Home   Forum   Archief   Redactie   Contact   Bedrijven   Games    
 
  GamedPCGoogle StadiaVRNintendo SwitchPlaystation 4Playstation 5Xbox OneXboxAppMisc    
15 Juni 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
14 Juni 2024 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
13 Juni 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(2) 
12 Juni 2024 
(3) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(2) 
(0) 
(1) 
(0) 
11 Juni 2024 
(0) 
(7) 
(0) 
(0) 
(0) 
10 Juni 2024 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(1) 
(0) 
(1) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
09 Juni 2024 
(0) 
(5) 
(0) 
(5) 
(0) 
(0) 
(1) 
(1) 
(1) 
(1) 
(0) 
(0) 
(2) 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
08 Juni 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
07 Juni 2024 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(3) 
(0) 
(0) 
(1) 
(0) 
(1) 
(2) 
(0) 
(0) 
06 Juni 2024 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(2) 
(0) 
(1) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
05 Juni 2024 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
(0) 
F1 2024
Paper Mario: The Thousand-Year Door
Gamed Gamekalender Juni 2024
Tales of Kenzera: Zau
Column:

Clichés zijn zo’n cliché…


Door Joris op 13-09-2007 om 15:36
Bron: Gamed

Cliché [het ~] (stilistiek): Te veel gebruikte en daardoor versleten, afgezaagde wending of uitdrukking. Voorbeeld: In de inleiding van een artikel een citaat uit een woordenboek plaatsen die betrekking heeft tot het onderwerp van dat artikel.

Henk: “Zo daar hebben we Hans eindelijk, nou goedemiddag. Stipt op tijd zeg… We dachten al: waar blijft die Hans toch? Als je het niet erg vindt, we zijn alvast begonnen. Stond de brug weer open of heb je gewoon nog wat moeite met klokkijken?”

Zoals je ziet gebruikt Henk de nodige opmerkingen als Hans te laat binnenkomt. Maar hij bereikt er niets mee, Hans komt de volgende keer gewoon weer te laat. Dat komt omdat het allemaal clichés zijn, uitgekauwde zinnen die Hans al zijn hele leven tegen zich aangegooid krijgt. Hij is er immuun voor, de zinnen glijden van hem af, zonder binnen te dringen. Als Henk gewoon had geroepen: “Jij bent echt zo’n gore klootzak, elke keer weer te laat komen en mij laten wachten, ik trek dit niet meer Hans, dit was echt de laatste keer,” had het z’n uitwerking wel gehad. Het mag ook wel wat minder extreem, als je de clichés maar weglaat en duidelijk je punt maakt.

Dooddoeners, zo worden clichés ook wel genoemd. Ik vind het een perfect synoniem, door het gebruik van clichés verliest je toehoorder alle aandacht die hij voor je had. Clichés zijn irritant en je kunt ze dus ook het beste voorkomen. Maar dat is moeilijk. Het is namelijk heel aantrekkelijk om ze te gebruiken. Vooral in situaties waar je geen voor de hand liggende oplossing hebt, gooi je er maar weer een cliché in. Als je geen inspiratie hebt, als je jouw echte gevoelens wil verbergen of als je een discussie voert die je al velen malen hebt gevoerd, allemaal situaties waarin de clichés uit je mond rollen. Je wist niet eens dat je zoveel afgezaagde oneliners in je assortiment had. Heel erg is het niet om er af en toe eentje uit te gooien, als je ook maar regelmatig jezelf probeert te vernieuwen of gewoon wat langer nadenkt voor een goed antwoord.

Maar behalve in gesprekken, zijn clichés vooral irritant in films en teksten. Draait een film op clichés, dan is de spanning weg omdat alles voorspelbaar is. Als een gamereview begint met ‘Games gebaseerd op films zijn meestal niet zo’n succes, hoe zou dat deze keer zijn?’ weet je al dat het dit keer ook een slecht spel is en weet je ook dat de recensie zelf weinig interessant is om te lezen. Er zal een standaard rijtje van ‘gameplay, originaliteit, spelduur, geluid en graphics’ worden afgewerkt. Maar er is dan ook niets moeilijker dan van een onoriginele game die nergens in uitblinkt wel een originele recensie te schrijven. Bij het maken van een game naar aanleiding van een film lijkt het wel of er ook een standaardrijtje wordt afgewerkt van cliché-elementen die sowieso in een videospel moeten zitten. Maar niet alleen filmgames bevatten clichés. Nee, elk spel zit er vol mee.

