Veel ervaring met RPGs heeft de Japanse studio Climax (Niet Climax, de Britse studio achter Sudeki) nog niet, maar Sony had duidelijk genoeg vertrouwen in de studio die het super Landstalkers, maar ook het zwakke Time Stalkers, heeft gemaakt. Zij wierven Climax voor een Action/RPG die op 31 maart in Europa verscheen, Key Of Heaven. Heeft Climax opnieuw een goede RPG afgeleverd of was LandStalkers een gelukje?

Shinbu kan meer dan vechten met het zwaard. Ook het Chi Arts systeem is leuk, dit is vergelijkbaar met de magische aanvallen uit andere RPGs. Elke clan heeft zijn eigen soort Chi, maar jij bent in staat om ze allemaal te leren. Je zult zelf moeten afwisselen want ze hebben elk hun zwakke en hun sterke punten. Naar het einde van de game toe zal je Chi echt sterk worden waardoor je bijna alleen maar Chi meer gebruikt, de balans ontbreekt hier dus wel.

Die gebrekkige balans wordt ook weerspiegeld in de gevechten; tijdens je eerste echte baasgevecht heb je nog geen beschikking over Chi en je tegenstander is zeer snel en krachtig, hierdoor is het gevecht ongelofelijk moeilijk. Naar het einde van de game toe worden de baasgevechten echter gemakkelijker. Dat is natuurlijk een belangrijk nadeel als je snel opgeeft. De rest van de game is redelijk standaard, je zult alle dingen doen die je al sinds de eerste console RPGs gewoon bent. Dat houdt dus in dat je veel zal moeten rondlopen, praten met mensen en schatkisten openen. Dat zal echter niet snel veranderen.



De aanvallen zien er goed uit, Climax heeft veel aandacht geschonken aan de animaties. Het is mooi om te zien hoe elegant Shinbu over het scherm beweegt en zijn zwaard beweegt. Over het algemeen ziet de game er goed uit. De achtergronden en de personages zijn gedetailleerd, en het spel zou niet misstaan op een console. Daarnaast is het geen probleem als er veel vijanden op je scherm staan, er is geen slowdown op te merken. Het enige probleem is dat de game 2D lijkt omdat je de camera niet kunt draaien. Hierdoor zie je de omgevingen niet en is het ook mogelijk dat er buiten je beeld vijanden verschijnen.

In veel recente RPGs krijg je stemmen te horen als je belangrijke gesprekken voert, en in Key of Heaven is dat niet anders. De Japanse stemmen kregen duidelijk mijn voorkeur maar de inclusie van zowel Japanse als Engelse stemmen is zeker een pluspunt. De Japanse stemmen slagen erin om goed de atmosfeer over te brengen, de Engelse stemmen falen erin om overtuigend te klinken op bepaalde momenten. Handig is ook dat je elke keer je de PSP opstart de keuze opnieuw kan maken, geen probleem dus als je per ongeluk met Italiaanse ondertitels en Japanse stemmen speelt. Met de achtergrondmuziek zit het wel goed, deze zijn duidelijk geïnspireerd door middeleeuwse Japanse en Chinese muziek en ondersteunt het spel goed en rustig.



Key of Heaven is een solide RPG die de moeite waard is om te kopen voor de RPG fan, zeker dankzij het diepgaande Kenpu systeem en de mooie graphics. Daarnaast mogen we niet vergeten te vermelden dat dit de eerste originele, exclusieve consolestijl RPG voor de PSP is. Tales of Eternia, Breath of Fire III, en vele andere PSP RPGs zijn ports van oudere PS1 RPGs. Untold Legends laten we hier dan even buiten beschouwing, dat is een PC stijl RPG.