Feature: Fullmetal Alchemist
Door Joni Philips op 19-12-2014 om 07:21
|
Bron: Gamed
|
Square-Enix en Sony zijn twee stevig verbonden bedrijven, in 2003 mocht Sony dochterbedrijf Aniplex Square-Enix's manga Fullmetal Alchemist dan ook omvormen tot een animatieserie in samenwerking met animatiestudio Bones.
Fullmetal Alchemist speelt zich af in een alternatieve wereld waarin de alchemie een belangrijke tak van de wetenschap is. De serie volgt het verhaal van de Elric broers, twee jonge alchemisten die na de dood van hun moeder experimenteren met krachten van de natuur die ze beter met rust lieten. Alphonse verliest zijn lichaam en Edward verliest een arm en een been. Ze willen hun lichaam herstellen, waarvoor ze op zoek moeten naar de Philosopher's Stone. Deze steen heeft ongelofelijke krachten en kan de wetten van de natuur schijnbaar negeren. Tijdens de 51 episodes van de serie zoeken ze de steen en ontdekken ze diens geheimen. In hun zoektocht zijn ze echter niet alleen, ze krijgen de hulp van jarenlange vriendin Winry die gedoemd is om de vriendin van Edward te worden. Ze kruisen ook het pad van het regeringsleger dat geleid wordt door allerlei grootse alchemisten. Edward besluit zelfs om toe te treden tot dit leger, wat hem de titel 'Fullmetal Alchemist' oplevert. Ze raken bevriend met andere alchemisten en soldaten, zoals de grappige publiekslieveling Hughes, de Strong Arm Alchemist Armstrong en de Flame Alchemist Roy Mustang. Zij spelen elk hun rol in de zoektocht naar de steen en in hun strijd tegen het grote kwaad dat de wereld van Fullmetal Alchemist bedreigt.
Het geheim achter de Philosopher's Stone blijkt nogal verschrikkelijk te zijn en het wordt beschermd door een groep onmenselijke wezens: de Homunculi. Dit zijn zeven wezens die genoemd zijn naar de zeven hoofdzonden en die ook geboren zijn uit deze zonden en eraan lijden. Envy is bijvoorbeeld continu jaloers en Gluttony kan niet stoppen met eten. Fullmetal Alchemist is een serie die enkele serieuze thema's gebruikt. Religie, alchemie, wetenschap, de dood en de eindige kracht van deze gebieden wordt aangesproken in een serie die met momenten deprimerend kan worden. Op een gegeven moment wordt zelfs de verkrachting van een hoofdpersonage geïmpliceerd, een verkrachting die volledig ongestraft gebeurt. Verschillende personages hebben tevens zware fouten gemaakt in het verleden, fouten die ze nog altijd meedragen. Het lijden van Alphonse en Edward is hierbij maar het begin. De personages moeten echter leren leven met hun fouten en ze doen dit elk op hun eigen manier. De serie laat wel ruimte voor de nodige grappen, waarvan sommigen ook terugkeren. Er wordt bijvoorbeeld frequent gelachen om de grootte van Edward, die opvallend kleiner is dan zijn broer. Je hoef dus niet bang te zijn dat Fullmetal Alchemist een diepgaande filosofische, deprimerende serie is. Er mag gelachen worden, hoewel die humor soms gepaard gaat met de deprimerende achtergrond van de personages.
De serie is gebaseerd op de gelijknamige manga, maar na de introductie van Greed beginnen de verhalen van beide sterk van elkaar af te wijken omdat de mangaschrijfster besloot de schrijvers van de anime alle vrijheid te geven, terwijl zij haar manga afwerkte. Haar versie van het verhaal werd later uitgewerkt tot Fullmetal Alchemist: Brotherhood. Onder andere de geboorte van de Homunculi en de positie van Hohenheim verschillen hierdoor drastisch tussen beide series. Animatiestudio Bones accepteert die verschillen echter en verweeft ze tot een krachtig verhaal dat compleet anders verloopt dan de originele manga. De serie behoudt hierbij een hoog niveau, hoewel het misloopt bij het einde dat een kleine uitschuiver is in een fantastisch geheel. Een belangrijk element hiervan zijn de sterke dialogen. De redevoering van Armstrong in zijn eerste gevecht of de boodschap van Al bij elke episode zullen je bijvoorbeeld lang bijblijven. De dialogen voelen ook nergens langdradig aan, wat deels komt door een sterke cast stemacteurs die goed bij hun personages passen. Zo klinkt Gluttony lekker gek, terwijl het holle harnas van Alphonse ook in zijn stem te horen is. Enkel het personage Wrath heeft een vervelende stem, maar met getalenteerde stemacteurs als Romi Paku (Edward), Ryotaro Okiayu (Scar) en Yumi Kakazu (Lila) is het geen verrassing dat bijna iedereen goed klinkt.
