In samenwerking met Konami ontwikkelde Blitz Games de muzikale game Karaoke Revolution voor de Nintendo Wii, Xbox 360 en PlayStation 3. De serie, welke eerst furore maakte op de vorige generatie consoles probeert zichzelf ook deze generatie groot te maken. Een genot of een hel voor de stembanden? Je leest het in onderstaande review.

Met een totaal aantal van 75 nummers is Karaoke Revolution een game die verschillende doelgroepen weet aan te trekken. Naast hedendaagse popnummers van onder andere Lady Gagy en Lilly Allen vind je ook ouwe gouwe als Pat Benetar en Tears for Fears terug in de tracklijst. Milde rocknummers worden gepresenteerd door Kings of Leon en Coldplay en met O-Zone herleven we de zomer van 2004. Leuk detail hierbij is dat de game ook enigszins gelokaliseerd is. Dit betekent echter niet dat we Gerard Joling of Frans Bauer mogen imiteren, maar dat we aan de slag mogen met echte Duitse Schlägerhits. Ideaal voor verjaardagen, zuipfeestjes en je jolige oom.


Hoewel de soundtrack garant kan staan voor vermakelijke avonden doet het menu stevig afbreuk aan deze gedachte. Saaie grijze balken, album covers op een willekeurige kleur achtergrond en een saai muzikaal voorwerp laten je de keuze maken voor een speelmodus. Erger is misschien nog wel het aantal saaie laadschermen die zeer frequent de hoek om komen kijken. Ze zijn dan misschien niet lang, maar vermakelijk is anders. Bij het kiezen van een nummer valt het dan ook des te meer op dat het inladen van een album cover nog redelijk lang duurt. Het is dan ook zeker teleurstellend te noemen dat Karaoke Revolution er niet in slaagt om de eerste indruk van de game en vrolijk tintje mee te geven.

Natuurlijk draait het in deze game dan ook niet om de menu’s maar om het zingen. Hier weet de game dan ook goed te scoren. De tekst wordt weergeven beneden in je scherm middels een balk. Boven de balk bevindt zich een lijn die je moet volgen om de juiste toon te halen. Je huidige toonhoogte wordt aangegeven met een pijl. Vaak correspondeert de pijl goed met je stem, maar af en toe lijkt die maar niet los te willen komen of springt die op en neer. Dit terwijl je toch wel degelijk goed aan het zingen bent. Als je dan uiteindelijk op de juiste toon zingt kleurt je pijl groen en weet je dat je goed zit. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, en dat zijn er vier, zul je of goed moeten zingen of je stem goed weten te verkrachten om zo enigszins te scoren. Zelfs op makkelijk had ik persoonlijk soms de grootste problemen om op een nummer voldoende te scoren, en dat kan niet de bedoeling zijn voor een casual game als deze.


Met het juist zingen van noten zul je punten scoren. Als je meerdere noten achter elkaar goed zingt begint een meter zich te vullen. Als deze meter vol is dan heb je een extra multiplier te pakken. Let wel; als je ‘vals’ zingt dan loopt deze meter ook weer langzaam leeg, anders zou het wel heel makkelijk worden. De multiplier kan oplopen tot over de dertig, waardoor je flink hoge scores kunt halen. Naast deze meter bouwt zich gedurende het nummer ook een Star Power meter op. Bij het behalen van een nieuwe multiplier of het goed zingen van geelgedrukte stukken tekst vult deze balk zichzelf. Als deze vol is wordt de Star Power automatisch geactiveerd en zal je multiplier meter zichzelf nog sneller vullen. Dit natuurlijk weer alleen als je goed zingt. Ondertussen wordt je door lineaire aanwijzingen per sequentie in de juiste richting geduwd. Als je goed zingt krijg je complimenten, als je slecht zingt wordt er gevraagd of het niet beter kan en als je niet zingt vraagt de game of je er nog wel bent.

Het zijn nu net die leuke extra’s die Karaoke Revolution dat speciale tintje meegeven. Daarom is het ook goed te zien dat deze game één van de weinige in zijn soort is met een creatiemodus. Hierin kun je namelijk je eigen personage vormgeven en een eigen podium ontwerpen. Je raadt het dus al, in deze game krijg je geen clips te zien, maar computer geanimeerde karakters en virtuele podia. De creatiemodi zijn leuk uitgewerkt en bieden veel mogelijkheden voor originele karakters en podia – hoewel het mij nog steeds niet is gelukt een als een hetero uitziende karakter te maken, maar dat terzijde. In het begin lijken de mogelijkheden misschien schaars, maar naarmate je progressie boekt in de carrièremodus speel je steeds meer vrij.