Forbidden Siren is een survival horror game van Sony Computer Entertainment Japan. De game was een klein succes, maar werd bekritiseerd omwille van de moeilijkheidsgraad en enkele andere foutjes. SCEJ probeert het nu opnieuw met Forbidden Siren 2. Kan de game de foutjes van het voorgaande deel rechtzetten en goed presteren?

Het eerste kritiekpunt is duidelijk rechtgezet, reeds in het begin kun je de moeilijkheidsgraad kiezen. Je hebt Normal en Easy, waarbij Normal de moeilijkheidsgraad is van het vorige deel. Speel je de game uit op deze moeilijkheidsgraad, dan krijg je nog een Hard mode voorgeschoteld. Dat is perfect voor mensen die een game enkele keren doorlopen als ze de kans hebben. De game bevat ook checkpoints, eens je een bepaald punt in de missie bereikt hebt, krijg je de kans om altijd vanaf dat punt opnieuw te beginnen.

De game bevat nu ook wagens die redelijk eenvoudig te besturen zijn. Deze worden ook goed betrokken in de game, zo zul in een bepaalde missie iemand moeten bereiken door op je wagen te klimmen en zo de eerste verdieping van zijn woning binnen te gaan. Later in die missie gebruik je de wagen nog om enkele vijanden te doden en om een vijand af te leiden. Aan de andere kant ben je ook veel kwetsbaarder wanneer je in een wagen zit, je ziet dan namelijk de vijanden niet aankomen die jou uit de wagen willen trekken. Dit houdt de game in balans, waardoor het een leuke toevoeging is aan het spel.



Gelukkig is de kern van de gameplay bewaard gebleven, voor de mensen die Forbidden Siren echter nooit gespeeld hebben kan dit wel verrassend zijn. Hoewel de game gemaakt is door de man achter Silent Hill, verschilt hij sterk van alle andere horrorgames. Waar je in andere horrorgames gewoon domweg rondloopt en zombies doodt als ze je zien, moet je in deze game de monsters vermijden en stil zijn. Het kost je namelijk veel moeite om ze te verslaan. Enkel wanneer je met de soldaat speelt, heb je het gemakkelijk om de vijanden te stoppen, hij en zijn partner hebben namelijk vuurwapens. De andere personages moeten zelf voor hun wagens zorgen, wat betekent dat je bijvoorbeeld zombies gaat aanvallen met een schoenlepel.

Ook dat is een belangrijk verschilpunt. In de meeste games krijg je ofwel één personage zoals in Silent Hill, ofwel twee personages die samenwerken, maar wel elk hun eigen gang gaan zoals in Resident Evil. Forbidden Siren 2 kiest echter een resoluut andere aanpak met een dozijn personages die elk een partner hebben om hen te begeleiden. Dit kan natuurlijk ingewikkeld worden als je geen goed afgelijnd verhaal hebt, daarom is het verhaal in allerlei stukken gehakt en jij speelt deze missie na missie uit. Deze (korte) missies zitten kriskras door elkaar waardoor het hele verhaal je pas op het einde echt duidelijk wordt. Denk hierbij aan de film 21 Grams, maar dan minder chaotisch. Ondanks het feit dat de missies kort zijn, gaat de game lang mee omdat er veel missies zijn en je vaak opnieuw zult mogen proberen.



De besturing van de game is nochtans redelijk eenvoudig eens je er aan gewend bent, maar in het begin klinkt het misschien raar. Rondlopen doe je gemakkelijk met de analoge stick, het vierkant is om je zaklamp aan of uit te zetten, terwijl kun je jezelf bukken met de cirkelknop om zo minder op te vallen. Het meeste werk is echter weggelegd voor het kruisje, deze gebruik je voor specifieke acties zoals het openen van een deur, maar in combinatie met de R1 knop wordt hij ook gebruikt om aan te vallen. Als je aangevallen wordt door een vijand, vergis je je echter wel eens en vergeet je de R1 knop. Het was gemakkelijker geweest als je gewoon kon aanvallen met bijvoorbeeld de cirkelknop.

De besturing van de camera gaat via de rechter analoge stick, maar deze camerabewegingen zijn realistisch. Je kunt maar zo ver kijken als je nek zou kunnen draaien en als je verder door wandelt, komt de camera terug achter je te staan. Omdat de game een trage aanpak vereist, stoort dit echter zeker niet. Dit is echter wel irritant voor mensen die liefst zo snel mogelijk door een game racen en snel overal om de hoek willen kijken.