Uncharted: Drake’s Fortune was een razend populaire game voor de PlayStation 3 en de anticipatie voor het aankomende vervolg is gigantisch. Het is dan ook geen wonder dat het zo druk was bij diens stand op de GamesCom ‘09. Toch was ik, als de enige van de Gamed redactie, in staat om een singleplayer speelsessie te bemachtigen.

Ik geef het maar meteen toe, de eerste Uncharted heb ik nog nooit gespeeld. Nooit eerder had ik er de behoefte aan, maar sinds het spelen van de veel te korte demo van Among Thieves, voel ik alsmaar diepe verlangens naar de franchise. Natuurlijk betekende dit dat ik niet erg bekend was met het verhaal en de personages, maar de beroerdste ben ik niet, dus deed ik een background check. Zodoende werd het duidelijk dat het demo chapter, Urban Warfare genaamd, zich afspeelt in een stad die half verwoest is door een burgeroorlog die te wijten is aan ene Zoran Lazarevic. Deze kerel zit, net als Drake en zijn nieuwe partner Chloe, achter een waardevol voorwerp aan (te weten de Cintamani Stone), maar doordat zijn plannen niet honderd procent zijn uitgewerkt, uit hij zijn woede door vijandigheid en destructie in de stad.


Zoals sommigen van jullie al in de gaten hebben; de demo die ik speelde op de GamesCom was degene die al eerder te zien was in enkele gameplayvideo’s. Na een mooie cutscene, waarin het méér dan alleen opviel dat Duits de gesproken taal was in mijn versie, kwam Drake terecht in een nauwe steeg, om vervolgens achtervolgd te worden door een gevaarlijk snellende truck die hem dood wilde hebben. Vervelend is dat, want als Drake zijnde kun je geen kant op. Het enige wat je kunt doen is gaan rennen als een speer, al schietende op het gevaarte dat van achteren komt aanzetten. Hoewel het mij een drietal pogingen kostte om uit te zoeken wat ik precies moest doen, was de korte sequentie erg intens en dankzij de verbluffende graphics en animaties haast niet te onderscheiden van een cutscene.

Na de achtervolging was het tijd voor wat meer traditionele actie en raakte Drake in een vuurgevecht. Hierbij zijn de controls erg toegankelijk en de handelingen en animaties lopen erg soepel. Zoals gewend is er een knop om je wapen te trekken en te richten, een andere knop om daadwerkelijk te schieten en een knop voor het coversysteem. Het concept is niet erg vernieuwend, maar het is opmerkelijk hoe soepel alles verloopt. Waar je in sommige games keer op keer tegen een muur aan loopt te beuken voordat je fatsoenlijk in cover verkeert, lijkt dit in Uncharted 2 natuurlijk te verlopen. Hetzelfde gaat voor het klimsysteem, wat belangrijk is voor een game waarin je dat veel zal moeten gebruiken. Het handvechten daarentegen verliep ietsje stroever, maar daar het hier een vroege bouw betrof, is het zeer goed mogelijk dat dit nog wordt bijgeschaafd. Bovendien zijn de nieuwe speciale moves - zoals het vanuit cover iemand naar je toetrekken om hem af te maken - erg tof.


Vele elementen van de game vallen pas op tijdens het spelen, maar wat er bij een eerste aanblik van de testconsoles al meteen opvalt, is misschien nog wel een van de adembenemendste features. De game ziet er grafisch namelijk zo ongelooflijk goed uit, dat de woorden om het te beschrijven ver te zoeken zijn. De omgevingen zijn kleurrijk, de contouren zijn scherp en de texturen zijn heel erg gedetailleerd. Niet alleen in de cutscenes was dit het geval, in-game ziet de game er nét zo goed uit. Qua audio, en daarmee heb ik het vooral over de geluiden behorende bij de wapens en andere speciale effecten, zit het trouwens ook erg goed. De Duitse voice-overs waren natuurlijk net zo slecht als in nagesynchroniseerde films, maar gelukkig zullen we in de game die wij hier te spelen krijgen daar geen last van hebben.

Na een kwartiertje spelen zat de demo er al weer op, maar dat was bij lange na niet genoeg. De game voelde namelijk zo natuurlijk, zo goed en het speelde zo lekker weg, dat het gewoon naar meer smaakt. Voor mij betekent dit dat ik een extra console zal moeten aanschaffen, maar voor een PlayStation 3 bezitter kan het niet meer stuk, want - in ieder geval de singleplayer van - de game wordt gewoon erg goed. Het mooiste is dat de game over een niet al te lange tijd uitkomt en je dus niet erg lang hoeft te wachten. Nou ja, twee kleine maandjes, aftellen maar!