De clichés die een game bezit, bepalen in wat voor genre het spel valt. Geweren, explosieve kratten en vaten en grote groepen vijanden die wanneer ze dood zijn munitie of health packs vrijgeven, ah, een shooter. Duizenden spellen zijn er inmiddels verschenen, maar allemaal zijn ze in te delen in een van de ongeveer 25 gamegenres die er zijn. Zelfs de spellen die worden geprijsd om hun originaliteit zullen voor het grootste gedeelte bestaan uit bekende elementen. En sommige van die clichés zijn verschrikkelijk irritant.

Op deze site vond ik een aantal van de meest irritante beschreven en ik kon me er volledig in vinden. Bijvoorbeeld het cliché dat in veel spellen 1 persoon de hele wereld moet redden en hiervoor uiteindelijk duizenden vijanden verslaat. In je eentje dus. Daar irriteer ik mij dus aan. Hoe kan een geallieerde soldaat nou twintig Duitse bunkers binnendringen zonder dood te worden geschoten. In de echte wereld zou dat het grootste wonder ooit zijn, maar in videospellen is het de normaalste zaak van de wereld. Of het feit dat er honderden verschillende elementen zijn die de natuur in evenwicht houden, maar je in videogames altijd maar weer water, vuur, lucht en aarde tegenkomt. Daarnaast het ‘save game cliché’. Wil je de behaalde resultaten opslaan en de game afsluiten dan krijg je een standaard stel vragen waar je niet op zit te wachten. Game: Save Current Game Status? Are you sure you want to save at this point? Game: *Reading File, Please wait* A filename like this already exist. Would you like to overwrite it? Saving. File has been successfully saved. Quit game? Are you sure you want to return to the main menu? Ja, ja, ja…

Dat waren een aantal zeer irritante clichés, maar eigenlijk is het wel fijn dat veel games dezelfde elementen bevatten. Stel je maar eens voor dat elk spel volledig uniek zou zijn, dat elk element nieuw en fris was. Dat je bij elk spel dat je speelt weer alles opnieuw moet ontdekken, de besturing, de doelen, de tactieken. Het is eigenlijk wel fijn dat als je een shooter speelt je gelijk kunt beginnen en niet eerst het instructieboekje moet lezen om alle knoppen uit je hoofd te leren, zoals je deed toen je voor het eerst een shooter in handen had. En dat levensbalkje dat aangeeft hoeveel energie je nog hebt, daar is toch ook niets mis mee, net als de health packs die je gebruikt om het aan te vullen, zou je ze willen missen? Of nadat je jezelf door een grote groep vijanden hebt gewerkt een extra sterke vijand krijgt die het uiterste van je kunnen vraagt, de eindbaas, zonder dat krijg ik het gevoel dat er iets ontbreekt. Vernieuwing is fijn, maar met de meeste game clichés is gewoonweg niets mis.

Er is echter een punt waar spellen voor mij veel te vaak in herhaling vallen en dat is het verhaal. Onlangs speelde ik Fahrenheit (ja, ik was wat laat) en ik merkte hoe fijn het was dat een game een goed en spannend verhaal had. Oké het was niet echt een verhaal voor een A-film, maar voor een game was het enorm diepgaand en ongekend. Het is erg jammer dat er maar zo weinig spellen zijn die een goed verhaal bieden, slechts een klein tiental per jaar. Bijna altijd handelt de held of uit wraak, of om iemand te redden of om de wereld te beschermen. Motieven die inmiddels zo oud zijn als de nacht en cliché na cliché bevatten. Toen Mario voor het eerst Princess Peach moest redden, toen was het niet erg, dat spel speelde je niet om het goede en emotionele verhaal. Inmiddels zijn we echter zoveel jaar verder, zijn de graphics, het geluid en de gameplay zoveel niveaus hoger gegaan, maar is het verhaal nog steeds van hetzelfde niveau.

