Age of Empires III staat hoog op mijn lijstje. Het ziet er schitterend uit. De continuïteit met voorgaande delen garanderen een fantastische actie-strategische gameplay, maar een nieuw tijdvak belooft weer ruim genoeg verfrissing en vernieuwing om mijn interesse wederom te wekken. Age of Empires III lijkt een onverslaanbare mix van oud en nieuw te worden. Op 4 november 2005 zullen we het rechtstreeks kunnen ervaren, nu zullen we eerst kijken wat we kunnen verwachten.

Behouden elementen: actie strategische gameplay
De manier waarop de legers opgebouwd en georganiseerd worden blijft de oude AoE manier. Je begint met een towncenter, het centrum van je dorp en van je economie. Hiermee moet je dorpelingen opleiden die aan het werk worden gezet om grondstoffen te verzamelen. Je moet nog steeds daarna een barracks bouwen, waar je infanterie uit kunt trainen. Als je voor de eerste keer een tijdperk vordert, kun je ook de archery range en de stable bouwen, waarmee je respectievelijk boogschutters en cavalerie kunt trainen. Ook kun je een smidse bouwen in je dorp, die upgrades voor je soldaten kan vervaardigen, waardoor ze ofwel harder kunnen slaan, ofwel meer klappen kunnen hebben. Na het vorderen van het volgende tijdperk kun je dan ten slotte een siege workshop bouwen, waarmee je belegeringswapens kunt bouwen.

Of de namen van de gebouwen en de eenheden nu anders worden door nieuwe militaire technologie sinds de Age of Kings, het leger blijft opgebouwd uit vier basiselementen: closecombat eenheden, longrange eenheden, bereden eenheden en belegeringseenheden. Natuurlijk zullen hierop variaties geïntroduceerd worden, en uitbreidingen. Ook zal het religieuze element weer van de partij in de vorm van missionarissen. De verwachting is wel dat de gevechten weer hetzelfde patroon zullen volgen, omdat de vier basiselementen behouden blijven. Je zult ten eerste je dorp moeten verdedigen maar tegelijkertijd een behoorlijk aanvalsleger op moeten bouwen. Als je je leger groot en sterk genoeg dunkt ren je op het vijandige dorp af, gebruik je eerst de belegeringswapens om de muren omver te halen, en laat je daarna de soldaten het dorp binnen stromen die iedereen een tik achter in het nekvel geven. Deze rechtstreekse manier van aanvallen houdt het midden tussen actie en strategie, een karakteristiek van Age of Empires, die gelukkig behouden blijft in deel III.

Nieuwe elementen: story mode
Bij AoE I en II twee kon je steeds kiezen uit meerdere campaigns, die een bepaalde historische ontwikkeling lieten zien, bijvoorbeeld de opkomst van het Egyptische Rijk, de ontwikkeling van de Griekse beschaving. Deze campaings stonden echter compleet los van elkaar. In Age of Kings werd er aan die campaigns een persoonlijk tintje gegeven door de introductie van hoofdrolspelers: de 100jarige oorlog werd opgehangen aan Jeanne d'Arc, de Schotse opstand aan William Wallace. Beide zijn figuren die tot de verbeelding van de massa spreken, door films, boeken en andere media. De kruistochten werden op een zeer interessante manier vanuit twee oogpunten bekeken, in twee campaigns: Saladin en Frederik Barbarossa. Maar zelfs deze campaigns stonden volledig los van elkaar. In Age of Mythology werd de story mode gevangen in één enkele zeer lange en gevarieerde campaign. De speler reisde dan via ondergrondse gangen naar de Egypte en Noorwegen, om aldaar de mythologieën na te spelen.



Deze enkele story mode is ook aangehouden in AoE III, wat dus een vernieuwing betekent ten opzichte van de voorgaande Age of Empire delen. De vraag is alleen hoe verschillende historische ontwikkelingen in één lang doorlopend verhaal gevangen zouden kunnen worden. Bij Age of Mythology was dat geen probleem aangezien mythische fantasie en niet historische realiteit het thema was. Aan de andere kant: de wereld raakt in de periode die AoE III bestrijkt steeds meer geïntegreerd (globalisering of mondialisering), dus dat zou gebruikt kunnen worden bij het vangen van verschillende gebieden en ontwikkelingen in één verhaal. Over het verhaal is niet zoveel bekend. Er is weer één hoofdrolspeler, in dit geval ene Morgan, een "Schotse Knight in the order of St. John". Hij bevindt zich op Malta, dat zich juist voorbereid op een Ottomaanse invasie onder leiding van kapitein Sahin. Kapitein Sahin wordt de tegenspeler in het stuk dat Dawn of a New Age heet. De ontwikkelingen op Malta leiden hem naar de Nieuwe Wereld, waar hij te maken krijgt met inboorlingen en Spaanse conquistadores. De conquistador Delgado en de piratenkapitein Lizzie zijn ook personages in het verhaal. De keuze voor één lang verhaal met één hoofdrolspeler zal waarschijnlijk meer boeien dan verschillende los van elkaar staande campagnes. De verwachting is wel dat er op deze manier meer fantasie bij komt kijken, maar dat is niet erg. Zie het spel meer als een spannende historische roman dan als een wetenschappelijk geschiedkundig werk.

Nieuwe elementen: nieuwe beschavingen
Één van de belangrijkste en meest interessante zaken van AoE zijn de speelbare beschavingen, en de gebeurtenissen die met die beschavingen samenhangen. De verovering van Jeruzalem door Saladin in Age of Kings was een controversiële gebeurtenis, en de manier waarop deze gepresenteerd werd in het spel vond ik zeer interessant. Het eurocentrische gehalte was gelukkig laag.

AoE III komt er wat dat betreft karig af. Om te beginnen worden er in het soel slechts acht beschavingen vertegenwoordigd. Van die beschavingen is er slechts eentje niet-westers, en dat zijn de Ottomanen, in de volksmond beter bekend als Turken. De reden voor deze ondervertegenwoordiging is waarschijnlijk het kleine totale aantal speelbare beschavingen, en de reden voor het kleine totale aantal beschavingen is waarschijnlijk de grotere differentiatie tussen de beschavingen. Het eigen karakter van de Europese landen is nu vergroot ten opzichte van Age of Kings, waar de landen van één groep precies dezelfde architectuur hadden op de wonders na. Het is ook wel nodig dat de Europese landen meer van elkaar verschillen, want er zijn geen niet-Europese landen meer in het spel.