Een groots avontuur om de wereld te redden en het ultieme kwaad te bestrijden, het is een veelvoorkomend cliché in Japanse Role Playing Games. Het zijn echter niet de enige clichés in het genre.

De Grand List of Console Role Playing Game Cliches is een epische lijst die werd opgesteld door Mark Sachs. Hij postuleerde een serie clichés die frequent voorkomen in Japanse Role Playing Games, waarbij hij voornamelijk de succesvolle Super Nintendo, PlayStation en PlayStation 2 generaties viseerde. De grootste klassiekers dienden als inspiratie voor de samenstelling van een lijst die iedere speler bekend in de oren zal klinken. De originele lijst kan bekeken worden op zijn site, maar de lijst telt geen voorbeelden waardoor hij ietwat ontoegankelijk is. Wij werpen dan ook een diepere blik op de lijst om de geheimen erachter te onthullen.

Cliché 173. Golden Chocobo Corollary
"The magic formula for acquiring this supreme upgrade will be only vaguely alluded to in the game itself. Ideally, you're supposed to shell out $19.95 for the strategy guide instead."

De formule voor het behalen van de krachtigste wapens is zeer obscuur. De game vertelt je zelfs met moeite dat het wapen bestaat. Je kunt dan ook best gewoon $19,95 uitgeven aan een strategiegids die Square heeft uitgebracht. We mogen hier perfect Square zeggen, want de Final Fantasy franchise is een krachtig voorbeeld. Je moet letterlijk de meest onmogelijke dingen doen op blind vertrouwen, de game zelf geeft geen hints. Dit is tegenwoordig geen groot probleem meer dankzij GameFAQs dat gratis strategiegidsen verzamelt, maar je moet de games nog steeds doorlopen met de computer of een gids naast je. We kunnen zelfs enkele games in de serie aflopen om het te bewijzen. De NES-versie van Final Fantasy I rekende af met een zwakke vertaling en beperkte ruimte in het spel, waardoor je amper instructies kreeg in het spel.

Het bedrijf besloot dan ook een walkthrough te plaatsen in de handleiding ter compensatie. De echte geheimen kun je onmogelijk vinden zonder GameFAQs. Dit werd sterk verbeterd in Final Fantasy II waar de game gedetailleerde instructies gaf, maar je simpelweg nooit in de juiste richting wees. Gecombineerd met een grote, open wereldmap was dat een recept voor rampen. Latere games brengen zelfs nog meer obscure systemen. Final Fantasy VI heeft bijvoorbeeld het Colosseum waar je bepaalde voorwerpen kunt inzetten om andere voorwerpen te winnen. Welke voorwerpen je kunt winnen, en welke je hiervoor moet inzetten? Dat zegt de game je niet. Wat de game je ook niet zegt, is dat je bepaalde schatkisten niet mag openen tot later. Als je wacht, krijg je namelijk betere voorwerpen uit deze schatkisten. Als je dus het type speler bent dat de wereld volledig verkent, ben je dus genaaid.

De vereenvoudigde Eevee versie.
Final Fantasy VII laat je dan weer een gids gebruiken om het ultieme wapen van Barrett te vinden, om Chocobuckle te verdienen, om de Underwater Materia te vinden, … Final Fantasy VIII maakt het je dan weer moeilijk om de PuPu kaart te verdienen, en alle Guardian Forces te verdienen. Tonberry en Doom Train zijn bijvoorbeeld zo goed als onmogelijk te vinden als niemand je de exacte uitleg geeft. Final Fantasy IX maakte het nog erger door zelfs de strategiegids niet volledig te maken. Je kreeg frequent hints dat je PlayOnline moest openen. En we kunnen verder blijven gaan met opsommen. Wist je bijvoorbeeld dat je onmogelijk 100% kon halen in Final Fantasy X-2 als je tijdens een gesprek met Maechen effectief de controle gebruikt wanneer de game je dat vraagt? Ook tussenfilmpjes overslaan mag niet, want dan tellen de filmpjes niet mee.

