Het is weer zover, de panna's en akka's vliegen over mijn beeldbuis. Een potje voetbal gaat er bij mij altijd wel in, straatvoetbal niet uitgezonderd. Weet EA met FIFA Street 2 de minpunten van deel één te verbeteren en de eerste echt leuke straatvoetbalgame af te leveren?

In de wereld van het straatvoetbal draait alles om respect, een mooie actie is vaak belangrijker dan een doelpunt. Het is de uitdaging om een tegenstander te dollen en de ultieme vernedering is natuurlijk de bekende panna. Al mislukt elke andere actie, zodra iemand zijn tegenstander weet te poorten kan de partij voor hem niet meer stuk. Straatvoetbal is hot. Een tijdje terug begonnen grote sportmerken reclamecampagnes rond het 'street' fenomeen en gebruikten hiervoor bekende voetballers die hun kunstjes vertoonden. De jeugd smulde van de prachtige trucs en EA zag wel brood in een straat variant van hun welbekende FIFA serie. De sterke licentie met de bekende voetballers in combinatie met flitsende straatvoetbal moves, het leek een ideale match.



Nog geen eens een jaar na dato zijn we dus alweer toe aan deel 2 van FIFA Street. Het origineel maakte de verwachtingen niet helemaal waar en kreeg flink wat kritiek. Het spel werd snel eentonig en saai en dat was voor velen een teleurstelling. Toch verkocht de game uitstekend, waardoor EA besloot een vervolg te maken. Gelukkig hebben ze genoeg veranderd en hoef je FIFA Street 2 zeker niet te zien als simpele uitmelkerij.

De doelstellingen per wedstrijden variëren van het behalen van een aantal trickpoints tot het scoren van bijvoorbeeld 5 panna's. Natuurlijk kun je ook een gewoon potje om doelpunten spelen. Deze diversiteit zorgt ervoor dat de potjes minder snel in herhaling zullen vallen, wat het grootste kritiekpunt op deel één was. Tevens zitten er in FIFA Street 2 ruim twee keer zoveel trucs. Deze voer je uit met de rechter analoge knuppel, de zogenaamde trickstick, in combinatie met de schouderknoppen.

Door zoveel mogelijk van deze tricks te maken haal je steeds meer punten. Ook vult zich een balkje en zodra deze vol is krijg je een gamebreaker. In de gamebreaker mode zie je alles in slowmotion en is een schot op doel veel krachtiger. Wanneer je eerst een tegenstander weet te dollen en dan raak schiet, krijgen zij een doelpunt eraf en jij er eentje bij. Dit is ideaal als je bijvoorbeeld 4-3 achterstaat. Je speelt twee man uit en scoort een gamebreaker goal. Hierdoor krijg jij twee goals erbij en bij de tegenstander gaat er eentje af en win jij de partij met 3-5. Weet je in de gamebreaker mode alle tegenstanders te dollen, dan scoor je een gamebreaker K.O. en win je de wedstrijd, zelfs als je een heel ander objective had. Dit is de uitkomst voor iedereen die het behalen van een groot aantal trickpoints te moeilijk vindt en liever doelpunten scoort.



Ook verdedigend is er het een en ander veranderd. Door je trickstick te gebruiken kun je de tegenstander blokken of een sliding maken. Het idee is goed, alleen soms werkt het toch niet helemaal lekker. Af en toe deed mijn speler niet helemaal wat ik wilde en kreeg ik een knullige panna te verwerken, wat bij mij de nodige irritatie opriep. Ook raak je vrij snel de besturing kwijt als de tegenstander een truc inzet, je moet machteloos toekijken hoe je simpel wordt omspeeld, terwijl je speler omvalt. Ook op het gebied van de keepers is het spel niet helemaal foutloos. Soms maken ze een onmogelijke redding, terwijl ze een andere keer een bal door laten waarbij je iets denkt in de trant van: 'Die had mijn oma nog gehad!' Aan de andere kant is straatvoetbal natuurlijk erg opportunistisch en draait het spel voornamelijk om het aanvallen. Het zou dan ook oneerlijk zijn om de game hierop helemaal af te schrijven, laat die verdedigers maar een gewoon potje FIFA spelen, toch?