Op de PlayStation verschenen tientallen leuke RPGs waarvan de meest succesvolle afkomstig zijn van Square, Enix en Sony. Ook Konami wist echter te scoren, met de tactische RPGs Vandal Hearts en Vandal Hearts II oogsten ze veel lof. Een derde versie kwam er echter nooit tot nu toe, maar nu is er Vandal Hearts: Flames of Judgment waarvan wij vandaag de PSN versie onder de loep nemen.

Flames of Judgment is een prequel waardoor voorkennis niet belangrijk is en iedereen onmiddellijk aan de slag kan met het spel. In de game verhuizen we naar een Middeleeuwse wereld waarin jaren ervoor een grote oorlog woedde tussen Balastrade en Urdu. Balastrade, het land van de hoofdrolspelers, was reeds aan de verliezende hand en door een natuurramp was alle hoop verloren. Hierdoor is iedereen in Balastrade bang voor een nieuwe aanval en aan de start van de game gebeurt dat. Dat is het teken voor de wees Tobias om samen met zijn vrienden Connor en Calvin zijn land te verdedigen. De game kent dan ook een spannende start, maar daarna gaat het snel bergaf met het verhaal.

De personages en het verloop van de game zijn simpelweg te eenvoudig en voorspelbaar om je bezig te houden. Desondanks bevat het verhaal goede elementen, zo moet je meerdere malen keuzes maken tijden het spel, welke een duidelijk effect hebben op het einde. Flames of Judgment heeft twee verschillende eindes en beide leveren je een Trophy op zodat je extra motivatie hebt om ze beide te halen. Dat is sowieso de moeite want met zijn vijftal uur speeltijd is Vandal Hearts net lang genoeg om gemakkelijk te herspelen. Je zal de game echter niet herspelen voor het verhaal, want zeker de tweede keer zul je alles overslaan, maar eerder omdat het een leuke RPG is.

Vandal Hearts is een strategische RPG in de stijl van Final Fantasy Tactics. Op een wereldmap kies je een bestemming waarna je terechtkomt in een stad waar je kunt saven of shoppen via eenvoudige menu's, of in een gevecht raakt wat het belangrijkste deel van de game is. Een gevecht is onderverdeeld in meerdere rondes waarbij alle mannetjes éénmaal aan de beurt komen in een ronde. De volgorde wordt hierbij bepaald door hun snelheid en deze wordt bovenaan in het scherm aangegeven. Eens een personage van jou aan de beurt is, kun je hem eventueel bewegen en van wapen laten wisselen; waarna je kunt aanvallen met magie of je wapen; of verdedigen waarmee je beurt eindigt.


Op elk moment moet je natuurlijk rekening houden met verschillende factoren als het bereik van je aanval. Een magische aanval of een boog zijn ideaal om een vijand van ver aan te vallen, terwijl je met een zwaard of een bijl naast de tegenstander moet staan. Je hebt tevens wapens die meerdere vijanden kunnen raken, zoals een hamer. Deze wapens raken echter ook jouw teamgenoten. Bij het aanvallen heb je dus een strategische geest nodig, zeker omdat elke magische aanval en wapen apart in level stijgt. Door ze meer te gebruiken worden ze sterker, zodat ‘een personage’ al snel een voorkeur krijgt voor een bepaald wapen. Er zijn echter nog meer factoren die een gevecht bepalen.

Zo voert iedereen automatisch een counter uit als je hiervoor een geschikt wapen hebt. Als iemand jou aanvalt met een zwaard, dan kun je terugslaan met een bijl, een hamer, een zwaard, et cetera. Een aanval op afstand kun je dan weer counteren met een boog. Een boogschutter val je dus best aan van dichtbij terwijl je zwaardvechters moet aanvallen met pijl- en boog. De onderlinge positie van je vechters geeft soms ook aanleiding tot een team attack waarbij een tweede personage spontaan dezelfde vijand aanvalt. Je moet ook altijd rekening houden met de doelstellingen van het gevecht, zo moet je soms iemand redden of moet je ervoor zorgen dat een bepaald personage niet sterft.

Als je verliest, ga je terug naar het vorige kamp en kun je opnieuw aan het gevecht beginnen. Wanneer je op dat moment al in de zesde ronde van een gevecht zit, kan dat wel even frustrerend zijn; maar uiteindelijk kun je maar één iemand met de vinger wijzen en dat ben je zelf. De game bombardeert je nooit met vijanden, maar zorgt ervoor dat ze in golven komen. Op deze manier heb je altijd de tijd om even Heal te gebruiken en je personages te genezen. Soms zullen de vijanden zelfs onderling beginnen te vechten, wat dus het ideale moment is om jouw troepen strategisch terug te trekken. Even nadenken lost veel problemen op.


Grafisch is Vandal Hearts weinig indrukwekkend, enkel de tussenfilmpjes en de laadschermen laten een goede indruk achter. De tussenfilmpjes bestaan uit tekeningen welke langzaam over het scherm bewegen, alvorens de volgende verschijnt. De tussenfilmpjes zijn dus eerder motion-comics dan filmpjes, maar hierdoor laten ze een unieke indruk achter. Tevens opvallend zijn de laadschermen waarop artworks van de game getoond worden. Spijtig genoeg is Vandal Hearts voor de rest een doorsnee strategische RPG: kleine half-anime/half-realistische poppetjes bewegen voort op gekleurde vierkantjes in kleine wereldjes met weinig detail. Buiten gevechten kun je genieten van een wereldmap die bestaat uit een achtergrondtekening met daarop enkele stadjes. Bewegen doe je dan via de cursor te verplaatsen en een plaats aan te klikken.

Ook de gesprekken tussen personages zien er ongeveer hetzelfde uit: twee tekstkaders op een achtergrond met een animegezichtje in elke kader. Echt geïnspireerd ziet het er allemaal niet uit. Ook de stemmen vallen tegen, de meeste stemmen komen weinig overtuigend over en je bent dan ook al snel blij dat het meeste praten via tekstkaders gaat. Vooral tijdens het vechten zul je stemmen horen, namelijk de strijdkreten van de personages. Deze zijn veel te luid en vallen na één beurt al in herhaling. Ze hadden beter weggelaten kunnen worden want ze zijn absoluut geen toevoeging. De muziek komt iets leuker uit de hoek, maar het zijn geen deuntjes die je zal meeneuriën.

Het verhaal valt tegen, de graphics zijn niet indrukwekkend en het geluid zet je liever uit. Desondanks is Vandal Hearts: Flames of Judgment een game die elke RPG fan zal uitspelen. De game is namelijk wel de moeite om te spelen want je krijgt een pittige strategische RPG voor een laag prijsje. Zoals zovele games in het genre stelt de game op audiovisueel vlak niets voor, maar dat maakt het spel goed met zijn gameplay. Je krijgt geen uitgebreide lijst met aanvallen, maar er zit duidelijke diepgang in het systeem.