Ubisoft is duidelijk de developer met de meeste launchgames voor de Wii, maar van al die Ubisoft games spraken er maar twee echt de gamers aan. Langs de ene kant was dat het exclusieve Red Steel en langs de andere kant de veelbesproken multiplatformgame Rayman Raving Rabbids. Doet die laatste Raymans reputatie eer aan?

Rayman is tot nu toe vooral bekend van zijn platformers, maar dat betekent niet dat Ubisoft niet probeert om andere games te maken met hun mascotte. Zo was er Rayman M dat vooral als multiplatformgame bedoeld was, maar hopeloos faalde. Het leek er dan ook op dat er van Rayman enkel platformers zouden komen. Michael Ancel, bedenker van Rayman, dacht echter dat onder zijn leiding de perfecte partygame kon gemaakt worden en zo werd Rayman Raving Rabbids geboren. Hoewel de game op verschillende consoles is verschenen, heeft Ancel het meeste aandacht besteed aan de Wii-versie en dat valt op.

In deze game wordt het land van Rayman ingenomen door een bende wilde konijnen die hem en al zijn Globox vriendjes gevangen hebben genomen. Nu zit er niets anders op dan te vechten voor zijn leven en al zijn vrienden te redden van de gemene konijnen. In deze game gaat het eigenlijk niet om de bekende Rayman, maar om de konijntjes die elk een eigen persoonlijkheid lijken te hebben. Na deze game zal Rayman je nog altijd niets kunnen schelen, zeker omdat je hem eigenlijk amper in je beeld hebt. De focus van de game ligt bij de konijnen die praktisch altijd op je scherm te zien zijn.

De verhaalmode van de game is opgedeeld in dagen, en elke dag moet je vijf minigames voltooien. Eens je die minigames hebt voltooid, waarbij de volgorde niet echt uitmaakt, krijg je een zuignap, mogelijk enkele nieuwe kleren en mag je terug naar je cel. Daar wordt het spel dan automatisch opgeslagen en de minigames die je hebt gewonnen, zijn vanaf dat moment ook speelbaar in Score, de tweede mode van Rayman Raving Rabbids. Hier is het gewoon de bedoeling een zo hoog mogelijke score te halen. Deze mode maakt de game zeker wat langer, dat is zeer belangrijk want het verhaal van Rayman kun je in één dag doorspelen. In deze Score mode kun je ook aan de slag gaan met meerdere spelers. Uiteindelijk zijn alle zeventig minigames daar speelbaar, maar in multiplayer kun je niet altijd tegelijk spelen.



De minigames van Rayman zijn zeer uiteenlopend en gebruiken zowat elk aspect van de WiiMote. In verschillende minigames moet je wijzen op je scherm en dan bijvoorbeeld hevig schudden met de nunchuk om een schaap te scheren, of anders eenmaal schudden om de deur van een toilet toe te slaan, of schieten met de A-knop zoals in de gemiddelde light gun shooter. Soms moet je dan weer naar het geluid uit de WiiMote luisteren en ondertussen je personage verplaatsen met de analoge stick op de nunchuk. Soms slinger je de WiiMote zelfs boven je hoofd uit om een onschuldige koe te lanceren. Iets wat je ook vaak zult moeten doen is op het ritme bewegen met de nunchuk en de WiiMote, dit levert je een uitstekende dansritmegame op waarbij je ondertussen kunt lachen met de konijntjes op de achtergrond die meedansen op het Pulp Fiction liedje, La Bamba en allerlei andere hits.

Ondanks dat deze veel terugkomt, gaat hij nooit vervelen. Dat gaat eigenlijk op voor de meeste minigames, je zult ze vaak zien, maar altijd even graag spelen. Raving Rabbids is echter niet perfect, puur technisch loopt de game wel eens mis. In sommige minigames durft de besturing wel eens te haperen, waardoor je opnieuw moet beginnen. Dit gebeurt bijvoorbeeld in de minigame waarin je konijntjes moet slaan met een schop. De schop blijft soms steken en soms sla je te laat, hierdoor verlies je punten en kun je onmogelijk de nodige punten halen binnen de tijdslimiet.

Dat is zeer spijtig in deze leuke game. Raving Rabbids is gewoon zo grappig dat zelfs mensen die nog nooit aan gamen dachten, zich kapot lachen. Het is gewoon hilarisch om je samen met enkele vrienden compleet belachelijk te maken terwijl je lacht met de konijntjes. Hiervoor moet je nog niet eens bezig zijn in de multiplayer, gewoon door samen te werken met vrienden om de singleplayer uit te spelen is leuk. Je hebt wel minstens twee vrienden nodig om achter je rug mee te dansen tijdens de ritmenummers, anders is het niet belachelijk genoeg. Niets is beter voor een goede vriendschap om je samen belachelijk te maken.



De konijntjes zien er zeer gevaarlijk uit en vooral in de schietonderdelen is de verscheidenheid groot. Je ziet allerlei soorten konijntjes op je scherm zoals ninjakonijntjes en Sam Fisher konijnen. Ook de animaties van de konijntjes zijn zeer goed, wat vooral opvalt als ze op je scherm staan mee te dansen met Rayman. Nog een leuke feature is dat je Rayman kunt verkleden zoals je wilt wat de game pas echt uniek maakt, een disco gothic Rayman zie je namelijk niet elke dag. Rayman Raving Rabbids is zeker niet de meest gedetailleerde titel, maar de unieke graphics stijl maakt alles de moeite waard. Het enige spijtige is dat de game geen 480p ondersteunt, zelfs met een componentkabel zit je dus vast met gewone graphics op je HD-TV.

Qua geluid is het spel één van de betere titels die op dit moment verkrijgbaar zijn, Ubisoft heeft enkele mooie nummers gekozen om in de game te gebruiken en deze hebben ze dan herwerkt met de stemmen van de konijnen. Deze konijntjes praten allemaal in een raar taaltje, maar je merkt wel duidelijk wat er bedoeld wordt. Zo hoor je boegeroep als je terug in de arena komt na het succesvol voltooien van een minigame. Er zitten ook heel wat unieke geluidseffecten in het spel, van schreeuwende varkens tot deuren die langzaam openzwaaien en konijnen die op een toilet zitten.

Rayman Raving Rabbids is één van de meest unieke games op de Wii en de developer begrijpt perfect hoe ze goed moeten gebruikmaken van de Wii en zijn controller. De game kent nog enkele technische tekortkomingen zoals minigames waarbij de besturing hapert en het ontbreken van een 480p mode, maar het spel is zeker de moeite waard. Enkel de lengte van het spel kan tegenvallen, je moet dus zeker zijn dat je de game met veel mensen zult kunnen spelen, maar ze zullen allemaal vallen voor het charisma van het spel.