Men heeft ook de nodige aandacht besteed aan de muziek. Het eerste eindnummer (Melissa) klinkt opmerkelijk vrolijk voor de serie. Het lied draait rond het overwinnen van het verdriet en de liefde die erna komt. De bijbehorende video toont de reis van Alphonse en Edward met hun bedreigingen en blikt regelmatig terug op Winry die thuis moet wachten op haar Edward. Dit nummer wordt na de eerste episode gepromoveerd tot het openingsnummer van de serie. Het is niet geheel gepast voor een serie zoals Fullmetal Alchemist, maar de bijbehorende beelden zijn wel goed gekozen. Na de eerste episode wordt Indelible Sin de nieuwe afsluiter tot episode 13. Dit redelijk kort nummer gaat over de twee broers, hun relatie en hun zonde. Het is een mooi nummer dat de inhoud van de serie benadrukt in de teksten. Het nummer blijft daarbij lang in je geheugen hangen. Na dertien episodes wordt overgeschakeld op Ready Steady Go van L'Arc en Ciel. Deze heeft goede beelden voor de intro, maar de basstem is iets te zwaar om het nummer tot zijn recht te laten komen. Tobira no Moku wordt tegelijkertijd gebruikt als afsluiter. Deze toont beelden uit de jeugd van Ed, Winry en Al op het geluid van een liedje dat verbetering van jezelf promoot.
Na de fantastische episode 25 wordt in episode 26 overgeschakeld op nieuwe nummers. Undo van Cool Joke en Motherland van Crystal Kay zijn twee weinig memorabele nummers die goed bij de show passen en waarvan de beelden top zijn. Cool Joke's Undo is wel een meezinger en door zijn beelden de moeite waard om te blijven bekijken. Motherland aan de andere kant laat je één keer passeren waarna je naar de volgende episode springt. Bij episode 42 wordt opnieuw gewisseld. Dit nieuwe openingsnummer, Rewrite van Asian Kung Fu Generation, ligt in de lijn van het vorige met ongeziene gevechten uit de serie en goede muziek op een beat die doet denken aan Haruka Katana van Naruto. Het nieuwe einde, I Will van Sowelu, is opnieuw een traag nummer, maar niet zo goed als de vorige. Op belangrijke momenten gebruikt de serie orkestrale muziek om de nadruk te leggen op de scene, dit wordt reeds gedemonstreerd bij het begin van de tweede episode. Ook het Russische nummer Brothers, dat aan het einde van die episode wordt gespeeld, is een prachtig sentimenteel nummer. Enkele van deze nummers gaan de hele serie mee en duiden belangrijke scènes aan, die op zich eigenlijk heel alledaags zijn.
De serie is net kort genoeg om 51 episodes lang dezelfde animatiekwaliteit te behouden, er zitten geen zwakke plekken in de animatie. De parallelle wereld Amestris is ook mooi vormgegeven met een middeleeuwse charme, zeker in vergelijking met wat het einde van de serie toont. Elk van de steden en omgevingen heeft ook zijn eigen sfeertje. Fullmetal Alchemist is uiteindelijk een unieke animatieserie, de serie spreekt enkele diepgaande en zware onderwerpen aan. De serie doet dit echter zonder je depressief te maken door genoeg ruimte voor een grap te laten. Je leeft hierbij wel sterk mee met de verschillende personages, je hebt medelijden met Alphonse, je gaat Edward missen met Winry en je gaat hopen dat Mustang vooruitkomt. Je moet Fullmetal Alchemist zeker bekeken hebben in je leven, zelfs ondanks het zwakke einde is de serie absoluut de moeite waard.
|
|
|
|
|
|
 07:21 Dynasty Warriors 8 Empires
 07:20 Hotline Miami 2 naar 2015
|
| Reacties (4) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (78.41.67.xxx)
op 19-12-2014 om 12:13
|
|
Hey das precies zidane van ff9
|
|
PwnStrike
op 19-12-2014 om 14:19
[Niv: 27 / Exp: 1374]
|
|
Heb deze niet gezien. Brotherhood wel, en man, die was ontzettend vet! Zeker een aanrader!
|
|
Boogieboyz
op 19-12-2014 om 23:30
[Niv: 303 / Exp: 15154]
|
|
Brotherhood was een remake van deze serie toch? Dus je mist niet veel denk ik. Maargoed FMA is fucking overrated en ja ik heb deze versie ook gezien. Brotherhood niet, en dat zal ook nooit gebeuren, evenals de film.
|
|
|
Gast (145.116.20.xxx)
op 20-12-2014 om 03:21
|
|
@Boogieboys
Het is een soort van remake. Brotherhood volgt manga van begin tot eind (ze eindigden ook ongeveer op hetzelfde moment), terwijl de originele anime halverwege een eigen verhaal gaat volgen. In mijn ogen is Brotherhood tientallen malen beter dan het origineel. Sterker nog, FMAB is mijn favoriete anime ooit.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
