Nintendo begon ongeveer een jaar geleden met het uitgeven van haar non-games. Vorig jaar zagen we Nintendogs en dit jaar zien we er al een aantal meer. Te beginnen met "Dr. Kawashima's Brain Training: How old is your brain?". Ook Big Brain Academy en het langverwachte Elektroplankton staan in 2006 op het schema.

Deze spellen maken ook allemaal deel uit van de "Touch Generations" serie, waarmee Nintendo mensen uit andere doelgroepen dan gewone gamers naar haar consoles wil lokken. In deze serie zitten bijvoorbeeld spellen als Trauma Center en Phoenix Wright. Op welke groep mensen richt Nintendo haar pijlen met dit spel?

Dat is een vraag die niet heel erg gemakkelijk te beantwoorden is. De doelgroep is eigenlijk heel erg groot. Iedereen die zijn of haar hersenen jong wil houden, valt binnen de doelgroep van Brain Training. Kinderen op de basisschool zijn hier natuurlijk niet echt mee bezig, maar toch vallen ze ook binnen de doelgroep. Ik kan me goed voorstellen dat ouders het een goed idee vinden om een kind dit spel te geven. Nintendo lijkt dus op de goede weg met het aanboren van nieuwe doelgroepen.

Tel eerst de linker twee getallen bij elkaar op, daarna de rechter twee en dan de uitkomst van de som van die twee getallen...

Goed, genoeg over de strategie van Nintendo en de doelgroep van het spel. Laten we het eens over het spel zelf hebben. Als je iedere dag dezelfde dingen doet en weinig hoeft na te denken, gaan je hersenen minder doen en worden ze "lui". Dit spel zorgt ervoor dat je hersenen blijven werken. Dit doet het met behulp van een aantal minigames waar ik later meer over ga vertellen.

De besturing van het spel gaat net iets anders dan we gewend zijn. Als eerste verschil merk je dat je de DS een kwartslag moet draaien, zodat je hem als een soort van boek vasthoudt, wat overigens erg prettig speelt. Verder gaat de volledige invoer met het touchscreen en met de microfoon. Nergens is het nodig om op een knop te drukken, hoewel je wel de startknop kunt gebruiken om een minigame te sluiten.