Vooral in multiplayer games lijkt een verhaal volledig te ontbreken. Waarom niet wat meer emotie, wat meer spanning en wat meer originele plotwendingen, als er überhaupt al een plot aanwezig is. Oké, in spellen als Super Monkey Ball hoef ik geen verhaal, maar in een ander groot deel van de spellen wel. Spellen die wél een goed verhaal hebben vallen dan ook erg op en scoren hoge punten, zie Bioshock onlangs. Waarom rinkelt er dan geen kerkklok bij de ontwikkelaars dat ze wat verder denken dan een clichéverhaaltje dat naar een zoetsappig einde kabbelt. Altijd weer die weerloze vrouw die ontvoerd is en wacht op haar held. Het zou leuk zijn als die weerloze vrouw een keer de echte schurk zou zijn en de beoogde bad guy gegijzeld hield.

Je zou kunnen zeggen dat het probleem ook de setting van veel spellen is die zorgt voor een belemmering aan mogelijkheden tot een goed verhaal. WWII spellen spelen zich nou eenmaal af in de Tweede Wereldoorlog en dat verhaal kennen we nu inmiddels wel. Als er films over de Tweede Wereldoorlog worden gemaakt blijkt er echter opeens wel een goed verhaal mogelijk, met aansprekende personages, verraad en spanning die overal voelbaar is. Nou hoeven spellen van mij geen interactieve films te worden als Fahrenheit en Metal Gear Solid al een beetje hebben, maar kom op zeg, gooi op z’n minst een paar onverwachte en originele vondsten in het plot. Het is gewoon zo fijn om opgezogen te worden in een goede videogame en dat gaat zoveel gemakkelijker met een goed verhaal. We zijn inmiddels bij een nieuwe generatie consoles aanbeland en naast de AI die al jaren op hetzelfde niveau zit, verdiend ook vooral het verhaal meer aandacht. Dat is mijn hoop voor de toekomst en om naast mijn cliché inleiding ook maar met een cliché einde te besluiten, de tijd zal het leren.



15:48  Drie filmpjes van een paarse draak
15:34  Special Brawl mode uitleg
 Reacties (20)
 Pagina: 1
Niels op 13-09-2007 om 15:40 [Niv: 46 / Exp: 2279]
Volledig mee eens, en nog zo'n cliche: waarom wint de goede altijd? Laat de held eens sterven dat zou pas een origineel concept zijn! Verder wil ik toch zeggen dat sommige games (Final Fantasy bijvoorbeeld) wel degelijk een origineel verhaal vol plotse wendingen hebben, dus niet gelijk alle games over dezelfde kam scheren hé.

CengizMan op 13-09-2007 om 15:54 [Niv: 99 / Exp: 4940]
@Frix: Ik weet niet hoor maar bij Shadow the Hedgehog kun je Sonic verslaan.

Gewijzigd door CengizMan op 13-09-2007 om 20:02

Fiercy Dragon op 13-09-2007 om 15:57 [Niv: 66 / Exp: 3297]
je hebt wel gelijk, maar soms zijn cliches helemaal niet erg, want als bijvoorbeeld de held niet wint zou het vaak niet leuk zijn (ja, er zijn uitzonderingen), gaat de held wel dood dat voelt dat aan als zon anti climax waardoor je beter op een cliche terug kan vallen dan op een volledig nieuw iets (want waarom wordt iets een cliche?, omdat het veel gebruikt is en dus de betere manier om het te vertellen.)

MaartenL (Redacteur) op 13-09-2007 om 16:01 [Niv: 472 / Exp: 23598]
Hehe leuk stukje ^^

Tja cliché's zullen er altijd zijn. Sommige games hebben nu gewoon eenmaal een steengoede held nodig een WO2 shooter die compleet realistisch is lijkt me ook niet zo leuk (stel je voor: de landing op normandië in realistische game).