Een andere problematische serie is Pokémon. Probeer maar eens de volgende Pokémon te vinden: Feebas, Regirock, Regice, Registeel, Spiritomb, Gible, Landorus en Munchlax. Evoluties zijn al even leuk. Feebas evolueert bijvoorbeeld alleen in Milotic wanneer hij knap genoeg is, maar hoe weet je dit? Shedinja is ook een leuke. Je moet een vrij plaatsje in je groep Pokémon hebben wanneer Nincada evolueert in Ninjask. Magneton en Nosepass evolueren alleen op Mt. Coronet, maar de game hint nooit dat je die Pokémon moet laten evolueren op Coronet. De evolutie voor Eevee vereist tegenwoordig geen strategiegids meer, maar een flowchart die uitlegt onder welke condities welke evolutie belangrijker is. Dit alles negeert vele gameplaymechanieken zoals het groeien van bessen, een proces waar gigantische spreadsheets over gemaakt worden, maar waarvan amper iets gezegd wordt in de game.

Cliché 174. Flow of Goods Rule
"The quality of goods in the world is dependent upon the shop's distance from the final dungeon. It doesn't matter if the town you start in has a huge thriving economy and is the center of world trade, it will always have the game's worst equipment; and even if that village near the end is isolated and has only three people in it, it will have the game's best equipment."

De kwaliteit van goederen is afhankelijk van de afstand van de winkel tot het einde van de game. Het maakt niet uit dat de stad waarin je start het midden van de wereldhandel vormt, de stad zal altijd de slechtste equipment hebben. Zelfs als het stadje aan het einde van de game compleet afgelegen is, en amper drie inwoners telt, dan zal het toch nog de beste equipment hebben. Het gameplayperspectief geeft een duidelijke reden: je wilt je speler nu eenmaal niet terug naar het begin van de game sturen wanneer hij aan het einde zit, en je kunt aan het begin van de game meteen wapens tonen dat veel te duur zijn voor de speler. Het is verhaalmatig dat dit sorteeralgoritme problemen vertoont. Er is namelijk geen logische reden voor.

Het sorteeralgoritme slaat hard toe in games als Chrono Trigger waar je regelmatig tussen verschillende tijdsperiodes reist. Als je reist van de toekomst naar het verleden, zul je in het verleden nog steeds wapens vinden die net iets beter zijn dan de wapens die je vond in de toekomst. Star Ocean: Till The End of Time zorgt ook voor een bizarre versie. Jij komt van een hoogtechnologische planeet, maar de wapens die je vindt op minder geavanceerde planeten zijn toch beter dan de wapens waarmee je het avontuur hebt gestart. Lufia II: Rise of the Sinistrals zorgt ook voor een opvallende variant. De laatste winkel van de game ligt op een zeer klein eiland waar jij de eerste bezoeker bent, en daar zegt de verkoper rustig dat hij de sterkste wapens verkoopt.

Hij is ten minste eerlijk!
Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen zoals Faxanadu waar je zeer krachtige wapens al vanaf het begin kunt kopen. De prijzen liggen simpelweg te hoog om dit te kunnen betalen. Er zijn ook games als Final Fantasy VIII waar je met een kleine omweg de sterkste wapens aan het begin van de game kunt verdienen. De Tales games behandelen dit probleem eveneens goed. De geneesmiddelen die je aan het begin van de game koopt, zullen later nog allemaal nuttig zijn omdat ze werken op percentage. Een voorwerp dat aan het begin van de game 30% van je HP geneest, doet dit nog steeds aan het einde van de game wanneer je tienmaal zoveel HP hebt. Atelier Iris: Eternal Mana is ook een goede uitzondering. Je kunt lichtjes sterkere wapens kopen, maar de beste manier om sterker te worden is simpelweg je startwapens aanpassen en verbeteren.

Cliché 175. Master Key Rule
"Any and all locked doors that the characters encounter will be unlocked by the end of the game."

Elke gesloten deur die je tegenkomt zal tegen het einde van de game geopend zijn. Je zult ofwel voldoende omwegen vinden om de deuren te openen, ofwel een magische sleutel krijgen die alle deuren kan openen, of in sommige gevallen zelfs een personage die sloten kan openbreken. Dit personage is dan ook extreem belangrijk wanneer je gaat verkennen. Fire Emblem heeft bijvoorbeeld meerdere klassen die deuren en schatkisten kunnen openen, namelijk Thief, Assassin en Rogue zodat het steeds loont om één van hen mee te nemen. Ook de Thief uit Final Fantasy III is een handige keuze hiervoor. Er zijn ook personages als Sora uit Kingdom Hearts, Locke uit Final Fantasy VI, Oojam uit Dragon Quest IV en Rei uit Breath of Fire III hebben deze handige vaardigheid.