In veel games is stealth onderdeel van een groter pakket aan gameplay. De Zweedse, achttienkoppige ontwikkelaar River End Games neemt het juist als hoofdingrediënt in hun debuutgame Eriksholm: The Stolen Dream.
De naam Eriksholm verwijst naar een gelijknamig stadje uit het begin van de twintigste eeuw waarin een mysterieuze ziekte het weesmeisje Hanna in haar greep heeft gehouden. Rustig bijkomen is er niet bij als blijkt dat haar broertje Herman is verdwenen en de politie haar net iets te graag wil spreken. Ze besluit dit niet af te wachten en er vandoor te gaan om een eigen onderzoek te plegen. De opzet van het verhaal blijft gedurende tien uur een beetje aan de oppervlakte. Zonder al teveel weg te geven is er op een zeker moment zelfs een afzwakking, wanneer de vijandigheid van een politiemacht die een gemeenschap binnen valt plaats maakt voor een groter conflict waarin ook een tamelijk inhoudsloze schurk niet ontbreekt.
Zoals gezegd draait de gameplay om stealth, bekeken vanuit een isometrisch perspectief. Zoals bij sommige genregenoten doe je dit niet binnen een open wereld, in plaats daarvan ben je voortdurend bezig om kleine puzzeltjes op te lossen. Enkel gewapend met een blaaspijp en te klein om fysiek geweld te gebruiken zul je constant moeten kijken hoe je verder komt. Soms kun je vanuit gesprekken hints opvatten, zoals in het geval van twee bewakers die tegen elkaar uitspreken bepaald geen goede band te onderhouden met hun sergeant. Eenmaal deze sergeant in slaap gebracht met je blaaspijp zorgde dit voor een opluchting bij het duo en het verwaarlozen van hun patrouille, waardoor erlangs sluipen geen probleem meer was.
Hoewel ik het gevoel had hier iets slims gedaan te hebben bleek dit later niet helemaal te kloppen. De ontwikkelaar heeft in bijna iedere situatie bedacht welke oplossing je moet gebruiken en hiervan afwijken resulteert in falen, zonder een tweede kans. Eenmaal gespot is er geen mogelijkheid om een fout te herstellen en zul je een nieuwe poging moeten ondernemen. Gelukkig zijn de checkpoints talrijk en voorkomt het dat de kunstmatige intelligentie van tegenstanders als een kritisch punt kan worden aangedragen. Wel is er toch het gevoel dat er een tussenweg mogelijk zou moeten zijn.
Later in de game krijgt Hanna hulp van twee metgezellen, ieder met hun unieke kwaliteiten. Alva beschikt over een katapult waarmee ze voor afleidingen kan zorgen en komt op plaatsen die enkel te bereiken zijn door te klimmen, en Sebastian is een boom van een vent die tegenstanders in een wurggreep kan nemen en kan zwemmen. Je zult de kwaliteiten van het drietal moeten combineren om verder te komen. Helaas blijkt ook hier dat de oplossing alleen afkomstig is van de ontwikkelaar en eigen oplossingen resulteren veelal in falen. Vanwege de lineaire opzet is er simpelweg geen ruimte voor creativiteit en het kan frustreren als je precies binnen de bedachte kaders moet werken.
Van tevoren was ik bang dat het isometrische perspectief al snel onoverzichtelijk zou worden en gelukkig blijkt deze vrees ongegrond. Hoewel de stad, later afgewisseld met onder andere mijnen en scheepswerven, een goede invulling kent staat dit de gameplay niet in de weg. Met duidelijke zichtvelden van je tegenstanders die enkel naar voren komen als de situatie erom vraagt en het trillen van de controller als waarschuwing dat er iemand aan komt zul je niet snel worden verrast. Ook een donkere illustratie als je verstopt zit op een plek waar je niet ontdekt wordt helpt mee aan de overzichtelijkheid. Zoals eerder gezegd is er geen vrij te verkennen wereld, wel zijn er zijpaden te nemen om collectibles te vinden die meer achtergrond schetsen.
Eriksholm: The Stolen Dream draait op de Unreal Engine 5 en dit levert schitterende beelden op. De tussenfilmpjes doen qua realisme bijna niet onder voor films en de uitdrukkingen zijn van de gezichten af te lezen. Ook de stemacteurs doen goed hun werk en halen je gedurende de acht hoofdstukken nooit uit de beleving. Wat ook zeker helpt is de invulling van Eriksholm zelf. Een stad die duidelijk zijn problemen heeft en waarin zeker nog meer verhalen te vertellen zijn. Of ze dit wederom moeten doen met een opzet die volledig draait om stealth is alleen de vraag. Hiermee wordt je als speler net iets te beperkt in de creativiteit, waarvan je het idee hebt dat de ontwikkelaar dit zeker in zich heeft.
Beoordeling
80
Met een complete focus op stealth geeft Eriksholm: The Stolen Dream helaas weinig vrijheid in termen van gameplay. Tegelijkertijd zorgt dit ervoor dat tegenstanders zich op een realistische wijze gedragen binnen een spelwereld die veel sfeer uitademt. Het is te hopen dat River End Games meer verhalen te vertellen heeft binnen deze setting, en dan misschien met een ander genre als uitgangspunt.
