Als een volleerd jager loop ik door Tokio. Overal is er gevaar, leeuwen en tijgers lopen namelijk vrij rond terwijl ik op mijn doel (een lekker vettig varken) af sluip. Onopvallend sluip ik dichterbij en met één stevige beet schakel ik mijn prooi uit. En nu maar op zoek naar een leuk wijfje om snel wat kinderen mee te krijgen. Het leven van schoothondjes is toch fel veranderd sinds de mensheid is verdwenen en Tokio een ware jungle is geworden.

Zoals je al begrepen hebt, gaat bovenstaande tekst over Tokyo Jungle, een downloadbare PlayStation 3 game van de hand van Sony Computer Entertainment Japan Studio, een studio die zich specialiseert in opmerkelijke games en zichzelf duidelijk overtroffen heeft met Tokyo Jungle. Want opmerkelijk, dat is Tokyo Jungle zeker. De game speelt zich namelijk tien jaar na een onbekende apocalyps af waarbij de hele mensheid verdwenen is. Alleen de dieren en de planten blijven over, en zij hebben zich meester gemaakt van Tokio. De stad wordt overspoeld door dieren, waaronder huisdieren (honden/katten) en wat meer exotische varianten die uit de dierentuin zijn ontsnapt. Allen strijden ze nu voor hun overleving, en jij wordt hier middenin gedropt als dier naar keuze. Je taak is nu simpel: voedsel zoeken en je voortplanten tot in het oneindige.

Als je rondkijkt in Tokyo Jungle, zul je duidelijk zien dat de dierentuinen hier duidelijk verschillen van de Europese dierentuinen. Naast tijgers, leeuwen, beren, olifanten en andere klassiekers zitten daar blijkbaar ook honderden schapen, koeien en varkens, want die zitten er namelijk ook volop in het spel. Nog opvallender is de aanwezigheid van dinosaurussen. Minstens één Japanse dierentuin dacht dus dat het een goed idee was om Jurassic Park na te bootsen. Deontologisch kun je daar wel een bezwaar tegen maken, maar voor de game is het ideaal. Er zijn simpelweg tientallen diersoorten beschikbaar – enkele van de leukste weliswaar exclusief via de PlayStation Store – waarbij je de meerderheid dient vrij te spelen. In het begin heb je namelijk maar twee dieren ter beschikking, een sikahert (een grazer) en een dwergkeeshond (een vleeseter) waarmee je de basis van de game leert.


Spelen doe je in een tweetal modes, namelijk Survival en Chapters. Survival laat je vrij rondlopen in Tokio en geeft je een simpel doel: overleef zo lang mogelijk als een dier naar keuze. Chapters is meer gestructureerd, en is de eigenlijke Story Mode. In elke ‘Chapter’ krijg je een specifiek dier onder de knoppen waarmee je bepaalde missies uitvoert terwijl je gaandeweg ontdekt wat er met de mensheid gebeurd is. Denk nu echter niet dat je meteen in deze Story mode kunt springen. De hoofdstukken moeten vrijgespeeld worden via de Survival mode, welke dus de hoofdbrok van de game is in plaats van een extraatje zoals in andere games. Deze Survival mode laat je ook echt trots voelen op je prestatie: dood is dood en betekent volledig opnieuw beginnen. Even snel je save herladen is geen optie. Constant op je hoede zijn dus.

Het is een concept dat zeer verslavend werkt en je wil steeds verder komen, ondanks het feit dat de gameplay op zich zeer repetitief is. Je jaagt, je verhoogt je level, je markeert je territorium en je neemt een wijfje voor je sterft van ouderdom. Eens jullie samen naar je nest zijn geweest, krijg je meerdere kleintjes en kan de cyclus opnieuw beginnen met deze kleintjes. Die kleintjes dienen wel als levens. Als je vier kleintjes hebt, heb je vier kansen om te overleven. De challenge list die je willekeurig extra uitdagingen geeft zorgen voor wat meer variatie; maar eigenlijk betreft het altijd een zelfde opzet. Ook de omgevingen blijven steeds hetzelfde. Die standvastigheid gecombineerd met moeilijke, maar snel begrijpbare gameplay zorgen ervoor dat je snel opnieuw begint om langer te overleven en nieuwe items te vinden.


Elke generatie doe je je uiterste best om in optimale omstandigheden aan de volgende generatie te beginnen, zeker omdat de tegenstand ook steeds beter wordt. Die kippen en konijnen uit de eerste generatie worden al snel vervangen door honden en wolven, die op hun beurt opgevolgd worden door beren en tijgers. Zelfs met vleeseters wordt stealth dus belangrijker naarmate je vordert, terwijl dat voor grazers standaard kost is. Gelukkig beginnen op deze momenten de sterke wezens ook vaker onderling te vechten zodat je kunt proberen er voorbij te sprinten. Met een doordachte strategie zul je uiteindelijk met elk dier kunnen overleven en het echte einde van het spel ontdekken. Japan Studio heeft de game ook met enige humor aangepakt, zo lijkt het stealth-systeem wel overgenomen uit Metal Gear Solid inclusief icoontjes en is het verhaal met momenten hilarisch.

We kunnen echter niet alleen positief zijn, met name het ontwerp van de omgeving is niet optimaal. De omgevingen zijn vaak wat te lineair, iets wat ontsnappen naar een ander deel van de stad zeer moeilijk maakt. Daarnaast zijn deze omgevingen grafisch ook ondermaats, en is het moeilijk alle delen ervan te zien door het feit dat je de camera niet controleert. De game steekt met momenten ook onduidelijk in elkaar, zo zou het niet mogen dat je Google moet gebruiken om het savesysteem te leren kennen. Het saven is ook gewoon iets te omslachtig, een Quick-Save functie had veel handiger geweest en had de moeilijkheidsgraad absoluut niet verlaagd. Als laatste is ook de multiplayer weinig interessant, je kunt offline met twee spelen of online je scores delen. Beschouw het spel dan ook als een singleplayer-evaring.

Er zijn dus zeker de nodige foutjes aanwezig, maar die doen geen afbreuk aan de verslavende gameplay en de frisse wind die het spel laat waaien door het post-apocalyptische genre. De game is vanaf 26 september te downloaden voor een prijskaartje van €12.99, een prijs die de game zeker waard is.