Review: Mirror's Edge Catalyst
Door Rene Groen op 16-06-2016 om 09:56
|
Bron: Gamed
|
In 2008 kwam ontwikkelaar DICE met het opvallende Mirror's Edge. Een game die draaide om parkour en hier ook een snufje combat aan toevoegde. We moesten vervolgens acht jaar wachten op een nieuw deel, die nu als reboot in de markt is gezet en ons wederom in een overwegend witte wereld plaatst.
Aan sommige dingen verandert namelijk weinig. Nog altijd draait het voor negentig procent om parkour en tien procent combat. Dit doen we wederom in een overwegend witte wereld, waarbij rode accenten de speler helpen om aan te geven hoe hij het beste zijn route uit kan stippelen. Het grootste voordeel zit hem in de opbouw van deze wereld. Niet langer bestaat het uit losstaande levels, in plaats daarvan bevinden we ons in een grote stad die je in zekere mate vrij kunt verkennen, zeker nadat je spelenderwijs meer gadgets hebt vrijgespeeld.
Het verkennen doe je voornamelijk met twee knoppen, één om te springen en één om te glijden of door te rollen na een hoge sprong. Op zichzelf niet heel bijzonder, rijg je dit daarentegen in één lange reeks aaneen dan voelt het heerlijk aan. Mocht je toch een missprong maken dan voelt dat nooit al te erg aan. Een nieuwe poging kan direct worden ondernomen, DICE geeft je nog net geen aai over de bol, maar lijkt wel mee te voelen met je pijn en gunt je direct een herkansing.
Zoals gezegd; ook de combat keert terug. Vond ik dit in het origineel al het meest storende onderdeel, daar weten ze ditzelfde gevoel nu wederom op te roepen. Althans, in de situaties waarin je meerdere vijanden uit moet schakelen. Wanneer je geconfronteerd wordt met slechts enkele vijanden ren je stijlvol tegen een muur, schop je de ene bewaker tegen de andere aan, ren je door naar de volgende en trap je deze met een welgemikte trap van het dak af. Dit soort lekkere momentjes worden steeds spaarzamer naarmate de game vordert. Dan sta je ineens in een hal met zeven vijanden en kan iedere vorm van tactiek de deur uit. De één schiet, de ander slaat en een volgende rent met hoge snelheid op je af. Tussendoor kan jij niet veel meer doen dan een stoot of schop uitdelen en ontwijken. De beslissing om je niet langer wapens te laten hanteren is een goede, dit werkte namelijk niet in het origineel, maar om je nu geheel machteloos te maken kan natuurlijk geen verbetering genoemd worden. Niet voor niets lees je in de tips van het laadscherm dat het soms beter is om maar gewoon weg te rennen. Alsof de ontwikkelaar zich ook beseft dat hun gevechtssysteem helemaal zo goed niet is.
Waar ze eveneens niet mee weten te scoren is het verhaal. Al aan het begin van het verhaal gaat het fout; ze verwijzen naar een comic om erachter te komen waarom Faith in een gevangenis zit. Het is meteen een valse start als je deze comic niet gelezen hebt, want je start met een achterstand. Naarmate de game vordert vallen de puzzelstukjes weliswaar op hun plek, maar dit komt zeker niet door het goede script of de personages. Hun conversaties zijn slecht uitgeschreven en ook hier lijkt het alsof de ontwikkelaar het zelf ook allemaal wat magertjes vond, voordat je een missie aanvangt krijg je namelijk nog eens in tekst te zien wat er aan de hand is. Zelfs wanneer je dit momenten ervoor uitgelegd is.
Toch is de gameplay binnen de missies – op de stukken combat na – geweldig. Niet door de variëteit ervan, want die is eigenlijk totaal niet aanwezig. Je rent, springt en duikt en doet dit zo'n acht uur lang om de verhaallijn te voltooien. Maar wanneer je eenmaal in de flow zit werkt het heerlijk. Vanuit de eerste persoon zie je middels een rode, voortbewegende streep en rode objecten wat een goede lijn is om te volgen, de Runner's Vision. Ben je iemand die dit liever zelf ontdekt, dan zet je dit hulpmiddel simpelweg uit of probeert snellere routes te vinden buiten de door de ontwikkelaar aangegeven paden. Dit werkt meestal goed, maar er zijn ook frustratiemomentjes. In de open wereld kun je side-quests aanvangen die er meestal op neer komen dat je een pakketje zo snel mogelijk naar een locatie brengt. Een vrijwel perfecte run is belangrijk om dit te doen slagen en het inslaan van een verkeerde richting is funest. Op het moment dat net even niet duidelijk is, bijvoorbeeld omdat de pijl even niet zichtbaar is om je op weg te helpen, waar je naartoe moet kun je het beste meteen een nieuwe poging ondernemen. Dit is een keer niet erg, maar als het meermaals gebeurt op een run van enkele minuten doet het je al snel besluiten de uitdaging te laten voor wat het is.
In de wereld kun je verder kasten openen en gele bollen verzamelen om je XP te vergroten. Deze XP geeft je toegang tot ervaringspunten waarmee je beweeglijker of sterker kunt worden. Tevens is het mogelijk om billboards te hacken en je eigen uitdagingen te creëren, waarna deze in de wereld van anderen verschijnen. Je kunt bijvoorbeeld zelf een parcours uitstippelen en anderen uitdagen jouw tijd te verbeteren. Helaas zagen we nogal wat van deze uitdagingen ontaarden in het lopen van enkele meters, maar gelukkig stopten anderen er meer moeite in om daadwerkelijk van een uitdaging te kunnen spreken.
