Review: Death Stranding 2: On The Beach
Door Joni Philips op 07-07-2025 om 15:23
|
Bron: Gamed
|
Een breuk met het management van Konami betekende een nieuwe start voor Hideo Kojima. Hij liet gedwongen zijn Metal Gear Solid-franchise achter om samen met zijn dichtste collega’s een nieuwe iteratie van Kojima Productions op te richten. Kojima kreeg snel steun van Sony Interactive Entertainment, zodat de studio ademruimte had om te werken aan hun debuutgame Death Stranding, dat eind 2019 verscheen voor PlayStation 4.
In die originele Death Stranding ontdekten we een apocalyptische wereld waar de Verenigde Staten van Amerika waren gereduceerd tot een serie losse steden. Contact tussen de steden was praktisch onmogelijk, want de buitenwereld is extreem gevaarlijk geworden doordat de scheidingslijn tussen dood en leven verbroken werd. Alleen enkelingen zoals Sam Bridges, gespeeld door Norman Reedus, kunnen enigszins veilig door het land reizen, onder andere dankzij het gebruik van baby’s om hen te waarschuwen in momenten van gevaar. Hij kreeg uiteindelijk de opdracht om het contact tussen de steden opnieuw op te bouwen, om zo nieuw leven te blazen in de Verenigde Steden van Amerika. Het was een opdracht die hij tot een goed einde kon brengen, maar die ook een zware emotionele impact had. Sam besloot dan ook om zich terug te trekken uit de samenleving om zich samen met zijn baby Lou te settelen.
Op het moment dat Death Stranding 2: On The Beach start, heeft Sam reeds elf maanden kunnen genieten van zijn pensioen, maar dat rustige leven is voorbij wanneer oude kompaan Fragile plots opduikt. Zij zoekt hulp om het Chiral Network fors uit te breiden, met connecties naar Mexico en zelfs Australië. Het is voldoende reden voor Sam om opnieuw op avontuur te gaan. On The Beach kiest hier voor een voorspelbaar verhaal, maar weet wel een stevige indruk na te laten door de personages. Het origineel liet weinig ruimte voor echte interactie tussen Sam en de andere personages, maar dat is duidelijk anders in deze versie. Sam zelf blijft eerder een leeg boek, maar de ondersteunende cast krijgt wel ruimte om te schitteren. De game geeft tegelijkertijd ook tijd om alles rustig te verwerken, want het laat – te? – veel tijd tussen de grote momenten. Op dat punt heeft Kojima de juiste balans nog niet gevonden. Die ruimte daartussen is wel belangrijk om de scope van de Death Stranding wereld tot zijn recht te laten komen.
Je zou het spel wel eens grofweg een ‘walking simulator’ kunnen noemen. In veel gevallen is dat een denigrerende benaming voor een game waarin weinig te beleven is, maar dat is anders met Death Stranding. Hier is het vooral een manier om op te gaan in de wereld, om te kunnen focussen op de pracht en praal in plaats van zo snel mogelijk naar de komende confrontatie toe te werken. De game draait eigenlijk rond fetch-quests, waarin materiaal zo efficiënt mogelijk van de ene locatie naar de andere moet worden bewogen. In veel games is dat een vervelende onderbreking, maar in Death Stranding is het een cruciaal onderdeel van de ervaring. Je door de wereld verplaatsen, en tussentijds de tijd nemen om alles echt op te nemen, te genieten van hoe rivieren aanzwellen door de regen, van hoe imposant de bergen zijn; de combinatie van de gameplay en de kracht van Guerrilla Games’ Decima engine zorgen voor een fascinerende natuurwandeling, waarin je rustig alle gebeurtenissen kunt laten sudderen terwijl je geniet van het visuele spektakel van de vele gevarieerde locaties.
Het is misschien wel fout om te spreken over wandelen, want het is veel meer dan dat. On The Beach geeft je – nog meer dan het origineel – een heleboel tools om vlotter te bewegen. Zo krijg je ladders om brede rivieren over te steken, klimankers om de bergen gemakkelijker op te klimmen, exoskeletons om meer boodschappen te kunnen dragen, een monorail voor zwaar vervoer, een kanon om jezelf mee weg te schieten, en zelfs een paar voertuigen. Vooral die laatste zijn een belangrijker onderdeel van de ervaring, want ze staan je toe om sneller te bewegen en meer boodschappen te vervoeren. Welke tool je wanneer gebruikt, kies je natuurlijk zelf waardoor je Death Stranding misschien eerder een soort open-world puzzelgame zou kunnen noemen. Je krijgt een boel uitrusting, en dan kies je zelf maar hoe je verder komt. Moest je daarbij toevallig online spelen, krijg je zelfs (automatisch) hulp van andere spelers. Structuren zoals bruggen en wegen die worden aangelegd door andere spelers, verschijnen dan namelijk ook (deels) in jouw game wat zeker een grote hulp vormt om vlotter verder te raken.
De originele Death Stranding focuste sterk op de exploratie, met weinig aandacht voor de combat. Het vechten was eerder ingewikkeld, met wapens die alleen in bepaalde situaties goed bruikbaar waren, zodat je eerder koos om vijanden zoveel mogelijk te vermijden. Kojima Productions heeft gelukkig naar die commentaren geluisterd, waarna ze beslisten om meer tijd te investeren in het combat-systeem. Sam beschikt over een uitgebreider assortiment vuurwapens, naast meer melee-mogelijkheden. Gevechten zijn hierdoor duidelijk minder uitdagend dan in het origineel, maar het geeft wel meer mogelijkheden. Zoek je een weg rond een vijandelijke settlement, ga je de confrontatie aan of kies je voor meer stealth om rustig langs de vijand te gaan? Ze hebben ook gewerkt aan de artificiële intelligentie, zodat deze zich minder perfect gedraagt, waardoor je meer ruimte hebt om foutjes vlot recht te trekken. Enkel de baasgevechten hebben weinig toegevoegde waarde, want zij bereiken dat typische Metal Gear Solid-gevoel nog niet qua uniekheid en variatie.
|
|
|
Beoordeling
90
Kojima Productions heeft duidelijk geluisterd naar de feedback op de originele Death Stranding, zo heeft de studio uitgebreid aandacht gegeven aan diens minpunten om een meer coherente ervaring te creëren. Er zijn zeker dingen die nog beter kunnen, zoals de overvloed aan tools waardoor velen geen nut hebben en de baasgevechten die over het algemeen te weinig gedenkwaardig zijn. In zijn totaliteit levert Kojima Productions echter een sterke ervaring op, welke zich stevig onderscheidt van andere hedendaagse games.
|
|
|
|
 15:38 Cyberpunk: Edgerunners krijgt tweede seizoen
 09:26 Hideo Kojima's OD niet geraakt door ontslagen bij Microsoft
|
| Reacties (1) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (62.163.51.xxx)
op 08-07-2025 om 15:34
|
|
Genoten van het eerste deel, en als het tempo net wat omhoog gaat in dit tweede deel juich ik dit toe. Vooralsnog alleen nog wel een backlog en Donkey Kong Bananza moet hier ook nog aan worden toegevoegd.
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
