Lang moesten Xbox One gamers wachten, na een release in 2015 op de PC en 2016 op de PlayStation 4 is The Vanishing of Ethan Carter nu dan ook eindelijk op dit systeem te spelen. Mocht je dit nog niet eerder gedaan hebben dan is er nu geen enkel excuus meer om deze titel niet te ervaren.
Voordat we echter dieper in gaan op de game beginnen we met een waarschuwing. Of beter gezegd; alvorens je ook maar aan de game begint is het de ontwikkelaar die meteen iets duidelijk wil maken. Deze game gaat je niet bij de hand nemen. Het laat je vrij in een wereld en je dient zelf uit te zoeken wat je moet doen, waar je dit moet doen en hoe je het moet doen. Hier geen tutorials of bewegwijzering die je op weg helpen. Je bent gewaarschuwd!
Nu we dit duidelijk hebben is het belangrijk te weten waar de game nu precies over gaat. Als speler kruipen we in de huid van Paul Prospero, een detective met paranormale gaven. Zijn hulp is benodigd bij het oplossen van de vermissing van Ethan Carter in het stadje Red Creek Valley. Om alle feiten op een rij te krijgen loop je door de omgeving op zoek naar aanwijzingen. Dit gaat in een vast stramien waarbij je eerst een plaats delict dient te vinden om vervolgens de gebeurtenissen te reconstrueren. Objecten dienen bijvoorbeeld op hun juiste plek te liggen om het verleden goed in kaart te brengen en zo te kunnen zien wat er zich heeft afgespeeld.
Verwacht geen puzzels die je hersenen pijn laten doen, het is vooral een manier om de verhaalvertelling te ondersteunen. Een verhaal dat veel ruimte laat voor eigen interpretaties en ook geen vaste volgorde kent. Het kan zomaar zijn dat je enkele situaties gemist hebt in de vrije wereld die aan je voeten ligt, waardoor het loont om soms - letterlijk - even een stapje terug te doen. Bijkomend nadeel is helaas wel dat de loopsnelheid niet al te hoog ligt waardoor dit laatste ook wat frustratie met zich meebrengt. Is dit erg? Wel als je de de game als te eentonig ervaart. The Vanishing of Ethan Carter is namelijk een walking simulator met de puzzels als belangrijkste onderbreking. Puzzels die je antwoorden geven maar inhoudelijk niet heel veel verschillen qua opzet. En dat is natuurlijk iets wat je moet liggen.
De omgeving waarin de game zich afspeelt is schitterend te noemen. Werd het origineel nog gebouwd op de Unreal Engine 3, daar heeft het spel tussentijds een upgrade gehad naar de Unreal Engine 4. In de door ons gespeelde Xbox One X versie resulteerde dit in schitterende beelden, zonder afleiding van laadtijden of een HUD. Dit laatste is ook niet nodig omdat je slechts één knop nodig hebt om interacties mee uit te voeren. Verwacht echter niet dat de wereld ook gevuld is vol leven. In de schitterende locaties is er niemand te vinden, los van de paranormale verschijningen die zich soms aan je openbaren. Het maakte het verhaal voor mij nog mysterieuzer.
Ontwikkelaar The Astronauts, bestaande uit drie voormalig medewerkers van ontwikkelaar People Can Fly, zijn er wat mij betreft dan ook in geslaagd om een game te maken die slechts minimale gameplay kent maar groots is in het vertellen van een verhaal. Ze doen dit in een laag tempo en nemen je nergens bij de hand, iets wat de ene gamer interessanter zal vinden dan de ander. De toevoeging van een Free Roam optie had wat mij betreft dan weer niet gehoeven. Toegegeven, het is een leuke extra om de schitterende wereld nader te bekijken, zonder de bijbehorende verhaallijn voelt het echter nogal nutteloos aan. Laat je dit echter niet weerhouden om de game een kans te geven als je iemand bent die zich niet bij het handje laat nemen in het beleven van een verhaal waarbij gameplay op de achtergrond staat.
|
