Review: The Legend of Zelda: Breath of the Wild
Door Stefan van B op 13-03-2017 om 15:13
|
Bron: Gamed
|
Het kritische succes van The Legend of Zelda: Breath of the Wild zal weinigen zijn ontgaan de afgelopen week. Na jaren van wachten zijn velen op dit moment drukdoende om prinses Zelda te redden en het koninkrijk Hyrule te bevrijden van Ganon’s corruptie, die al meer dan honderd jaar dit enorme land in zijn greep houdt. Ook hier op de redactie beleven we elk onze eigen avonturen in Nintendo’s open-wereld iteratie van deze gerenommeerde franchise en wij wilden jullie ons oordeel niet onthouden.
In tegenstelling tot eerdere Zelda-games is Breath of the Wild een open-wereld titel. Dat wil zeggen dat je kunt gaan en staan waar je wilt, kunt doen en laten wat je wilt en dat er enkel een rode draad in de vorm van hoofdmissies tussen jou en de aftiteling staat. De opening van de game duurt letterlijk nog geen minuut. Voordat je jezelf ervan bewust bent ben je door een zachte, vrouwelijke stem uit je honderdjarige slaap gewekt en sta je als Link op de drempel van een avontuur dat door jou op elke mogelijke manier ingevuld kan worden. Het eerste object dat je verkrijgt is een Sheikah Slate, een tablet-achtig apparaat waaraan verschillende krachten gekoppeld zijn, waaronder de kracht van de selfie. Ondanks dat dit laatste geen grap is, is dit apparaat essentieel om Hyrule te ontdekken en je status als uitverkorene waar te maken.
De regio waar je ontwaakt is een ‘afgesloten’ gebied waarin je kennismaakt met de basisconcepten van de game. Afgesloten staat hier tussen aanhalingstekens, omdat je wel buiten de grenzen kunt treden, maar deze resulteren in je dood doordat het vooralsnog onmogelijk is voor Link om met zijn startcapaciteiten de hoogten en weersomstandigheden van deze gebieden te overkomen. Hiervoor zal je een bepaald object moeten verkrijgen via een quest van een karakter die in deze regio ronddwaalt. Het is een geheel natuurlijke wijze om de speler in juiste banen te leiden, als een onzichtbare hand die je in de juiste richting duwt zonder dat je deze voelt. Het is een hele frisse spelervaring na de vele AAA-titels van de afgelopen jaren met drukke mini-maps, overvolle HUD’s en meer informatietoevoer dan je kunt verteren.
Breath of the Wild is letterlijk het tegenovergestelde. Het laat je vrij alles zelf te ontdekken. Dat ik ontdekte dat ik een boom kon kappen om vervolgens de boomstronk in brandhout om te vormen was puur toeval. Dat ik een appel op een vuur kon gooien om hiervan een geroosterde appel te maken had ik ergens gelezen en was iets dat ik zelf moest proberen. Om deze game te meesteren moet je afstappen van alle gamemechanieken die je in het verleden hebt aangeleerd en zelf op ontdekkingstocht gaan. Eigenlijk ben je continu bezig je grenzen te verleggen en de game uit te dagen op een wijze waar de Mythbusters trots op zouden zijn. Wat als bijvoorbeeld de directe aanpak voor het beklimmen van een steile toren keer op keer mislukt? Kijk dan naar de omgeving en misschien is een nabijgelegen berg of heuvel wel een ideaal punt om met je vlieger vanaf te vliegen en te landen op de top van die toren.
Het is een werkwijze die niet gauw verveelt, zeker omdat de game je ook beloond voor alle capriolen die je uitvoert. Op moeilijk bereikbare plekken zijn vaak geheimen verborgen in de vorm van zeldzame grondstoffen, verzamelvoorwerpen en soms zelfs tempels. Deze tempels zijn door heel Hyrule verstopt op makkelijke, maar ook op moeilijk bereikbare plaatsen. Het bereiken van een tempel kan soms de uitdaging zelf zijn. In deze tempels vind je puzzels die je moet oplossen om krachtbollen te verwerven waarmee je kunt sparen om je aantal levenshartjes of uithoudingsvermogen te vergroten. Om de tempelpuzzels op te lossen is het gebruik van je Sheikah Slate essentieel. Naast de eerder genoemde camera kun je hiermee ook bommen, zowel bol- als kubusvormig, tevoorschijn toveren, heeft het de functie van een magneet en kun je met de stasis-kracht objecten voor korte tijd vastzetten in hun positie en eventueel van een bepaalde kracht voorzien. Ten slotte kun je ook nog objecten bevriezen en ijspilaren uit water toveren. Zo achter elkaar genoemd klinken deze krachten erg willekeurig, maar het samenspel hiertussen creëert een uitdagende dynamiek die zowel je reactievermogen als denkvermogen op de proef stelt.
