Feature: Het Wilde Westen in films
Door Rene Groen op 19-05-2010 om 07:12
|
Bron: Gamed
|
Met Red Dead Redemption krijgen we niet alleen een grote titel in onze handen, tevens moet het ons inzicht geven in het western genre. Ook wij bespreken dit genre, maar in plaats van de geschiedenis van het genre zelf aan te halen kijken we vooral naar de hoe de film- en game-industrieën hierdoor beïnvloed werden. Vandaag het eerste deel: de filmindustrie.
In de periode na de jaren 40 waren er veel regisseurs die geïnspireerd werden door Stagecoach en om deze reden eveneens met westerntitels kwamen. De vraag naar deze titels lag door de Tweede Wereldoorlog eveneens erg hoog, mensen wilden het geweld van deze oorlog vergeten en verlangden naar de periode waar een dappere held het kwaad tegen gaat, juist zoals het in de western films vaak verteld werd. Door deze toenemende vraag werd er steeds meer budget vrijgemaakt om de films te realiseren en mede door de komst van de kleurenfilm werden de westerns in Hollywood één van de belangrijkste genres. In de jaren 40 en 50 kwamen dan ook veel titels uit die tot op de dag van vandaag nog geroemd werden. Eén van de eerste titels in deze periode is My Darling Clementine uit 1948. De film vertelt het verhaal van het gevecht tussen DocHoliday en Wyatt Earp. Vier jaar later verscheen de eerste psychologische western, High Noon genaamd. Opvallend in deze film was dat er nauwelijks actie aanwezig is en zeer innovatief was op het gebied van acteerwerk, karakterontwikkeling, camerawerk, muziekwending en montage. Het is verder één van de eerste films waarin de filmduur, te weten 84 minuten, gelijk is aan de tijd waarin het verhaal zich afspeelt, denk aan een aflevering van “24”. High Noon wordt hedendaags door veel mensen gebruikt als metafoor voor dadendrang, juist omdat de hoofdfiguur in de film het gevaar te lijf gaat en het niet ontvlucht.
Andere voorbeelden uit deze periode die we aan willen halen zijn Winchester 73 uit 1951 (een verhaal waarin de levensloop van een geweer wordt gevolgd), The Searchers uit 1956 (een samenwerking tussen John Ford en John Wayne waarin een groep cowboys twintig jaar lang een indianenstam volgen), Rio Bravo uit 1959 (een western die zich grotendeels binnen afspeelt), The Magnificent Seven uit 1960 (een remake van de Japanse Eastern Seven Samourai welke de doorbraak betekende voor acteurs als Charles Bronson) en The Man Who Shot Liberty Valance uit 1961 (volledig verteld in flashbacks).
 A Fistful of Dollars
Het genre liep begin jaren 60 een flinke klap op in de bioscopen. Bezoekers raakten enerzijds uitgekeken op het genre waarin er een strijd heerst tussen goed en kwaad, anderzijds was het ook de periode waarin de televisie op kwam. Daar waar de films hun populariteit verloren waren het juist de series die steeds meer populariteit wonnen. Onder deze series waren met name The Rifleman, Wanted Alive or Dead en Bonanza zeer populair. Gelukkig raakten enkele regisseurs niet ontmoedigd, de Italiaanse Sergio Leone kwam in 1964 met A Fistful of Dollars. Opvallend aan deze film was dat de hoofdrolspeler dit keer eens geen held was zoals we die al zo vaak hadden gezien, maar juist even slecht was als de tegenstanders waar hij tegen vocht. Klassieke thema’s als vriendschap en eerlijkheid werden hierbij vervangen door thema’s als wraak, hebzucht en verraad. Door deze veranderde thema’s was ook de film zelf anders dan zijn voorgangers, niet alleen was A Fistful of Dollars veel gewelddadiger, tevens was er een traag tempo, weinig dialoog, veel close-ups en een dorre woestijn als setting in tegenstelling tot de mooie landschappen. Tevens betekende de film de doorbraak van Clint Eastwood, een man die al snel op een gelijk voetstuk geplaatst werd als John Wayne.
Na het verschijnen van de film pikten filmstudio’s deze massaal op als blauwdruk voor hun eigen film. Talloze imitaties werden uitgebracht waarbij we vooral duistere, gewelddadige settings zagen. Als locatie zagen we Amerika steeds minder vaak voorbij komen en werd vooral Italië genomen. Hier is dan ook de term spaghetti-western vandaan gekomen. Het zorgde voor een periode met veel nieuwe films, denk aan The Good, the Bad and the Ugly uit 1966 (eveneens van Sergio Leone), Cat Ballou uit 1967 (waarbij Jane Fonda voor het eerst als vrouw de hoofdrol speelde), Once Upon a Time in the West uit 1968 (welke in ging op de teloorgang van het wilde westen en de opkomst van de moderne techniek), Butch Cassidy and the Sundance Kid uit 1969 (een Amerikaanse film over de vriendschap tussen twee bankrovers) en Paint Your Wagon uit 1970 (waarin Lee Marvin en Clint Eastwoord hun hoofdrollen zingend vertolken).
