Ontwikkelstudio 10tons scoorde een ace met Tennis in the Face, een physics-based puzzelgame waarin de speler middels welgeplaatste tennisballen de vijanden moest uitschakelen. Het succes zorgde er natuurlijk voor dat een sequel niet kon uitblijven, waarbij deze opvolger een honkbal-laagje kreeg.
Baseball Riot kwam vorig jaar al eens aan bod op Gamed toen de titel verscheen op iOS, PC en Xbox One. De game verscheen ondertussen eveneens op PlayStation 4 en Vita, waarbij deze op onze bureau belandde. Het was dan ook handig om te kijken of het hier een homerun betreft. Inhoudelijk is er op korte tijd weinig veranderd. Het is nog steeds de voormalige honkballer Gabe Carpaccio die centraal staat. Hij zag zijn carrière gefnuikt door een blessure, terwijl zijn collega’s lucratieve sponsordeals kregen van het energiedrankbedrijf Explodz. Hun drankje blijkt echter zeer verslavend en de gebruikers worden gewelddadig. Carpaccio ziet zich dan ook genoodzaakt om in actie te treden en Explodz af te stoppen. Dat hij hierbij lekker honkballen in het gezicht van enkele vervelende mensen mag slaan, is natuurlijk leuk meegenomen.
In elk van de 103 levels – verspreid over acht regio’s van oplopende moeilijkheidsgraad – krijg je de taak om alle aanwezige mensen te raken met je honkbal. Simpelweg richten en zo hard mogelijk slaan is echter geen optie. Je zult eerder moeten inschatten waar je moet slaan zodat de bal correct botst. Je hebt nu eenmaal maar drie ballen om vaak zes tot acht mensen te raken. Als je drie vijanden raakt met één bal, krijg je wel een extra; wat vaak een beetje extra speling geeft. Om een extra moeilijkheidsgraad mee te geven zijn er ook overal drie sterren te verzamelen, welke je deels nodig hebt om toegang te krijgen tot de volgende regio. Als je ergens niet alle sterren kunt behalen, is dat echter geen ramp, tenzij uiteraard voor je ego.
De levels blijven in idee steeds hetzelfde, maar er komen steeds meer gevaren. Denk bijvoorbeeld aan glas. Dit breekt wel als je jouw bal ermee raakt, maar je verliest die bal dan direct. Dan toch liever ballenkokers waaruit plots drie ballen uitschieten als je deze raakt. Ook de vijanden veranderen, je krijgt bijvoorbeeld catchers te zien die jouw bal kunnen opvangen in hun handschoen. Het zorgt steeds weer voor extra uitdagingen. Het enige echte probleem is dat het te weinig verschilt van de voorganger waar identiek hetzelfde pad werd gevolgd. Dit alles werkt vlot op zowel console als handheld, waarbij die laatste versie wat sterker uit de verf komt. Je hebt nu eenmaal een kleiner scherm om op te focussen en bekijkt alles van dichterbij zodat je hier beter kunt schatten waar de bal eindigt.
Het kleine scherm heeft ook grafisch een voordeel. De game steekt redelijk eenvoudig in elkaar op dit gebied, het geheel heeft een kleurrijke uitstraling met leuke karaktermodellen. Op grote schermen komt dit niet tot zijn recht, op een kleiner scherm zoals op een smartphone of een handheld komt het door de lage resolutie beter naar voren.
|