Puzzels vind je echter niet alleen in tempels, de spelwereld ligt ermee bezaaid. De immense wereld van Hyrule ligt er namelijk niet alleen om een beetje mooi te zijn, op hele natuurlijke manieren zijn er uitdagingen in verstopt. Steenformaties die niet op één lijn liggen, ruïnes die niet symmetrisch zijn en vele andere bewust verstopte geheimen. Wanneer iets je opvalt kun je opzoek naar de oplossing, die vaak niet ver weg ligt, maar niet altijd even simpel is. Wederom wordt je altijd beloond voor het ontdekken en oplossen van een dergelijke uitdaging, waardoor op het geplande pad blijven je al snel niet meer zal lukken door de vele afleidingen. Verschillende karakters door het spel kunnen je ook aanwijzingen geven voor de ligging van dergelijke geheimen en zullen jou daarnaast ook een grote variatie aan andere uitdagingen en quests voorleggen. Een nieuwe ontdekking ligt altijd om de hoek en dat is waarom je Breath of the Wild niet zomaar even neer zult leggen.
Een ander belangrijk aspect van de game heb ik nog niet genoemd: het gevecht. Tijdens je avonturen zal je vaak oog in oog komen te staan met verschillende vijanden, variërend van groepen relatief gemakkelijke Boboklins tot eenzame trollen die met één rake klap jouw tedere lichaam van het leven kunnen beroven. De game is onvergeeflijk en het aangaan van een gevecht vereist een juiste voorbereiding en aanpak. Verschillende gevechtsmechanieken worden je niet zomaar geleerd, maar moet je opdoen in bepaalde tempels of per toeval zelf ontdekken. Timing, voor bijvoorbeeld het terugslaan in de verdediging met je schild, is cruciaal om lastigere vijanden schade aan te brengen. Het helpt niet dat alle gereedschappen in de game, van boog tot zwaard en knuppel tot schild, maar een bepaalde levensduur hebben. Na een beperkt aantal klappen is het vaak al gedaan met een wapen en breekt het. Het aantal wapens dat je op voorraad kunt hebben is ook niet oneindig en dit maakt gevechten een ware uitdaging. Mocht het allemaal niet lukken dan wil het nog wel eens helpen de situatie van een afstand te bekijken. Misschien is het vijandelijke kamp in een vallei en kun je een rots van een berg afrollen om de Boboklins te overdonderen of helpt het als je gebruik maakt van de wind en het vol gras begroeide landschap veranderd in een vlammende woestenij.
In Breath of the Wild geldt dan ook het eeuwenoude principe: wie niet sterk is moet slim zijn. Je tegenstanders zijn namelijk ook slim. Een motto die je vijanden ook kennen: beroof een monster van zijn wapen en hij zal opzoek gaan naar een alternatief voorwerp om jou eens wat bij te leren. Variërend van een nabijgelegen tak tot een kleiner wezen: alles zal langs je oren geslingerd worden in het heetst van de strijd. Vaker dan je lief is zal toch blijken dat je niet voldoende bent voorbereid en dat een ‘Game Over’ je beeld zal sieren. De dood is onoverkomelijk en is vast geïntegreerd in de trial & error aanpak die de game aanmoedigt. Het is dan ook extra verleidelijk om je spel even op te slaan en dan het onmogelijke te testen. Voor de laadschermen hoef je het niet te laten, deze zijn binnen enkele seconden voltooid en geven je de tijd om je aanpak te heroverwegen.
