Donkey Kong, Wario, Yoshi, Luigi en ook Peach. Vrijwel ieder personage dat een relatie heeft tot Mario kreeg zijn eigen game, toch moest Toad vaak tweede viool spelen. In Super Mario 3D World was dit niet anders, tegelijkertijd maakte hij in de secties waarin hij verscheen dermate veel indruk dat hij nu alsnog prominent naar voren wordt geschoven in Captain Toad: Treasure Tracker.

Toad is geen Mario en enkel al door dit gegeven betreft het een wezenlijk andere game. Super Mario 3D World spelers weten ongeveer wat ze mogen verwachten, maar voor een ander is enige uitleg noodzakelijk. In meer dan zeventig levels zal Toad een ster moeten vinden en om deze te bereiken zal hij diverse obstakels moeten overwinnen. Obstakels die in een Mario titel slechts een kleine sta-in-de-weg zijn vormen nu ineens blokkades waar over nagedacht moet worden. Dit komt mede omdat Toad niet in staat is om te springen of direct vijanden uit te schakelen, waardoor naar andere manieren gezocht dient te worden.


Dit ‘zoeken’ mag letterlijk worden genomen. Door de camera te draaien krijg je nieuwe inzichten, zo zie je beter welk pad je dient te bewandelen en waar de vijanden zitten. Deze levels worden nooit saai omdat de invulling en de thema’s steeds weer anders zijn, terwijl de vrolijke kleuren blijven overheersen. Zelfs de meer donkere secties voelen nooit angstig aan door een goed kleurgebruik, waardoor ook de jongere spelers onder ons prima met het spel aan de slag kunnen. Om de verveling niet toe te laten slaan is er genoeg variatie, denk aan levels in een flipperkast, het rijden in een mijnkarretje – waarbij je de Gamepad gebruikt om knolrapen te gooien – en eindbaasgevechten.

Naast het vinden van de gouden ster zitten er in ieder level ook nog eens drie kristallen verstopt en openbaart zich een extra opdracht wanneer je een level eenmaal voltooid hebt. Voorbeelden zijn dat vijanden je niet op mogen merken, of dat je muntjes dient te verzamelen. Ook speel je later een modus vrij waarin je de levels nogmaals moet doorlopen, maar ditmaal binnen een bepaald tijdsbestek. Rustig nadenken is er hierdoor niet bij omdat iedere seconde telt. Nadeel is wel dat leaderboards ontbreken, graag had ik gezien hoe anderen het er vanaf hadden gebracht.


Omdat het spel niet heel erg moeilijk is zul je na een uur of vijf alle gouden sterren verzameld hebben en is het aan jezelf of je nog dieper op de game in wilt gaan middels de hierboven beschreven extra’s. Het overkoepelende verhaal en de inmenging van Toadette als speelbaar karakter vormen hierin niet de hoofdmoot, de belevenis zelf is dit echter wel. De levels zijn, ondanks het hergebruik van objecten en animaties uit Super Mario 3D World, erg sterk in diens ontwerp. Dit komt mede omdat er regelmatig knipogen zijn naar andere Mario en aanverwante titels, zowel in beeld als geluid. Sowieso weten de muziek en de geluidseffecten de juiste snaar te raken en het vrolijke kleurgebruik te ondersteunen.

Captain Toad: Treasure Tracker legt de eerder benoemde secties uit Super Mario 3D World onder een vergrootglas, hetgeen een leuke ervaring oplevert, mits je tegen herhalende gameplay kunt. Ondanks dat Nintendo ons steeds weer leuke, nieuwe werelden voorschotelt ben je namelijk wel steeds hetzelfde aan het doen. Is dit erg? Wat mij betreft niet, ergerlijker is de gyroscoop van de controller die op momenten een eigen leven lijkt te leiden. Kun je dit punt echter vergeven, dan haal je voor een adviesprijs van veertig Euro een zeer leuke titel in huis.