega Genesis, welke betere graphics, beter geluid en (wellicht?) betere software had. De NES moest met lange tanden aanzien hoe Sega grote hits scoorde op haar 16-bit console met games als Sonic en Strider.
 De ouderwetse 8-bit NES
 De Sega Genesis
Nintendo bulkte in die tijd van het geld, maar zag wel in dat ze de competitie aan zouden moeten gaan met Sega. Om een systeem te maken dat beter scoorde dan de Genesis, concentreerde Nintendo zich op unieke features, in plaats van dat ze gewoon een berg kracht in de console propte. Het resultaat was dat de console maar half zo snel was als de genesis, maar dat hij wel indrukwekkende technieken had. Ook kon de console tientallen keren meer kleuren op het scherm toveren dan de competitie.
 De Super Nintendo ofwel SNES
Misschien was de meest indrukwekkende feature van de SNES wel de DSP geluids chip, welke een gigantische sprong voorwaarts was op de synthesizer achtige geluiden van de NES. Zelfs nu nog is de SNES geluidschip het beste van het beste als het over games in cartridges gaat.
Het bedrijf dat voor deze sound chip zorgde was...... SONY.
De gaming divisie van Sony werd geleid door een man met de naam Ken Kutaragi. Deze man keek geïnteresseerd de game markt aan en haalde het bedrijf over om de games industrie in te stappen. Velen dachten dat de DSP geluidschip een soort van Trojan Horse was geweest, met als doel om Sony via een achterdeur de lukeratieve games industrie binnen te krijgen (niet geheel verschillend van wat Microsoft heeft gedaan met de Dreamcast, welke draaide op een versie van Windows). Console gaming is absoluut een riskante industrie, zoals velen bedrijven die het probeerden hebben kunnen merken. Echter, het idee dat je misschien wel eens de nieuwe NES zou kunnen maken, kon niet uit het oog verloren worden - vooral niet omdat Sony de "Walkman voor games" aan haar neus voorbij zag gaan met de Nintendo Game Boy.
 De Game Boy kaapte de draagbare gaming walkman weg voor de neus van Sony.
Als de Trojan Horse theorie waar is, zal Ken Kutaragi wel tevreden zijn geweest toen Nintendo en Sony de banden aantrokken om samen een CD-ROM add-on voor de SNES te ontwikkelen. Indertijd was de CD-ROM een vrij nieuwe technologie, welke de opslagruimte een flinke boost gaf ten opzichte van de traditionele cartridges. Hoewel de CD-ROM drives erg duur waren, was de media (de CD's zelf dus) spotgoedkoop. Zowel NEC's TurboGrafx-16 als de Genesis hadden een CD-ROM add-on in de maak en Nintendo wilde zeker niet achterblijven.
Sony zou zorgen voor een CD-ROM drive die SNES eigenaars aan hun console zouden kunnen aansluiten. Nintendo zou in ruil daarvoor nieuwe SNES versies maken met CD-ROM ondersteuning ingebouwd, de Super Disc zou deze console heten. Sony zou verder wereldwijd de rechten krijgen om CD-ROM spellen te maken voor het systeem. Slecht nieuws voor Nintendo, die een gigantisch imperium had gebouwd op basis van de winst die ze maakten van het licenseren en produceren voor haar systeem. In dat licht is het dus niet verwonderlijk dat Nintendo toch maar van de samenwerking afzag en op de avond van de aankondiging van Super Disc, een deal sloot met ons eigen Philips. Velen dachten dat Nintendo dit alleen deed om een betere deal met Sony te kunnen krijgen, maar het bluffen faalde en Sony gaf nooit toe.
 De CDi speler van Philips draaide uit op een flop
Dit pakte niet goed uit voor Nintendo. Een Japans bedrijf inruilen voor een bedrijf in het buitenland werd gezien als verraad. Intussen was Philips' CDi, nog niet bijna een modern game systeem, met een software catalogus die bijna geheel bestond uit educatieve software. Nintendo licenseerde met plezier haal kostbare namen aan kleine Europese ontwikkelaars, wat resulteerde in spellen als "The Legend of Zelda: The Wand of Gamelon" en "Hotel Mario". Met andere woorden, iedereen verloor, behalve waarschijnlijk Nintendo. Zij kreeg het voor elkaar om gewoon winst te blijven maken.
|
|
Pagina:
1
|
2
|
3
|
|
|
|
 19:33 Tien screenshots Heroes of the Pacific
 12:34 Negen screenshots RTS ParaWorld
|
| Reacties (30) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
Gast (217.121.16.xxx)
op 25-10-2005 om 11:33
|
|
Square was weg geggaan toen ze dachten dat je niet mooi spellen kon creeren op de N 64. Toen hadden ze Ocarina of Time, Super Mario 64 en Banjo Kazooie nog niet gezien. Sony heeft toch altijd nog wel geld over. Voor mij in er maar 1 de beste en dat is altijd al Nintendo geweest
|
|
|
Gast (217.121.16.xxx)
op 25-10-2005 om 11:33
|
|
Square was weg geggaan toen ze dachten dat je niet mooi spellen kon creeren op de N 64. Toen hadden ze Ocarina of Time, Super Mario 64 en Banjo Kazooie nog niet gezien. Sony heeft toch altijd nog wel geld over. Voor mij in er maar 1 de beste en dat is altijd al Nintendo geweest
|
|
|
Gast (82.92.78.xxx)
op 11-02-2006 om 12:53
|
|
:9
|
|
|
Gast (81.59.9.xxx)
op 24-02-2006 om 13:51
|
|
Dat de PS CDtjes gebruikte was dan het enige goeie aan de PS. de controller was echt niks later kwamen er analoge sticks op maar die waren ook weer nageaapt van de n64!
btw: Zelda OoT is de beste game ooit! en Squere-enix moet terug komen bij Ninty!
|
|
Joni Philips
(Eindredacteur)
op 24-02-2006 om 14:02
[Niv: 1183 / Exp: 59165]
|
|
Toch raar dat als de DualShock zo slecht was, dat het de basis vormt voor zowat elke controller momenteel (op de triggers van de Xbox controllers na)
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