Het moge duidelijk zijn dat de gameplay staat als een huis. Langzaamaan wordt je jezelf er van bewust dat vrijwel alles mogelijk is en dat als iets niet lukt jouw eigen vaardigheden nog niet voldoende zijn ontwikkeld of dat je de opties voor succes gewoonweg nog niet hebt ontdekt. Je creëert letterlijk zelf je avontuur. Dankzij Link’s geheugenverlies na zijn honderdjarige slaap kun je net als hem zelf de wereld opnieuw ontdekken. Zo ook herinneringen, die her en der door de wereld zijn verspreid en geactiveerd kunnen worden na bepaalde gesprekken. Zonder hier inhoudelijk op in te gaan zal je steeds meer willen ontdekken over het verleden en de gebeurtenissen die zijn geschied. Een emotionele laag hierin ontbreekt niet en dankzij de meeslepende gameplay zal je ontroert worden door de verhalen die je worden verteld. Het is een ideale opzet voor zowel een nieuwkomer in de serie als dat het even intrigerend is voor fans van het eerste uur: Breath of the Wild is toegankelijk voor iedereen.
Het koninkrijk Hyrule is daarnaast prachtig geschapen en komt met de kenmerkende grafische stijl echt tot leven. Spelend op de Nintendo Switch heb ik zowel in tabletmodus als in docking-modus een fantastische speelervaring gehad. Het is inderdaad waar dat er in docking-modus meer framerateproblemen optreden dan in de tabletmodus, maar deze staat niet in de weg van de speelervaring. Spelend op een televisie zijn de beperkingen van de Switch beter te merken, als de hier en daar wat mindere textures en pop-up problemen die zich wel eens kunnen voordoen. Dankzij de gehanteerde stijl vallen deze echter minder op dan dat ze in games zouden doen die naar een realistische weergave zouden streven. Opvallend is in eerste instantie het gebrek aan een bombastische soundtrack. Tijdens het dwalen door Hyrule’s gevarieerde streken weet de game te kiezen voor stilte. Zo kun je de omgeving geheel opnemen en de wildernis ademen. In gevechten en bij het betreden van speciale gebieden kunnen er echter de mooiste klanken je oren betoveren die deze momenten nog zoveel specialer en bevredigender maken.
|
|
|
Beoordeling
99
Met Zelda: Breath of the Wild heeft Nintendo werkelijk een meesterwerk afgeleverd. De gameplaymechanieken weten je geheel onder te dompelen in de spelwereld en laten je niet meer los. Je gaat je jezelf verliezen in een avontuur dat je geheel zelf kunt scheppen in een wereld die je blijft verrassen. Je denkvermogen en reactievermogen worden op de proef gesteld en met elk succes weet de game je op kleine en grote manieren te belonen en de ervaring enkel meer memorabel te maken. Geen enkele game is game perfect, maar deze game komt onwaarschijnlijk dicht in de buurt.
|
|
|
|
 17:45 Resident Evil: Revelations naar PS4 en One
 14:59 Dragon Quest XI in PS4 en 3DS screenshots
|
| Reacties (41) |
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
laraishond
op 13-03-2017 om 15:21
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
Geen 100??? Schande!!! En ik heb absoluut de review gelezen en ben totaal niet meteen naar beneden gaan scrollen!!
Fantastisch cijfer, tot nu toe dik terecht, al heb ik het nog niet uitgespeeld. Gaat waarschijnlijk Metroid Prime van de troon stoten als mijn persoonlijke favoriet aller tijden. 
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 13-03-2017 om 15:23
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
Krijgt alleen maar een 99 omdat Stefan graag een Link als nudist wilt zien.
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 13-03-2017 om 15:28
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
|
Geweldig spel waar ik helaas nog veel te weinig tijd in heb kunnen stoppen. De framerateproblemen zijn mij ook opgevallen, maar zijn dermate minimalistisch dat ik me er niet aan stoor.
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 13-03-2017 om 15:32
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
Je kan grappen Red, maar op bepaalde punten kan het van levensbelang zijn Link van zijn kleding te ontdoen.  #eyecandy
|
|
|
laraishond
op 13-03-2017 om 15:33
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
Redneckerz, volgens mij eerder geen 100 omdat hij het dan met jou aan de stok krijgt (ivm je eerdere uitspraken over de onmogelijke combinatie van een 100 en framerate problemen)...