Ochja, ik neem elk verhaal voor wat het is, ik ben al blij genoeg dat er afwisseling in zit en de één al wat meer verhaal geeft dan het ander.

Devilly op 13-09-2007 om 17:03 [Niv: 275 / Exp: 13756]
Mooi stukje tekst hoor. Ik ben het er alleen niet helemaal mee eens, maargoed, ieder z'n mening. Dat er meer afwisseling mag zijn in de verhalen ben ik 100% met je eens, maar het weghalen van cliche's mag van mij op een laag pitje blijven. Want net zoals in de gameplay een aantal cliche's zitten, die vaak ten voordele van de gameplay zijn, zitten er ook in de verhalen cliche's die vaak in het voordeel van het verhaal zijn. Natuurlijk hangt dit af van de mate waarin de cliche's worden toegepast, maar dat verschilt per spel.

Gast (84.246.51.xxx) op 13-09-2007 om 17:31
cliche's die moeten oprotten:
-happy ending
-klote verhaal(met zombies en aliens(halo anyone?)
-kisten met juweeltjes/appels
-altijd de wereld redden

Orian op 13-09-2007 om 17:40 [Niv: 67 / Exp: 3361]
Ach, sommige cliches zijn wel irritant, maar de meeste heb ik totaal geen problemen mee. Saving now kan je bijv moeilijk vervangen door Hoeptietoeptie.

Over een verhaal in WWII games? Laat die alsjeblieft eruit. Ik ben momenteel bezig met CoD3, die wanhopig probeert iets van een verhaal in te brengen, wat voor geen meter lukt. waarom niet? Omdat je stomme filmpjes krijgt wanneer je wilt gamen die ook nog eens te lang duren. Ook krijg je gewoon de tijd niet om mensen te kennen. Zo gaat er op een gegeven moment (scripted in een filmpje) een sergeant dood. Boeide me geeen flikker. Heb die gast een keer in een ander filmpje gezien. Zet dit tegenover Saving private ryan/Band of brothers en je ziet het verschil. Waarom? Omdat daar de helft van de tijd geluld wordt me elkaar waardoor je ze leert kennen. In een game wil je echter spelen, niet naar minutenlange filmpjes kijken.

Voor een goed verhaal koop je imo maar een boek of film, als je actief iets wilt doen koop je een game. Als ik een verhaal had gewild had ik wel Band of Brothers voor de zoveelste keer gekeken in plaats van CoD3 te spelen. Die speel ik om lekker (zelf) wat duitsers af te knallen.

Gast (89.98.20.xxx) op 13-09-2007 om 18:18
Dit riekt naar Heavenly Sword...

Devilly op 13-09-2007 om 18:34 [Niv: 275 / Exp: 13756]
"-happy ending
-altijd de wereld redden"

Een happy ending vind ik meestal wel leuk, dus dat mag van mij blijven. Wat wil je trouwens anders? Dat na elk spel de hoofdpersoon doodgaat (dus je eigen character) of de wereld wordt vernietigd? Ik speel liever een spel waarin je iets bereikt, dus waarin je zelf niet dood gaat.

Joris op 13-09-2007 om 19:16 [Niv: 60 / Exp: 3009]
"Saving now kan je bijv moeilijk vervangen door Hoeptietoeptie."
Zou het wel leuk vinden als ik dit in een game tegenkwam hoor

Gast (217.122.199.xxx) op 13-09-2007 om 19:51
Inderdaad, een goede game wanneer toch d wereld eraan gaat oid, zou ook erg vet zijn. Vooral als je het niet zou weten. Helaas als je ook maar wát gamebladen/websites bekijkt, weet je vaak meteen het hele verhaal al...

