De Total War serie, gemaakt door The Creative Assembly, biedt strategiegamers al jarenlang een stapel complexe games waarin het beheren van een rijk en het voeren van grote, tactische gevechten centraal staat. Nu is slechts een jaar na het voorgaande deel het volgende al verschenen, Napoleon: Total War. Kan dit na zo korte tijd een goede titel zijn?

Tijdens de gevechten zullen je ook veranderingen opvallen. Artillerie is bijvoorbeeld veel effectiever en preciezer. Wanneer vijandelijke troepen op je af komen kun je met wat mazzel al een of twee bataljons laten vluchten voor ze bij je zijn aangekomen. Je generaal is nu ook fysiek aanwezig op het slagveld en verhoogt het moreel van de troepen om hem heen. Ook kan hij vluchtende troepen aansporen zich weer bij de strijd te voegen. Door je generaal aan de frontlinie te houden kan hij echter wel door een rondvliegende kanonskogel gedood worden, je moet dus de afweging maken waar je hem wil hebben. De interface is ook aangepast en is wat meer gestroomlijnd geworden. Een handige toevoeging zijn de balkjes boven de eenheden die aangeven hoe het met het moreel staat, zodat je veel sneller de situatie kan inschatten.

De AI weet doorgaans een goede tegenstander te vormen en kan je een uitdaging bieden, maar hij laat soms nog wel wat steken vallen. Zo bleven er wel eens troepen stil staan terwijl ik ze met mijn kanonnen langzaam neer schoot, en was de computerspeler op een ander moment eerst enkele rondjes voor een brug aan het lopen voordat hij besloot deze over te steken. Ook valt op dat hij vaak dezelfde beslissingen maakt, dus een flankerende cavalerie is niet echt verrassend meer. Dit geldt trouwens ook voor de AI op de overzichtskaart, die soms mijn zwak verdedigde steden links liet liggen.


Wie niet als Napoleon wil spelen kan met de campagnes van de coalitie bezig. Hierin kies je uit een viertal naties die zich tegen Napoleon opstellen, en speel je op dezelfde Europa-kaart als in de Europa-campagne van Napoleon. Daarnaast kun je ook nog enkele bekende veldslagen van Napoleon naspelen. De omgevingen waarop deze plaatsvinden zijn vaak interessanter dan die je tijdens de campagnes ziet, omdat ze apart voor deze veldslagen gemaakt zijn. Doordat de plaatsing van de troepen vooraf bepaald is, zul je bij deze gevechten vaak op meerdere fronten moeten vechten. Er is dus genoeg te doen in de verschillende gamemodi, hoewel het geheel wel wat meer lineair en minder vrij is dan in Empire.

De multiplayer is ook uitgebreid sinds Empire. Waar je daar enkel de mogelijkheid had om veldslagen tegen een ander te spelen, daar kan je er bij Napoleon: Total War voor kiezen om een totale campagne samen met een ander te doen. Dit is wel slechts gelimiteerd tot twee spelers. Om ervoor te zorgen dat je medespeler zich niet verveeld wanneer je een veldslag tegen de AI begint, heb je de optie om hem de plaats van de AI te laten innemen. Een andere methode om menselijke spelers bij je campagne te betrekken is om de drop-in modus te gebruiken. Met deze modus kun je, wanneer je in je singleplayer campagne een gevecht begint, ervoor kiezen om de computerspeler door een willekeurige menselijke speler te laten overnemen. Zo heb je niet te kampen met een soms rare AI en kan je heel diverse gevechten tijdens de campagne tegenkomen.


Zoals we al gewend waren uit Empire: Total War zijn de gevechten weer prachtig weergegeven. De legers zien er indrukwekkend uit als ze op elkaar af marcheren, kanonskogels ketsen door legers heen en laten gaten achter, en de lucht wordt gevuld door rook van de geweren. De rook- en weereffecten zijn opgepoetst sinds het vorige deel en weten zo de inleving te verhogen. Je zit echt midden in de strijd. Het geluid werkt hier ook goed aan mee, met overtuigend geknal van de kanonnen en gestamp van de laarzen. Op de campagnekaart word je juist vergezeld door rustige klassieke muziek, die een prima sfeer weet neer te zetten.

Napoleon: Total War is uiteindelijk een geslaagde titel geworden. Het voegt bij lange na niet zoveel dingen toe als Empire deed, de verbeteringen zitten hem dit keer vooral in kleine dingen. Wat het wel doet is de multiplayeropties uitbreiden en je nieuwe campagnes geven, die wat meer verhaalgericht zijn dan in Empire. Wie Empire leuk vond, en dan vooral de Amerikaanse Revolutiecampagne, zal zich met Napoleon ook goed kunnen vermaken.