Edit: inmiddels gelezen, heel leuk geschreven Stefan! 
Gewijzigd door laraishond op 13-03-2017 om 15:41
|
|
|
Gast (24.132.235.xxx)
op 13-03-2017 om 16:12
|
|
Ik heb geen idee hoeveel uur ik al in de game heb zitten, maar ik wil alleen maar meer meer meer.
Breath of the Wild is een ge-wel-di-ge game en verdiend alle of die het krijgt.
|
|
|
Gast (89.20.169.xxx)
op 13-03-2017 om 16:13
|
|
Leuk stukje! Wel jammer dat je oude screenshots gebruikt (te zien aan dat de tijd in de minimap staat ipv ernaast en dat er geen weer indicator is ;). Had graag een screenshot of 2 van jezelf gezien op je favorietje plekje in Hyrule!
|
|
|
Gast (87.66.224.xxx)
op 13-03-2017 om 16:36
|
|
Geen 100 waard. Max 75 framerate problemen zijn echt dramatisch soms onder de 20fps
zielige revieuw
|
|
|
laraishond
op 13-03-2017 om 16:41
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
@gast 87, ik vind maximaal 75 framerate problemen wel mee vallen in een spel van 50+ uur... Serieus man, check je grammatica en spelling voor je iets plaatst. 
|
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 13-03-2017 om 16:47
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
|
Ik denk dat hij de game maximaal een 75 waard vind om reden van framerateproblemen. Dat maakt onze 'revieuw' blijkbaar zielig.
|
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 13-03-2017 om 16:54
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
@89.20.169: Dankje! En oeps.., helemaal niet gezien. Heb nu meer up-to-date screenshots in het artikel geplaatst. Heb bewust besloten geen eigen beeldmateriaal te verwerken omwille van potentiële spoilers. Mijn favoriete in-game foto's zijn van bijzondere locaties, monsters en momenten verder in de game en ik wil dit voor niemand verrassen. Wel leuk om een forum topic te openen en daar de screenshots in te delen
@87.66.224: Ongeacht welk cijfer je de game zou willen geven zijn die framerateproblemen echt helemaal niet zo dramatisch. 99 Procent van de tijd loopt de game als een zonnetje. Wel zielig voor je dat je het zelf niet kan spelen als je daar echter zo een hinder van ondervind, je mist een werkelijk fantastisch spel.
|
|
|
laraishond
op 13-03-2017 om 16:57
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
|
Dat vermoed ik ook Rene, maar dat is niet wat hij zegt. Maar wellicht dat hij zelf wel wilt beargumenteren waarom dit een slechte "revieuw" is. Niet met het punt eens zijn snap ik best, maar ook dan is het een prima geschreven stuk met goede argumenten.
|
|
BoSs
op 13-03-2017 om 17:23
[Niv: 32 / Exp: 1599]
|
Als gamer kan je niet anders dan toegeven dat Breath of the Wild een meesterwerk is. Dat merk je onmiddellijk en wordt naarmate je vordert alleen maar duidelijker. De framerateproblemen worden dan ook aangehaald om toch een beetje kritisch te kunnen zijn. (Mensen moeten altijd wat moeilijk kunnen doen, nietwaar? )
Er valt verder niks negatiefs over te zeggen, dus ik zou ook geen aandacht schenken aan de nincompoops die dat toch doen.
|
|
|
Gast (77.249.99.xxx)
op 13-03-2017 om 21:37
|
|
Ben zelf geen grote Zelda fan, heb Minish Cap gespeeld op de GBA, maar gefeliciteerd. Misschien maar eens wat meer Zelda games spelen
Overigens, ik snap dit idee niet dat de japanse games industrie zogenaamd dood is. Heb ik de laatste jaren zoveel gelezen. Wut? Elke 9 vd 10 games die ik koop zijn japanse games en ik ben zeker geen weeaboo. Gewoon geweldige en originele art/visuals, muziek, verhaallijnen, scenarios, originele concepten, etc - allemaal dingen die ik mis in de typische westerse game, die vaak niet meer zijn dat een interactive hollywood film met bijna altijd afschuwelijk lelijke personages en geen originaliteit en stijl. Ik probeer westerse games echt een eerlijke kans te geven maar het lukt maar niet.