Gast (217.122.199.xxx) op 13-09-2007 om 19:52
Inderdaad, een goede game wanneer toch d wereld eraan gaat oid, zou ook erg vet zijn. Vooral als je het niet zou weten. Helaas als je ook maar wát gamebladen/websites bekijkt, weet je vaak meteen het hele verhaal al...

bijv. 'Het orgineelste van dit spel is toch nog dat aan het einde de wereld er toch nog aangaat, terwijl je dit helemaal niet verwacht'... DAN VERWACHT JE HET OOK VOORAL NIET... :(

CengizMan op 13-09-2007 om 20:05 [Niv: 99 / Exp: 4940]
Nou, het zou altijd leuker zijn als je het verhaal aan kunt passen op keuze die je zelf maakt, waardoor het einde altijd verandert. Maar dan moeten er natuurlijk veel opties zijn. Dat zou pas gaaf zijn.

Niels op 13-09-2007 om 20:43 [Niv: 46 / Exp: 2279]
@ Cengizman: dat is niet zo heel nieuw hoor, sommige spelen hebben al verschillende eindes naargelang je gemaakte keuzes.

Gast (62.163.45.xxx) op 13-09-2007 om 23:10
je bent 1 clishe vergeten naar mijn mening:

De anti-held ,dat is toch de grootste clishé tegenwoordig. Met dat bedoel ik personages ála: Hellboy ,the punisher,Max payne, Solid Snake , KRATOS van God of war etc etc etc. :r Bah die personages zij nzo clishe als het maar kan. De verhalen om hun ook trouwens ,altijd is hun familie ofzo uitgemoord en uit wraak gaan ze dan dingen doen ,hoe triest............... |(

RPG's zijn oo kenorm clishe ,vooral die japanse maar die westerse kunnen er ook wat van. Elk van die games heeft wel Orcs en elfjes enzo ,wat een focking bullshit :r. En die focking Jrpg's met hu ntrieste bossfights en nichterige émo personages :X.

Nee ik zou weleen een game wille nzien die zich gewoo nafspeelt in een normale stad ,ála gta dus ,maar dan zonder dat belachelijke humor of dat je een zogenaamde bad-guy bent, maar gewoon normaal, maar dan met een goed verhaal erin. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Gewoo nwat normale interesante boeiende personages?

En va ndat save the world gedoe ben ik neit zo moe ,maar van save the universe word ik wel kotsmisselijk van ondertussen, Mass effect :r Too human :r etc. etc. het is altijd een oud gevaar van 100000 jaren geleden en natuurlijk ook weer machines ,lekker interessant. Owja en aliens zien er allemaal hetzelfde uit. En dat domme gepuzzel in FPS mag ook ophouden half life 2 kan echt niet meer anno 2007.

Enigste personage dat van de afgelopen jaren een beetje boeiend was was de prince of persia van the sands of time ,niet die va nwarrior within want die was weer zo een emo anti held. Nee die van sands of time was gewoon normaal ,geen buitengewone krachten ofzo (behalve dat langs de muur lopen).
En gewoon een echt karakter. Dat wijf die naast em door de levels heen ging had trouwens ook een goed personage.

Beste personage allertijden is natuurlijk Cutter Slade uit het legendarische spel outcast. Game developpers zouden eigenlijk allemaal verplicht die game moeten spelen voor ze zelf aan een game beginnen. _O_

Fiercy Dragon op 14-09-2007 om 00:24 [Niv: 66 / Exp: 3297]
@ gast 62.163.45

'altijd is hun familie ofzo uitgemoord en uit wraak gaan ze dan dingen doen ,hoe triest....'

wat wil je dan, dat die personages redeloos andere mensen beginnen om te leggen, want de cliche dat je familie wordt omgelegt vind ik persoonlijk 1 van de betere cliche's omdat je als je er over nadenkt zelf ook zo zou reageren in de game.

RPG's met orcjes en elfjes vind je slecht, save the universe vind je slecht, jrpg vind je slecht: aka, rpg is niet jou genre.

'of dat je een zogenaamde bad-guy bent, maar gewoon normaal, maar dan met een goed verhaal erin'

probeer bully eens, het is dan wel geen stad maar een school met normale opdrachten (tuurlijk, het moet wel leuk blijven dus normaal is een zeer rekbaar begrip, als je elke dag om 8 uur op school moest zijn je lessen moest volgens, eten, naar bed en de volgende dag weer naar school word het spel ook een beetje saai), waar je geen bad-guy of iets dergelijks speelt.
over hetzelfde probleem, crackdown ooit geprobeerd? je speelt een politieagent, zit een redelijk verhaaltje in, geen belachelijke humor (maar wel leuk), speelt zich alleen af in een wat futuristische stad...

