Space Invaders Extreme is er in gelijke vorm voor de DS en de PSP. Ik checkte de DS versie en hieronder lees je mijn oordeel hierover en ondervind je hoe snorkelen een onbetwiste stempel kan drukken op de manier waarop je een game beleeft.

Space Invaders zorgde voor een ware revolutie in de game-industrie en is een van de voorvaders van de games zoals we die vandaag de dag kennen. De game stamt alweer uit 1978, wat betekent dat het dit jaar zijn 30ste verjaardag mag vieren. Ontwikkelaar Taito viert dit feestje met Space Invaders Extreme. Toen ik nog een klein knaapje was met weinig verstand van de Engelse taal en een (te) rijke fantasie, had ik het thema van de originele Space Invaders game niet helemaal begrepen. In die tijd bestonden games nog uit een warboel van pixels en piepende geluidjes, en was er van realistische graphics absoluut geen sprake. Het voordeel hiervan is, dat je hierdoor de game met je eigen fantasie aanvulling kunt geven.

Tijdens vakanties naar verre landen ging ik graag snorkelen en die pixelige gemeneriken uit Space Invaders leken wel wat weg te hebben van krabben, inktvissen, schelpen en ander onderwater gedierte. Dit sloot in deze vrolijke kinderjaren dichter bij mijn fantasiewereld aan dan aliens die de aarde kapot wilden maken en de totale mensheid uit wilden roeien. Waarom je met een “onderwaterkanon” krabben kapot moest schieten wist ik ook niet, maar leuk was het wel. Om op latere leeftijd te ontdekken dat het allemaal anders in elkaar steekt dan je al die tijd hebt gedacht, is geen leuke ervaring (het Sinterklaaseffect) dus hou ik graag deze jeugdherinnering in stand; ook in Space Invaders Extreme dook ik weer het diepe in.


Gelukkig is dit goed mogelijk want in deze game is de oude Space Invaders look behouden gebleven, wat direct een vertrouwd gevoel geeft. Ook de spelopzet lijkt op het eerste gezicht hetzelfde gebleven. De krabben zwemmen nog altijd horizontaal heen en weer over het scherm waarbij ze steeds een stapje dichterbij je kanon komen. Je dient het hele scherm leeg te schieten voordat ze de zeebodem raken, waarna de volgende groep kanonnenvoer zich aandient. Het eerste dat opvalt, is dat de bunkers - of reusachtige schelpen - waarachter je je in de originele Space Invaders kon verschuilen zijn verdwenen. De krabben bestaan nog steeds uit een handjevol pixels, al zijn ze ditmaal wel in verschillende kleuren en groottes verkrijgbaar. Je onderwaterkanon heeft een aantal upgrades gekregen waardoor je meer schade aan kunt richten. Als je vier zeedieren van dezelfde kleur naar de eeuwige jachtvelden hebt gestuurd krijgt je bijbehorende power-ups zoals een allesvernietigende laserstraal waarmee hele rijen tegelijk het loodje leggen.


Maar ook de krabben hebben in die 30 jaar niet stilgezeten. Ditmaal hebben ze hun invasie iets beter voorbereid en komen ze in verschillende formaties, gebruiken ze schilden om zichzelf en hun soortgenoten te beschermen en kunnen ze snel naar voren zwemmen om je onderwaterkanon van dichtbij te beschieten. Omdat ze tweedimensionaal zijn kunnen ze zelfs opzij kantelen waardoor ze moeilijker te raken zijn. Er zijn ook zeedieren met speciale aanvallen, zoals de kamikazekwallen die zich zonder waarschuwing op de zeebodem storten, wat gepaard gaat met een grote explosie. Aan het eind van elk level heb je de krabben schijnbaar pas echt kwaad gemaakt, want dan roepen ze de überkrab op. Of meerdere. Deze eindbazen laten zich vrij gemakkelijk verslaan omdat direct duidelijk is wat hun zwakke plek is. Dit geldt voor alle onderdelen en alle minigames die je soms tussendoor voor je kiezen krijgt; het is direct duidelijk wat er van je verlangd wordt.