Ik vind dit zeer belangrijk om te zeggen want ik zie de laatste tijd een zorgwekkende trend van grote japanse developers die zeggen dat ze zich meer tot de westerse gamer willen richten en dat westerse developers superieur zijn. En de CEO van square enix die zei dat japanse gamers westerse games discrimineren. Wut?? De hele reden dat ik japanse games speel is juist om westerse games te mijden.
|
|
|
Gast (77.249.99.xxx)
op 13-03-2017 om 21:38
|
|
Bepaalde Franse games en vooral Ratchet & Clank en Tony Hawk en NFS en Twisted Metal en zo zijn dat wel weer geweldige game series
|
|
|
Gast (91.183.202.xxx)
op 13-03-2017 om 21:57
|
|
@Rene, wees blij dat je de game geen 7/10 gegeven hebt, dat was blijkbaar reden genoeg voor een DDoS aanval en hack-aanval door beledigde 'fans' op Jim Sterling's site. Zelda-fanboys zijn namelijk tegen het concept van vrije mening. Iedereen hoort netjes in de pas te lopen en perfecte scores te geven aan de fuhrer, ik bedoel, een videogame serie. :3 Zeg nou nog es dat video games geen serieuze zaak zijn. x)
|
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 13-03-2017 om 22:44
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
@ Stefan van B:
Als je met ''eyecandy'' de kroonjuwelen van Link bedoelt is het maar goed dat Prinses Zelda altijd ver uit de buurt blijft van hem.
@ Laraishond:
Oh nee hoor, als hij 100 wilt geven moet hij dat vooral doen. Weet ik gelijk ook weer wie er in 1-2-Switch het onderspit gaat deleven
Maar of zon score realistisch is.. Ik vind (Maar dat ben ik) dat je voor dergelijke performance problemen dit mee moet laten tellen. Dat kan een enkel punt zijn, of zelfs zoveel als 9 punten. De basis van BOTW is echter altijd minstens 90 punten waard. Alles daarboven zijn de positieve of negatieve dingen die voor jou meer wegen dan de rest.
@ Gast 87.66.224: Ik vind dat je de framerate issues te zwaar laat meewegen om dan maar tot een 75 te komen. Dat moet je zelf weten natuurlijk, maar als dergelijke issues jou een goede ervaring dusdanig in de weg staan dat je 24 punten aftrek gaat geven aan de game, dan vind ik dat disproportioneel te noemen.
En met het bestempelen als ''zielige review'' gooi je je eigen glazen in. Beetje jammer.
@ BoSs:
''De framerateproblemen worden dan ook aangehaald om toch een beetje kritisch te kunnen zijn.''
De perfecte game bestaat immers niet. Wel titels die het griezelig goed kunnen benaderen. En ja, Nintendo verdient terechte kritiek voor die framerateproblemen op hun eigen first party titel, terwijl dat voorheen een niet-bestaand probleem was. Nintendo is altijd een meester van zijn eigen hardware geweest, dus is het extra opvallend dat hun grootste AAA game sinds jaren juist zo brak loopt. Het is de enige smet op een regelrechte klassieker in de dop.
Je zou de Mona Lisa toch minder gaan waarderen als Leonardo in een vlaag van verstandsverbijstering een snor had getekend op haar
|
|
|
laraishond
op 13-03-2017 om 23:26
[Niv: 154 / Exp: 7700]
|
|
Gast 91, inderdaad te belachelijk voor woorden. Zou me niks verbazen als er binnenkort een bericht in de media komt dat hij met de dood wordt bedreigd. Het is echter geen "Zelda-fanboy" probleem, maar een probleem van fanboys en anoniem internet in het algemeen. Sommige mensen nemen dit soort dingen veel te serieus.
|
|
|
BoSs
op 14-03-2017 om 10:02
[Niv: 32 / Exp: 1599]
|
|
@ Redneckerz:
Ik vind het aanhalen van de framerateproblemen terecht, hoor. Daar heb ik absoluut geen probleem mee.
