Vier jaar geleden besloot Nintendo samen te gaan werken met Camelot Software om een nieuwe game te maken genaamd Mario Tennis 64. Vooral de multiplayer mode van de game was zeer verslavend. Nintendo heeft besloten om een nieuwe game in deze serie uit te brengen op de GameCube.

Nieuw in de serie is het Power Shot. Deze cinematic moves voegen meer diepte toe aan de game. Tijdens wedstrijden zullen de rackets van de speler oplichten. Wanneer dit gebeurt, kun je de R button tegelijk met de A of B button indrukken om een speciale move uit te voeren. Er zijn twee type shots: een offensive shot en een defensive shot. De offensive shots kun je gebruiken om je tegenstander te passeren met een snelle krachtige, haast onstopbare slag. De defensive shot kun je gebruiken voor ballen die je eigenlijk niet meer kan halen. Op een leuke manier wordt de bal dan toch nog teruggehaald in de game waardoor de wedstrijd door blijft gaan.



De Power Shots zijn leuk om uit te voeren en om te zien. Ieder character heeft zo zijn eigen moves. Mario bijvoorbeeld halt tijdens een offensive powershot een grote hamer tevoorschijn en slaat de bal met een geweldige snelheid over het net. Diddy Kong haalt een Jet-Pack tevoorschijn om een defensive shot ui te voeren en Waluigi zal hiervoor een stukje gaan zwemmen. Al met al een welkome toevoeging aan de gameplay.

Mario Power Tennis herbergt tal van unieke characters die ieder een eigen manier van spelen hebben. Donkey Kong bijvoorbeeld is erg langzaam, maar niemand overtreft zijn harde service. Daarnaast zijn er natuurlijk verschillende speelmodi. Je hebt de standaard Exhibition die de speler in staat stelt zijn eigen wedstrijd op te zetten. Daarnaast heb je nog Tournament waarin je extra characters en banen kunt verdienen. Ook heb je nog de Special Games. Hierin kun je een aantal verschillende minigames unlocken en spelen.



Vooral in de Tournament mode begint de game te makkelijk. Eer je de Star Cup gewonnen hebt, wordt het wel een stuk lastiger, maar voor de gemiddelde gamer is Mario Power Tennis gewoonweg te makkelijk.

De stages kun je indelen in twee groepen. Aan de ene kant heb je de 'normale' banen. Aan de andere kant zijn er de banen die Nintendo 'Gimmick Courts' genoemd heeft. Deze stages zijn mooi vormgegeven en kunnen leuk zijn om te spelen. Je weet in principe nooit wat er kan gebeuren op de baan. Anderzijds kunnen ze ook erg irritant gaan worden. Winnen wordt vaker een kwestie van geluk dan van goed spelen. Dit kan veel frustratie oproepen bij gamers.