Wanneer ik voor het eerst een game opstart, dan kijk ik altijd even rustig de introductiebeelden waarin duidelijk wordt wie de game maakt. Vaak worden deze gevolgd door wat gameplaybeelden, een extra filmpje of meteen een ‘Push the A-button’ scherm. Deze game niet. Deze game laat je kijken naar een paaldansende chick. Een paaldansende chick met een flinke bos hout voor de deur en, jawel, een Wiimote. Enter Overkill.

Ontwikkelaar Headstrong Games, ook bekend van Battalion Wars I & II, mag dan nieuw zijn in het genre, men heeft goed gekeken hoe het moet. Het schieten met de WiiMote werkt uitstekend en voor de die-hard fan is het zelfs mogelijk om de cursor die in beeld verschijnt uit te zetten. Een nieuwigheid is dat de controller gaat trillen wanneer er goed op een tegenstander wordt gericht, iets wat ik persoonlijk erg prettig vond. Door richting de rand van het scherm te richten is het mogelijk om in die richting te kijken en zo af en toe moet je een vijand van je afschudden door flink met de WiiMote heen en weer te zwaaien. Op het gebied van besturing is er weinig aan te merken, sterker nog, de game weet het ‘Arcade gevoel’ beter over te brengen dan bijvoorbeeld Ghost Squad en Resident Evil: The Umbrella Chronicles.



Helaas is het niet alleen maar goed nieuws in deze nieuwe House of the Dead. Tijdens het spelen dropt de framerate namelijk regelmatig. Het zijn geen extreme drops of lange periodes van schokken, maar kleine missertjes. Het is niet fataal en absoluut geen ramp, maar een combo verliezen door een klein schokje is vervelend. Wanneer er met een vriend of vriendin tegelijk wordt geschoten in de co-op mode (die geldt voor zowel de singleplayer als de Directors Cut mode!) gebeurt het iets vaker. Ook worden zombies soms wel erg vaak letterlijk gekopieerd en zijn de eindbazen te simpel en niet goed ingedeeld. Hoewel ze er er gruwelijk uitzien en de wijze waarop ze verslagen moeten worden redelijk afwisselend is, bieden ze weinig tegenstand. Tel daarbij op dat voor het gevecht via een screenshot precies wordt uitgelegd waar je ze moet raken en het wordt allemaal wel erg simpel. Vreemd is ook dat de eerste twee bazen veruit het lastigst zijn en ze daarna eigenlijk alleen maar simpeler worden.

The House of the Dead: Overkill is grafisch prima, al is de kwaliteit wisselend. Het openingslevel is grafisch geen hoogvlieger en het moeras is ronduit lelijk. Daarentegen is het treinlevel wel weer erg mooi en ook het circus mag er zijn. Eindbazen komen qua voorkomen goed uit de verf en ook de ‘gewone’ zombies zijn mooi geanimeerd. Af en toe verschijnt er eentje plotseling in beeld of zien we een lijk verdwijnen, verschijnen en weer verdwijnen, maar dit komt zeer zelden voor. Ledematen kunnen worden losgeschoten en zombies vliegen alle kanten op, maar de omgeving is weinig interactief. Helaas zijn de animaties in de hilarische cutscenes minder en ook de lipsync is niet al te best. De overdreven voice-acting en leuke teksten maken dan wel weer veel goed, net zoals de uitstekende muziek in zowel de game zelf als de menu's.



De singleplayer is, net als alle andere games in het genre, niet al te lang. Zoals gesteld ben je er in een uurtje of drie, vier wel doorheen. Echter zul je dan niet alle wapens hebben (geüpgrade) en het herspelen voor een betere score werkt verslavend. Tel daarbij op dat de Director’s Cut werkelijk iets toevoegt en bijna kan worden gezien als een volledig nieuwe game, terwijl beide ook nog eens in co-op kunnen worden gespeeld en je bent zeker het dubbele aantal uren kwijt. Mocht dat nog niet genoeg zijn dan kun je met vier spelers in een drietal minigames alles kapot schieten wat los en vast zit. Wees gerust, er is dus meer dan genoeg te doen en Headstrong Games heeft er voor gezorgd dat dit de nodige plezierige uurtjes oplevert. The House of the Dead: Overkill is een mooi deel in de serie en, tot nu toe, de beste game in het genre op de Wii. Hoewel het niet perfect is, is een mooie basis gelegd, eentje waarvan wij graag zouden zien dat deze in een vervolg naar grotere hoogten wordt gebracht. Sega heeft haar woord gehouden, deze game is hardcore…..en nog goed ook!