Mirror's Edge: Catalyst is van harte aan te bevelen aan gamers die ook het origineel een warm hart toedroegen. Vond je het origineel daarentegen niets, dan gaat deze game hier geen verandering in brengen. Dit komt mede omdat deze reboot niet echt weet te verrassen. De open wereld is een verademing en er op volle snelheid doorheen rennen, springen en glijden is iets wat nooit gaat vervelen, toch kunnen we dit een logische evolutie van de franchise noemen. Kwalijker is het dat de wereld amper levendig aanvoelt, side-quests eentonig aanvoelen en je slechts op momenten mensen zult passeren die ook nog eens niets meer doen dan glazig voor zich uit staren. De verklaring hiervoor zit weliswaar in het verhaal verborgen, maar voelt toch wat gemakzuchtig aan. Het had hierdoor allemaal net wat beter gekund, maar dit neemt niet weg dat de parkour gameplay als een huis staat.
|
|
|
Beoordeling
65
Mirror's Edge is qua gameplay grofweg in te delen in twee onderdelen. Parkour vormt de hoofdmoot en voelt heerlijk aan binnen de open spelwereld. Het is wat dat betreft jammer dat het voeren van combat als een vervelende onderbreking aanvoelt en je uit de beleving haalt. In combinatie met de lege spelwereld en het matige verhaal is Catalyst niet helemaal de reboot geworden waar we zo op hadden gehoopt.
|
|
|
|
 09:57 [E3] PS4 titels draaiden op normale console
 09:52 [E3] Pokémon GO moet in juli verschijnen
|
| Reacties (13) |
|
|
Pagina:
1
|
|
Ienstien965
op 16-06-2016 om 10:07
[Niv: 13 / Exp: 629]
|
|
De open wereld vindt ik het grootste nadeel van deze game.
|
|
|
Gast (217.119.236.xxx)
op 16-06-2016 om 10:16
|
|
Wat jammer dit. Leek me een geweldige game. Heb me met deel 1 erg vermaakt. Lekkere pittige game.
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 16-06-2016 om 10:17
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
@ lenstien965: Hoezo dat dan? Ik vond het juist een erg sterk onderdeel omdat je veel langere runs kunt maken in vergelijking met het origineel. Het voelt (naar mijn mening) heerlijk aan om in één lange run van het ene naar het andere punt te komen.
@ Gast hierboven: Als het origineel tof vond is de kans groot dat je dit deel ook leuk vind hoor, hopelijk heb ik dat ook een beetje duidelijk gemaakt in mijn review. Het probleem is alleen dat er teveel factoren zijn die als stoorzender dienen.
Gewijzigd door Rene Groen op 16-06-2016 om 10:18
|
|
|
Gast (212.78.200.xxx)
op 16-06-2016 om 11:49
|
|
Oef dat is geen mooi cijfer, ik vermaeck mij toch wel degelijk met deze titel moet ik zeggen..
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 16-06-2016 om 14:31
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
|
Zou het op basis van een bekeken playthrough wel hoger hebben gewaardeerd puur omdat Parkour nog steeds echt een ondergeschoven kindje is in games.
Persoonlijk lijkt het mij wel heel vet om een hele stad te verkennen en vervolgens terug te keren naar je eigen crib.
|
|
dantekloon
op 16-06-2016 om 15:08
[Niv: 185 / Exp: 9264]
|
|
Dit is erg jammer om te lezen,had erg genoten van de eerst deel een deeltje 2 wilde ik zeker halen, maar na het lezen toch maar niet.
|
|
MaartenL
(Redacteur)
op 16-06-2016 om 15:32
[Niv: 472 / Exp: 23598]
|
|
Even wachten tot ie met korting verkrijgbaar is dus.
|
|
flip122
op 16-06-2016 om 15:37
[Niv: 73 / Exp: 3645]
|
|
Blij dat ik deze dus toch niet meteen gehaald heb.
Zo te horen word dit ook weer zo een titel die binnen 3 maanden na release alweer omlaag gaat in prijs.
|
|
|
Redneckerz
(Redacteur)
op 16-06-2016 om 16:08
[Niv: 227 / Exp: 11336]
|
|
@ Dantekloon en @Flip122:
Als je het eerste deel leuk vond, dan vind je dit deel ook leuk, zoals Rene al zelf aangeeft.
Hou er altijd rekening mee dat Rene's Review altijd subjectief is - Sommige minpunten zullen zwaarder wegen voor hem dan voor jou.
|
|
|
Gast (178.117.126.xxx)
op 16-06-2016 om 20:35
|
|
Als de sales weer tegen vallen,zou dit wel eens het einde van deze franchise kunnen worden.
|
|
|
flip122
op 17-06-2016 om 08:21
[Niv: 73 / Exp: 3645]
|
|
@Redneckerz Ik ben zeker van plan hem nog te halen.
Maar na Quantum break op release gehaald te hebben en die nu al voor 30 te krijgen is wacht ik liever toch even met het halen van deze.
|
|
Onna76
op 17-06-2016 om 08:39
[Niv: 372 / Exp: 18579]
|
|
Toch maar kopen, vond deel 1 geweldig, dus dan een aanrader?
|
|
|
Rene Groen
(Eindredacteur)
op 17-06-2016 om 09:56
[Niv: 747 / Exp: 37333]
|
Ik zou zeggen; lees de review, daar staat het in 
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
