In samenwerking met Black bedenker Stuart Black hoopte nieuwbakken studio Codemasters Guildford een leuke, vermakelijke shooter te ontwikkelen; maar spijtig genoeg heeft het bedrijf duidelijk gefaald.
Black verliet de studio in het midden van de ontwikkeling en Codemasters heeft al laten weten dat de studio zelf wordt gesloten zodat men zich meer kan concentreren op hun racegames. Tegelijk rest ons nog één prangende vraag; is de game nu echt zo slecht? Het begint alvast met het verhaal, dat compleet gevuld is met clichés. Jij bent een soldaat voor The Network, een privaat militair bedrijf dat conflicten oplost die niemand anders kan oplossen. Het duurt echter niet lang eer je beseft dat er meer aan de hand is en dan begint alles fout te lopen. Een rivaliserend bedrijf lijkt achter de feiten te zitten en je passeert langs drie types omgevingen. Het compleet cliché verhaal, uit te spelen op minder dan vijf uur, wordt vergezeld door compleet standaard omgevingen die dan nog eens geregeld herhaald worden binnen het spel.
Je zult regelmatig dezelfde kamers kruisen en vaak zul je het gevoel hebben dat je dit soort omgevingen ook al eens in andere First Person Shooters zag. De game doet hierbij ook nooit aan als PlayStation 3 of Xbox 360 titel. De buitenomgevingen zien er niet te slecht uit, maar binnen zijn de omgevingen compleet verouderd. Ook de karakters zijn langs één kant top en langs de andere kant flop. De modellen zelf zien er goed uit, maar de animatie van de karakters is dan weer een complete ramp. De repetitiviteit van de omgevingen is ook zichtbaar in de personages welke er praktisch allemaal hetzelfde uitzien. Je kunt niet geloven dat men hieraan meer dan vijf minuten tijd heeft besteed. Zeker als je beseft dat Bodycount op dezelfde engine draait als hun knappe racegames, is dit gewoon een complete afknapper.
De repetitiviteit vertaalt zich eveneens naar de missies, waarbij het doel praktisch altijd hetzelfde is, namelijk het vinden van een bepaald doelwit. De baasgevechten lijden onder hetzelfde probleem. Het schieten zelf is hierbij wel leuk, ondanks de ietwat alternatieve besturing ten opzichte van de doorsnee FPS, maar de missies zijn het simpelweg niet. De AI wisselt sterk in niveau, waarbij bijvoorbeeld snipers praktisch perfect spelen terwijl de gewone soldaten soms gewoon lekker stilstaan terwijl ze je zien. Zoals bij elke FPS zijn wapens belangrijk in Bodycount, maar veel aandacht heeft Codemasters hier niet aan geschonken. Er zijn weinig wapens en amper een klein deel hiervan is echt nuttig. Je zult dan ook snel stoppen met het kiezen van wapens, en steeds voor dezelfde set gaan. Ook de vaardigheden welke je kunt inzetten, vallen in dezelfde val zodat ze een nutteloze toevoeging zijn.
Dan vergeten we nog zaken op te merken als de zwakke physics waardoor de impact van je kogels gewoon verkeerd lijkt; een zeer zwak aanbod multiplayermodes (je hebt deathmatch, team deathmatch en coöp survival voor twee spelers), vijandelijke granaten die uit het niets komen en vele slecht geplaatste checkpoints. Daartegenover staan weinig leuke zaken als een high-score systeem dat je beloont voor indrukwekkende acties, maar welke gewoon niet leuk genoeg zijn om uit te voeren. Het lijkt erop dat Codemasters een goede beslissing heeft genomen; Bodycount is simpelweg op vele vlakken onvoldoende. Hier en daar heeft de game een goed idee, maar dat is niet genoeg om een goede game te vormen. Op de meeste vlakken gaat men gewoon de mist in.
|
35
