Achter de schermen van elke game staat een ontwikkelteam, klein of groot, die de game maakte tot wat hij nu is. Hier op Gamed gaan we kijken naar de geschiedenis van de developer en brengen jullie kort de belangrijkste en interessantste feiten en personen uit de geschiedenis van de developer.

Konami heeft in zijn bestaan al honderden games uitgebracht en de publisher heeft al lang bewezen dat ze niet sterk op één paard rekenen, in het verleden was dat al nefast voor bedrijven zoals Squaresoft. De publisher bracht zoveel topfranchises uit dat we ze niet eens allemaal kunnen beschrijven. Denk maar aan de Contra-serie die vooral in het verleden zich bewezen heeft of aan de Suikoden en Silent Hill-games die pas op de PlayStation 1/2 echt zijn doorgebroken. De volgende vijf waren echter het belangrijkst voor Konami.

Metal Gear: Met Metal Gear creëerde Hideo Kojima een legendarische serie met eenvoudige elementen. Je speelde als Solid Snake, een stoere held met een ingewikkelde achtergrond. Hij moest telkens ergens infiltreren op zoek naar een of ander geheim. Zo ontstond het stealthgenre eigenlijk. In de beginjaren had Metal Gear wel een topview dus was dat niet echt moeilijk maar met de komst van Metal Gear Solid is de serie echt kunnen evolueren zonder zijn komische noot te verliezen. Tot nu toe slaagde niemand er beter in dan Konami om een serieus achtergrondverhaal te combineren met komische elementen zoals een spion in een doos of de rare dialogen van sommige wachters.



Castlevania: De saga van de vampier Dracula begon met Bram Stoker maar de saga van Simon Belmont en Alucard begon in 1987. Sindsdien zijn er op meer dan vijftien consoles en handhelds games van de serie verschenen. Daarmee is Castlevania leider op het vlak van meeste aantal consoles voor een Konami franchise. Er zou zelfs al een film in de maak zijn, na Silent Hill en Metal Gear de derde Konami film. Traditioneel was de serie een actie/platform serie maar na Symphony of the Night is de game een soort non-lineaire Action/Adventure geworden, vergelijkbaar met de recentere uitingen van de Metroid reeks. Daarnaast betrok de game veel RPG-elementen in zijn gameplay. De game werd een topper en verkocht zelfs super voor Konami normen. Het mag dan ook niet verrassend zijn dat Konami sindsdien poogt om het succes van SotN na te bootsen. De uitstapjes van de serie naar de 3D wereld mislukken echter voorlopig. Op de N64 was de game een ramp en Lament of Innocence op PS2 leek te veel op Devil May Cry. Hopelijk evenaart men SotN met Curse of Darkness.

Dance Dance Revolution: Dance Dance Revolution is de meest recente franchise die hier een plaatsje heeft gekregen. Pas in 1998 debuteerde DDR en sindsdien zijn er negentig versies verschenen, zowel in de arcades als voor thuis. Toch lijkt dit op het eerste zicht geen game die succesvol kan worden. Wie wilt er zich nu belachelijk maken door een beetje heen en weer te springen, en dat dan nog in het openbaar? Het spel is echter eenvoudig genoeg om aan te beginnen, je moet simpelweg je voeten op de juiste plaats zetten. Toch blijft er altijd een uitdaging en kun je blijven spelen. DDR is echter ook een fenomeen en overal ontstaan er lokale gemeenschapjes waarin spelers bevriend raken. Konami brak met deze game duidelijk het taboe van de asociale en luie gamer. Het is zelfs zover gekomen dat Dance Dance Revolution een officiële sport is in Noorwegen.

Winning Eleven: Fighting Eleven, International Superstar Soccer, Winning Eleven en Pro Evolution Soccer. De serie heeft al heel wat namen gekend maar dat is ook logisch voor een serie die al lang bestaat. Konami Hyper Soccer was de eerste voetbalgame waaraan Konami zich waagde maar het was zeker niet de laatste. Game na game probeerde Konami de beleving van het voetbal te perfectioneren. Ook binnen Konami was er concurrentie op dit gebied, zowel KCE Osaka als KCE Tokyo maakte voetbalgames. Toen bleek dat de games van KCET superieur waren, besloot men om deze uit te brengen in Europa onder de naam Pro Evolution Soccer. Zo werd het verschil duidelijk met de afschuwelijke ISS games die rond hetzelfde moment verschenen. Sinds die beslissing, is Konami er meer en meer in beginnen te slagen om te concurreren met voetbalkoning EA. FIFA werd nog niet verslagen maar ze volgen wel al dicht op de serie.



Gradius: Gradius is een serie uit de oude doos en was vooral populair in de Japanse arcades. Het was dan ook de eerste superhit van Konami. Deze side-scrolling shooter heeft de basis gelegd voor alle games die in dit genre verschenen na Gradius. Terwijl voorheen games zoals Space Invaders de standaard waren, bracht Gradius ons een verhaal, een ruim aanbod aan vijanden en veel levels met sterke vijanden, perfecte kost om Space Invaders te verdringen. Sinds het 32-bit tijdperk is de franchise echter op de achtergrond verdwenen, de Gradius games voor PS2 bijv. konden niets uithalen.