Square-Enix is bekend als een groots ontwikkelaar, hiernaast geven ze echter ook titels van andere bedrijven uit. Eén van deze games draagt de naam Mindjack en het betreft de eerste titel die ontwikkelaar Feelplus naar de PlayStation 3 en Xbox 360 brengt. Of deze eerste poging meteen een goede start is lezen jullie in onderstaande review.

Het verhaal achter Mindjack lijkt in eerste instantie enige potentie te bevatten voor een interessante game. We maken een sprongetje in de tijd en komen uit in het jaar 2031, alwaar de mensheid de mogelijkheid heeft om het brein van anderen over te nemen en zo diens acties te beïnvloeden. Klinkt als een goed uitgangspunt, zo hoor ik je denken. Helaas blijkt echter het startpunt ook meteen het eindpunt te zijn, het ontbreekt namelijk ook maar aan enige verdieping om het verhaal daadwerkelijk interessant te houden en al snel blijkt dat dit voor de game zelf niet anders is.

Mindjack is in essentie een third person shooter en dus mogen we minimaal verwachten dat dit element redelijk is uitgewerkt. De ontwikkelaar blijkt zijn gemis in ervaring binnen het genre op te willen vangen door naar collega Gears of War te kijken, helaas is de kopie echter zo slecht uitgewerkt dat het nog niet eens in de schaduw mag staan van deze game. Teveel acties zijn onder één knop samengebracht waardoor de gameplay al snel te rommelig en chaotisch aanvoelt.


Op papier lijkt Mindjack echter toch het één en ander goed te doen, zo kunnen we schuilen achter muurtjes en objecten om vanuit deze positie onze vijanden het vuur aan de schenen te leggen. Dat mooie teksten echter geen garantie zijn voor mooie gameplay bewijst ook deze game, hoofdkarakter Jim beweegt alsof hij een bezem heeft ingeslikt, kogels bereiken vijanden niet en de geweren verschillen onderling amper. Het lijkt erop dat de ontwikkelaar dit zelf ook besefte en daarom een extra element in de strijd wilde werpen, te weten het mindjacken waar we eerder naar verwezen. Wederom blijkt echter dat een goed idee nog geen garantie is voor een goede implementatie.

Wanneer een vijand voldoende verzwakt is, kun je door het indrukken van beide analoge sticks uit je lichaam treden en die van een vijand over nemen. Helaas blijkt de uitwerking hiervan zeer slecht, iets wat toe te wijzen is aan de matige controls. In de chaos van een gevecht is het vrijwel niet te doen om gericht een vijand over te nemen en ook de keuze om menselijke spelers toe te voegen zorgt eerder voor irritatie dan een toegevoegde waarde. Ja, je leest het goed, door de offline en online gameplay te combineren kunnen de rollen van computergestuurde tegenstanders ook overgenomen worden door mensen van vlees en bloed. Het is wederom een aardig idee dat door de chaos en hectiek teniet wordt gedaan.


Al het bovenstaande is nog verder onderuit gehaald met enkele onbegrijpelijke keuzes van de ontwikkelaar. De meest opvallende hierbij is nog wel dat je de game niet op pauze kunt zetten. Of nee, de kunstmatige intelligentie van de vijanden die rond lopen alsof ze zichzelf eveneens afvragen wat ze in de game doen. De vijanden die je weliswaar als schild beet kunt pakken maar niet kunt executeren scoren echter eveneens hoog. Hiermee doen we echter je medestander teniet die als een kamikaze op de vijanden afstormt om er vervolgens niet begrijpend tussen te gaan staan. Of zullen we de prijs toch toekennen aan de checkpoints die niet alleen zeer onlogisch geplaatst zijn, maar je tevens al je wapens laat inleveren?

Jullie begrijpen het al, Mindjack is een game die na zijn aardige idee op alle fronten tekort schiet. De enige hoop die je wellicht nog had in de vorm van graphics en / of geluid willen we hierbij ook nog even onderuit halen: de game maakt op beide vlakken geen enkele indruk en is om deze reden enkel aan te raden wanneer je het brein van een bekende compleet op hol wil brengen.