 Dances with wolves
Terugkijkend op deze films mogen we zeker de term dollarstrilogie niet onbesproken laten. De trilogie verwijst naar de films A Fistful of Dollars, For a Few Dollars More en The Good, the Bad and the Ugly. Er zijn diverse details die dit drieluik aan elkaar verbinden, te beginnen met de regisseur (Sergio Leone), de componist (Ennio Morricone) en de hoofdrolspeler (Clint Eastwood). De details gaan echter verder dan dit, zo is iedere film in Spanje en Italië opgenomen, de acteurs in de bijrollen spreken bijna allemaal Italiaans, er zijn brede camerabeelden gebruikt zodat de achtergrond goed zichtbaar was (waarbij de muziek sfeerverhogend was), er is veel geweld met weinig dialogen en er is veel gebruik gemaakt van close-ups van de ogen. Alle drie van deze films behoorden tot de eerder benoemde spaghettiwesterns.
Vanaf 1970 bleek het publiek wederom uitgekeken te zijn op het vernieuwde genre, waarbij hoofdrolspelers niet langer goed, maar toch vooral ook gedeeltelijk slecht waren. Geruime tijd werden er dan ook geen grootse western titels meer gemaakt, tot we aan kwamen in 1990. Kevin Costner besluit als regisseur en acteur te werken aan Dances with Wolves, een film die weliswaar geen klassieke western is, maar uiteindelijk maar liefst zeven oscars mee naar huis mag nemen. Zowel het voor als achter de camera staan bevalt ook Clint Eastwoord, hij doet namelijk ditzelfde in 1992 met Unforgiven. De film werd genomineerd voor negen oscars en won er uiteindelijk vijf, waaronder die van Best Picture en Best Director. Ondanks deze successen kwam er geen nieuwe opleving in het genre, pogingen als Tombstone (1993), Wyatt Earp (1994), The Quick and the Dead (1995) en 3:10 to Yuma (2007) werden bescheiden, losstaande succesjes. Hoewel er nog altijd films zijn die het western genre aan halen, of dit nu enkel als setting is of daadwerkelijk het verhaal van een cowboy vertellen, lijkt het grootse genre zijn hoogtepunt inmiddels gehad te hebben.
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
 09:37 Speel Disney XD auto vrij in Split/Second
 07:12 Split/Second
|
| Reacties (16) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Jonezy
op 19-05-2010 om 07:47
[Niv: 192 / Exp: 9611]
|
For a Few Dollars More had je ook wel mogen noemen als 2de Sergio Leone film hoor. Voor de rest mooie feature, allemaal prachtige films, ik heb er ook een paar gekocht om me voor te bereiden op RDR en heb al een paar keer een avond lang geboeid voor mijn tv gezeten 
|
|
Lajakovic
op 19-05-2010 om 08:05
[Niv: 3 / Exp: 151]
|
|
Once upon a time in the west is nog steeds de beste western als je het mij vraagt.
|
|
Orian
op 19-05-2010 om 09:10
[Niv: 67 / Exp: 3361]
|
Hang 'Em high blijft toch wel mijn favoriet, gevolgd door The good, the bad and the ugly. Clint Eastwoord 
|
|
|
Gast (77.160.187.xxx)
op 19-05-2010 om 10:45
|
|
Tombstone > Unforgiven
|
|
|
Gast (195.240.248.xxx)
op 19-05-2010 om 10:56
|
|
Vet leuke feature, en echt een goede voorbereiding op Red Dead Redemption. Je moet weten waar het allemaal vandaan komt, om te begrijpen hoe het zit in het spel. En trouwens, met de GTA spellen heeft Rockstar ook heel veel uit films gehaald, dus dat is ook onmisbare kennis om de spellen volledig te kunnen begrijpen.
Groetjes,
Ruben Meintema
|
|
Nelus
op 19-05-2010 om 11:55
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
Ik heb The Great Train Robbery gezien, moest voor mijn studie. Stagecoach trouwens ook.
Gewijzigd door Nelus op 19-05-2010 om 11:55
|
|
|
Gast (80.61.126.xxx)
op 19-05-2010 om 12:36
|
|
Je zegt dat in ''My Darling Clementine'' Earp het tegen Doc Holliday opnam, ze waren echter vrienden en werkten samen.
|
|
Valentino Aledda
op 19-05-2010 om 12:43
[Niv: 30 / Exp: 1515]
|
|
sterk stuk.. Open Range hoort denk ik ook bij het rijtje bescheiden losstaande succesjes
|
|
|
Gast (87.211.156.xxx)
op 19-05-2010 om 12:48
|
|
Appaloosa en Open Range zijn ook heerlijke "nieuwe" westerns. En geen stukje over Deadwood??? :'(
chimnino
|
|
D:
op 19-05-2010 om 13:16
[Niv: 172 / Exp: 8612]
|
|
The good the bad and the weird is ook wel vet. (koreaanse spaghetti western)
|
|
Kerim1995
op 19-05-2010 om 15:36
[Niv: 41 / Exp: 2030]
|
|
goede films allebij
|
|
gompy222
op 19-05-2010 om 15:51
[Niv: 84 / Exp: 4212]
|
|
persoonlijk vind ik dat er nauwelijks tot geen heel erg goeie wild west films zijn
|
|
redpet
op 19-05-2010 om 16:59
[Niv: 0 / Exp: 24]
|
the good and the bad episch! 
|
|
|
Gast (77.162.156.xxx)
op 19-05-2010 om 17:07
|
|
deadwood
beste western serie
|
|
|
Gast (195.241.141.xxx)
op 20-05-2010 om 10:47
|
|
3:10 to Yuma 8) FTW!
|
|
|
GekooktEi
op 20-05-2010 om 17:23
[Niv: 483 / Exp: 24134]
|
Dances with Wolves, Unforgiven en 3:10 To Yuma zijn ook zeker leuke films!
Verder schaam ik me als ik dit zo zie, ik heb er nog veel te weinig van gezien 
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
