Vroeger overheersden er drie series in het RTS-genre. Voor de fantasy-freaks was er Warcraft. Hield je meer van tanks en andere moderne dingen, dan was er Command & Conquer. Tenslotte had je nog Age of Empires, waar ik het nu over ga hebben.

In 1997 kwam Ensemble Studios met Age of Empires. Het was een RTS, die zich afspeelde van het begin van de mensheid tot de val van Rome. Zo speel je ook nog met o.a. de Egyptenaren en de Grieken. Age of Empires verkocht goed en was meteen redelijk populair. Ook bij de pers werd AoE goed ontvangen. Maar er waren enkele mensen, die hem niet vonden, waar ze op gehoopt hadden. Ze vonden het meer een mix tussen Warcraft en Civilization.

In Age of Empires is het de bedoeling eerst een goede economie op te bouwen. Hiervoor moet je eten, goud en hout verzamelen. Dit doe je door mensen te trainen, waarmee je vervolgens bijvoorbeeld besjes kunt verzamelen, hout kunt hakken of goud mijnen. Hiermee kun je daarna weer meer mensen trainen en gebouwen maken tot je economie goed is. Natuurlijk is dat niet het enige. Het doel van het spel is namelijk de andere beschavingen te vernietigen. Hiervoor heb je een leger nodig. Dus als je een stabiele economie hebt, kun je bijv. barakken bouwen om soldaten te trainen. Natuurlijk doen je tegenstanders dit ook, dus je hebt verdediging nodig. Zo kan je bijvoorbeeld wachttorens bouwen.

De originele Age of Empires

Uiteindelijk komt er altijd een punt, waar je niet meer verder kan ontwikkelen. Hier komt dan iets, wat echt bij Age of Empires hoort. Je kunt dan namelijk, als je genoeg voedsel, hout en goud hebt verzameld, naar de volgende eeuw gaan. Hierbij komen nieuwe gebouwen, technieken en units vrij, waardoor je weer een sterkere economie en een sterker leger kunt krijgen. Dit kan drie keer, want je hebt 4 eeuwen. Je hebt ook nog upgrades, voor van alles. Zo heb je economische, maar ook bijvoorbeeld om je boogschutter in een kruisboogschutter te veranderen. Bij de eerste Age of Empires had je 10 beschavingen met elk natuurlijk hun voor- en nadelen. Je ziet dat er heel wat strategie bij komt kijken en het sloeg ook aan bij de gamers.

In 1998 werd er nog een uitbreiding uitgebracht, genaamd Age of Empires: the Rise of Rome en eind 1999 was het dan zover, het vervolg van het alom gewaardeerde Age of Empires kwam uit: Age of Empires 2: the Age of Kings. Hier waren natuurlijk een aantal veranderingen aangebracht. Ten eerste waren de graphics beter, maar dat is vanzelfsprekend. Een handige verandering was dat je meerdere units tegelijk kon trainen. In Age of Empires was dit namelijk één tegelijk. Naast voedsel, hout en goud kon je deze keer ook steen verzamelen. Dit werd gebruikt voor bijvoorbeeld kastelen. Ook belangrijk is de tijd. Het speelt zich namelijk af in de middeleeuwen met mensen als Jean d'Arc en Djenghis Khan. Dit is natuurlijk de perfecte tijd voor een RTS met veel conflicten.



Age of Empires 2: the Age of Kings overtrof zijn voorganger dus in alle opzichten en had heel veel succes. Hij werd veel verkocht en kreeg hoge cijfers van de pers. Persoonlijk vind ik het zelfs het beste spel allertijden, maar ja, wie ben ik. Met zo'n succes hoef je natuurlijk niet zo lang te wachten voor een uitbreiding of opvolger. Het werd een uitbreiding. Eind 2002 kwam in Europa Age of Empires 2: the Conquerors. Dit speelde zich af tijdens het begin van de ontdekkingsreizen. Er kwamen wat beschavingen en een nieuwe singleplayer bij. Hij kwam wel erg laat uit. In Amerika was hij namelijk al 2 jaar uit!