De tekenfilmserie Dragon Ball Z is in Nederland op 28 augustus 2000 begonnen. In eerste instantie op Cartoon Network en van september 2002 tot medio 2003 op Yorin. De serie bevat veel actie, humor, en geweld. Voor de meeste Nederlanders was dit de eerste kennismaking met de franchise maar in feite is de serie al veel ouder.
Iedereen weet dat vechtspellen vooral gemaakt zijn voor de multiplayer ervaring. De werknemers van Spike zijn er echter in geslaagd om van de singleplayer mode een leuke uitdaging te maken. Het woord singleplayer is natuurlijk ontzettend saai en ze hebben met het oog op originaliteit besloten om het Dragon Adventure Mode te noemen. In deze mode heb je de vrijheid om verschillende keuzes te maken en het speelt als een volwaardig adventure spel. Op je avontuur zul verschillende minispelletjes spelen en veel oude bekenden tegenkomen die iemands hulp nodig hebben. Het spel laat er geen enige twijfel over mogelijk wie de aangewezen persoon is om alle ellende op te lossen… juist, dat ben jij. Door alle slechteriken en monsters te verslaan zul je beetje bij beetje alle personages van het spel tot je beschikking krijgen wat vooral de multiplayer ervaring een stuk aantrekkelijker maakt. Verkijk je echter niet op deze feature want je zult zeker zestig uur kwijt zijn om alle beschikbare personages te krijgen, enige discipline is dus op zijn plaats.
Het eerste wat mij tijdens het spelen opviel is de balans die Spike in het spel heeft weten te verwerken. Natuurlijk is er nog altijd sprake van high- en lowtier personages maar het spel heeft met zijn balans en stabiliteit mij echt weten te verbazen. De grotere personages zijn duidelijk een stuk slomer dan de kleinere maar weten met elke slag of stoot je levensbalk verschrikkelijk snel te legen. Dit was naar mijn mening vooral in de eerdere delen niet altijd even goed uitgewerkt en ik ben erg tevreden dat ze deze veranderingen succesvol hebben aangebracht.
Een nieuw deel in een vechtspel zou geen bestaansrecht moeten krijgen als er geen nieuwe moves en/of features in verwerkt zijn. Het is nu mogelijk om tijdens het spelen van vorm te veranderen wat het spel een stuk completer en dieper maakt. Het vechten tegen een Super Saiyan level 3 vraagt een andere strategie waardoor je tijdens dezelfde ronde van strategie moet veranderen om nog een kans te maken. Ook het nieuwe tagsysteem zorgt voor ontzettend veel diepgang omdat je combo’s kunt afmaken met een ander personage die wellicht een hardere stoot of trap aan het eind van zijn of haar combo heeft. Fans zullen het dan ook waarderen dat je met het tagsysteem sommige personages met elkaar kunt laten fuseren waardoor er uit twee, één sterker personage ontstaat.
Qua diepgang heeft het spel nog niet zoveel te bieden als bijvoorbeeld Virtua Fighter, Street Fighter en sommige delen uit de Guilty Gear reeks maar het komt met elk deel steeds een stukje dichterbij. Die titels kunnen in ieder geval al wat leren van de verzorging en tijd die Spike is het spel heeft gestopt. Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 2 is een waardige opvolger in de Dragon Ball reeks die veel meer diepgang heeft en tevens de gameplay succesvol heeft weten te evolueren tot een game die niet alleen is bestemd voor de Dragon Ball fans.
|
80
