Naruto Shippuden startte met de Rescue Gaara en de Rescue Sasuke Arc, beiden verhaallijnen met een trage vooruitgang. Deze trage vooruitgang had echter maar weinig effect, bij episode 54 begon de eerste filler van Naruto Shippuden.

Filler zijn verhaallijnen die aanwezig zijn in de animatieserie, maar niet in de manga en soms een duidelijk probleem met de manga veroorzaken. In episode 54 begint de Arc echter met enkele elementen uit de manga: Naruto leert zijn element kennen, begint zijn training, Kurenai en Asuma zijn een koppel, Asuma is de zoon van Sarutobi en Sai maakt zich uitermate geliefd bij Ino. In drie episodes worden we gebombardeerd met informatie, maar dan wordt de vooruitgang onderbroken voor een missie. Deze missie onderbouwt het verleden van Asuma en de Fire Temple, die een grote rol spelen in de volgende Arc. Ooit waren Asuma en het hoofd van de tempel Chiriku lid van een groep – de Twelve Guardian Ninjas – die de feudale heerser van het Land of Fire moest beschermen.


De groep werd echter in tweeën gescheurd door een intern conflict waarbij één helft de feudale heerser wilde vermoorden. Zes leden, waaronder Asuma, wisten de andere helft te bedwingen. Vier ninja's stierven echter en ze krijgen een eervolle begrafenis. Nu willen dieven deze graven roven en de monniken van de tempel moeten samenwerken met Naruto en co om de rovers te stoppen. Hierbij belanden ze in een plot dat grotendeels draait rond de Twelve Guardian Ninjas en Sora, één van de jonge monniken met een duister verleden. De andere monniken kunnen hem niet appreciëren en dus besluit Naruto een vriendschap te sluiten met hem. Sora is echter een complete zak die erger is dan Sai, Sasuke en Gaara samen.

Sora blijkt uiteindelijk ook een half monster te zijn waardoor zijn verhaal een kopie lijkt van de helft van de filler personages zodat alleen Naruto hem kan redden. De vijanden hebben natuurlijk ook een eigen achtergrond en een reden om te vechten, maar je geeft eigenlijk weinig om hun verhaal aangezien het redelijk voorspelbaar en te traag verloopt. Het is ook spijtig dat enkele van deze personages de originaliteit van andere, later geïntroduceerde personages zoals Kakuzu en Pain aantasten. Enkel het feit dat Sora plots de krachten van de Kyuubi kan gebruiken is echt onvoorspelbaar, maar het is een lamme plotwending. Men probeert het verhaal onvoorspelbaar te maken door dwaalsporen te introduceren, maar deze zijn weinig interessant.


Dat geldt ook voor de gevechten, vooral de introductiegevechten van de vijand zijn saai. Later in de Arc krijg je wel enkele interessante gevechten, het gevecht tegen de zombies geeft verschillende ninja bijvoorbeeld eens de kans om te schitteren. Het is echter geen demonstratie van de originaliteit van Studio Pierrot, noch van hun kunsten in het ontwerpen van personages. Qua animatiekwaliteit staat The Twelve Guardian Ninjas Arc op het niveau van de voorgaande Shippuden Arcs. Je moet dus niets verbijsterend verwachten, maar het is niet slecht. Ook de muziek is niet slecht. De serie opent met "Blue Bird" van Ikimono Gakari wat een prachtig nummer is dat in je hoofd blijft hangen. Het wordt tevens begeleid door een leuk filmpje dat inspeelt op de titel van de muziek.

Enkel de aanwezigheid van de fillerpersonages voelt onnatuurlijk aan. Zij zijn slecht ingewerkt in het filmpje. De serie gebruikt ook twee eindes namelijk "Sunao na Niji" van Surface en "Broken Youth" van Nico Touches The Walls. "Sunao na Niji" is stijlvol ingekleed, maar het nummer zelf klinkt langdradig. "Broken Youth" is weinig speciaal, maar ook dit nummer is stijlvol ingekleed met Naruto en Sasuke in samuraikledij. In vergelijking met de filler van Naruto valt deze Arc mee, maar in zijn geheel blijft het ondermaats. Deze Arc moet je enkel bekijken voor zijn eerste episodes indien je Naruto Shippuden nog interessant vindt. Anders kun je deze Arc met gemak overslaan, nergens lokt het je terug naar de serie.