Maar verder is BOTW gewoon, zoals jij zegt, een regelrechte klassieker. Elke objectieve gamer beseft dat. Waar ik dan wel problemen mee heb, zijn zo'n van de pot gerukte reacties als die van Gast (87.66.224.xxx) en Gast (91.183.202.xxx).
|
|
|
Gast (91.183.202.xxx)
op 14-03-2017 om 10:20
|
|
@ BoSs : en wat is er zo van de pot gerukt aan mijn reactie? Het is niet alsof ik iets verzonnen heb. Alles wat ik gezegd heb in verband met Jim Sterling, zijn recensie en de reactie op die recensie van BotW is 100% waar en dat kan je gerust zelf na gaan. Als je de vergelijking met fascisme van de pot gerukt vind, dan heb ik enkel dit te zeggen: misschien moeten boze, arme, beledigde fans niet kristalnacht eens digitaal overdoen door elke site met een recentie die hen niet bevalt van hun geliefde fuhrer, sorry, game, kort en klein te slaan? Daar al eens aan gedacht?
|
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 14-03-2017 om 10:54
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
|
Ik heb de recensie van Jim Sterling niet gelezen (zal ik nog doen, momenteel geen tijd voor), dus ik weet de punten niet waar hij zijn 7/10 score op baseert. Wellicht trekt hij zwaarder aan de framedrops? Of zijn er andere redenen? Feit is wel dat hij op deze manier aandacht gegenereerd heeft in een door negens en tienen overladen spel, iets wat eveneens mee kan wegen om tot een 7 te komen. Persoonlijk ben ik het eens met de 99-score van Stefan en zeker niet met een 7, maar ook dat is natuurlijk een persoonlijk ding. Echter, als je om reden van een score DDoS en hackaanvallen gerechtvaardigd vind ben je gewoon zielig (degene die dus de aanval heeft ingezet, doel niet op jou).
|
|
|
BoSs
op 14-03-2017 om 11:18
[Niv: 32 / Exp: 1599]
|
|
@ Gast (91.183.202.xxx):
Wie dingen zegt als "Iedereen hoort netjes in de pas te lopen en perfecte scores te geven aan de fuhrer, ik bedoel, een videogame serie." kan ik niet serieus nemen.
Net zoals fans die daardoor domme dingen doen.
|
|
|
Gast (91.183.202.xxx)
op 14-03-2017 om 11:30
|
|
@ BoSs : is dat niet precies wat de boze fanboys willen, dan? Als ze niet wouden dat Jim Sterling de game 100/100 gaf zoals zo veel andere sites, waarom dan zo woedend en boos? Het eisen dat een game perfecte scores krijgt puur om wat het is (een Zelda game), niet om wat het doet of hoe goed het het doet, lijkt mij toch verdacht veel op "loop in de pas en stel geen vragen, Zelda krijgt perfecte scores, verstaan?". Zie niet in wat er zo onserieus is bij deze observatie.
|
|
|
BoSs
op 14-03-2017 om 11:45
[Niv: 32 / Exp: 1599]
|
|
Gast (91.183.202.xxx):
Fans zijn sowieso bevooroordeeld. Dat is met alles zo (voetbal, zangwedstrijden, series). Maar bvb. zelfs in sport geven fans toe wanneer hun ploeg/atleet een slechte prestatie levert. Net zoals ze beginnen te verheerlijken wanneer het een sublieme prestatie is.
En als dus iedereen met een beetje gezond verstand weet dat BOTW een topper buiten categorie is, moet je inderdaad niet afkomen met onlogische punten. Dan kun je reactie verwachten. (Niet dat ik elke reactie goedkeur.)
|
|
|
Gast (145.107.100.xxx)
op 14-03-2017 om 12:03
|
|
Hoe ver moet persoonlijke mening in het cijfer de doorslag geven vraag ik me af. Er staan bijvoorbeeld twee zessen voor zelda op metacritic. Er zou toch ook een bepaalde objectiviteit in het cijfer moeten zitten (bijv. graphics, besturing, camera etc)? Persoonlijk denk ik dat je als consument nooit zoveel waarde aan een cijfer moet hangen en meerdere reviews met verschillende standpunten moet lezen als je twijfelt om een game aan te schaffen. En er vooral geen wedstrijd van maken van deze game is beter dan die game omdat hij bijvoorbeeld 1 punt hoger gekregen(wat heel vaak gebeurd):X
|
|
|
Pagina:
1
|
2
|
|
|
|