'En dat domme gepuzzel in FPS mag ook ophouden half life 2 kan echt niet meer anno 2007.'

wat wil je dan? dat je in elke fps alleen maar mag schieten op vijanden want anders is het geen leuke game meer. Wat moeilijke puzzeltjes erin doen de gameplay regelmatig meer goed dan kwaad, want alleen maar schieten is bij de meeste games gewoon saai (halo, quake III en UT buiten beschouwing gelaten, maar deze games zijn allemaal gemaakt voor complete mayhem, als je elk interresant niet shooter aspect uit een game haalt krijg je alleen dergelijke games)

'Enigste personage dat van de afgelopen jaren een beetje boeiend was was de prince of persia van the sands of time'

wat denk je van: Jade van beyond good en evil?, kameo van kameo?, sam fisher van de sc reeks? enz.

Gast (62.163.45.xxx) op 14-09-2007 om 09:07
@ fiercy dragon

Ja beyond good and evil was ik vergeten, echt een topgame en zeer origineel ook , sam fisher is idd ook een goed personage. Kameo heb ik neit gespeelt dus kan ik niet over oordelen maar het zag er wel grappig uit.

Maar ik word gewoon misselijk van die clishés. Word jij ook niet moe van de zoveelste persoon wiens familie is uitgemoord en dat die daan ff een paar goden gaat afmaken ofzo? :X
Gaat toch nergens meer over ,zo zouden wij juist NIEt reageren als het je overkomt, dat is meer amerikaanse cultuur ofzo.....

Rpg's konden wel mijn ding worden als ze eens origineler zouden worden. Waarom is er nog steeds geen Rpg die zich bijvoorbeeld echt afspeelt in de middeleeuwen? Ok assasisn creed komt eraan ,maarja dat zal zich niet echt afspelen in die tijd ,er word weer een sci-fi sausje overheen gegooit. En dat vind ik jammer.

Daarom kijk ik bijvoorbeeld echt uit naar een game zoals Alan wake, die probeerd tenminste gewoon eens even wat anders dan zo rigide vast blijven zitten in Genres die stammen uit de vorige eeuw. Ik bedoel de enigste reden waarom devellopers ooit begonnen aan first person shooters was omdat niemand wist hoe ze een 3-D wereld zouden moeten maken (de eerste doom en wolfenstein zijn niet 3-D namelijk). En die onkunde is dus uitgegroeid tot een genre??? Dat klopt toch niet?

Maarja het grootste clishé in games eigenlijk zijn die genres: zoals rpg, shooters bla bla bla. Dat maakt de game industrie kapot imo. Je krijgt alleen maar kloontjes van elkaar. Daarom noemde ik OUTCAST een spel dat ver uitstijgt boven die trieste genres en een genre opzichzelf is ,wat een topgame was dat zeg!
Niet voor niets sleepte die game talloze game of the year awards binnen in een jaar waarin metal gear solid 1, ocarina of time en ook nog eens half life 1 uitkwamen en outcast versloeg ze allemaal _O_

Orian op 14-09-2007 om 19:07 [Niv: 67 / Exp: 3361]
Ach, boeken hebben toch ook genres? Fantasy, Detectives etc? Je kunt nou eenmaal niet blijven vernieuwen als je het aantal games dat per jaar komt ziet.

lauie11 op 15-09-2007 om 13:16 [Niv: 3 / Exp: 142]
Ja

Sabzero op 17-09-2007 om 08:33 [Niv: 4 / Exp: 207]
Dit artikel is zo cliché,

 Pagina: 1

 Reageer
Het is niet mogelijk om te reageren op dit artikel.
Titel:
Column
Type:
Feature
Releasedatum:
Niet
Ontwikkelaar:
Gamed
Uitgever:
Gamed
Media:
Geen media gevonden