Met de beroemde Onimusha games en enkele onbekendere titels leek het Samurai genre op de PS2 redelijk verzadigd. Jonge gamestudio Game Republic was het hier niet mee eens en besloot onder contract bij Sony nog een game rond het Japanse zwaardvechten te maken. Een game genaamd Genji: Dawn of the Samurai is het resultaat. Of liefhebbers van het genre deze game in huis moeten halen lees je in deze review.

Ondanks het feit dat ik sterk genoten heb van de Onimusha games moet ik toch zeggen dat een andere console de beste game rond het Japanse zwaardvechten in handen heeft. Tecmo heeft met Ninja Gaiden in 2004 een waar pareltje op de markt gebracht, een game die ik nog steeds beschouw als één van de allerbeste Xbox games. Genji heeft niet geheel de benadering van Ninja Gaiden, wat ik beslist niet spijtig vind, ik zal daarom de vergelijking met deze game maar achterwege houden.



Al bij het opstarten van de game heb je snel in de gaten dat de game niet gemaakt is door een stel eersterangs amateurs die in contact gekomen zijn met Sony. Het openingsfilmpje gooit je helemaal in het verhaal. Vol visuele pracht en filmische kunstjes wordt het verhaal aan je verteld. Ben je hier gevoelig voor, dan sta je vanaf dit punt helemaal klaar om door de game meegesleept te worden. De manier waarop het verhaal verteld wordt mag dan mooi zijn, het verhaal is echter vrij cliché. Je bent een zoon van een legende uit een oude Japanse clan waar nog maar weinig van over zijn. Een kwaadaardige clan heeft de macht tegenwoordig in handen. Jij bezit echter een element, een zogenaamde Amahagane. Deze bezit een kracht waarmee je als strijder in staat bent grootse dingen te doen. Je komt met de kwaadaardige clan in contact omdat zij jouw amahagane zoeken voor eigen gebruik. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Je staat midden in het verhaal, de gevechten kunnen beginnen.