Iedereen heeft zijn eigen voorkeur om een racetitel te spelen. De ene prefereert een controller terwijl de ander zweert bij een racestuur. Voor Kinect Joy Ride hoeven we deze keuze niet te maken, de enige manier waarop we deze titel spelen is door net te doen of we een racestuur beet houden.
Hoe vaak zien we kleinere kinderen niet hun handen naar voren houden om zo net te doen alsof ze een auto besturen. Het is ditzelfde uitgangspunt wat ontwikkelaar BigPark gebruikt heeft om Kinect Joy Ride te ontwikkelen. Vorig jaar waren de plannen echter nog heel anders: Joy Ride zou een gratis Xbox Live Arcadetitel worden waarbij gamers onderling items aan elkaar konden verkopen, denk aan zelf gecreëerde auto’s. Toen de plannen achter Kinect echter bekend werden besloot de ontwikkelaar de titel verder te ontwikkelen met Kinect Joy Ride als resultaat.
De gameplay van Kinect Joy Ride werkt zeer simplistisch en is dan ook ideaal voor zowel jongere als meer geoefende gamers. Door onze handen voorwaarts te steken kunnen we sturen, simpelweg door net te doen alsof we het stuur daadwerkelijk beet hebben. Tevens kunnen we ons been gebruiken om bochten scherper te nemen of onze handen naar ons toe trekken om een boost te activeren. Het racen zelf doen we niet alleen in traditionele races, tevens zijn er variaties, denk aan races waarin we stunts uit moeten voeren of wapens af mogen vuren. De game gaat zelfs zo ver dat je Avatar op een vliegtuig staat en je diens bewegingen over moet nemen. Het heeft weinig meer te maken met het racen zelf, maar vormt wel een grappige afwisseling.
Helaas blijkt echter al snel dat de game iets te gelimiteerd is om er lang plezier van te hebben. Ten eerste werken de besproken controls niet altijd even goed omdat bewegingen lang niet altijd opgepakt worden door de game. Een bocht die hierdoor mislukt of een boost die niet wordt geactiveerd terwijl dit wel je bedoeling was zijn hiervan slechts twee voorbeelden. Het wisselen van auto maakt hierin geen verschil aangezien ze allemaal op identieke wijze reageren. Ten tweede is het niet mogelijk om de snelheid van je auto te beïnvloeden, dit doet de game namelijk automatisch. Het is ongetwijfeld een poging om de jongere groep gamers aan te spreken, beter had het echter geweest wanneer het een optionele instelling was in plaats van een vaststaand gegeven.
Hoewel de gameplay dus niet optimaal werkt is de content van de game dik in orde. Het voltooien van de vele races levert je fans op. Het gaat hier gelukkig niet om een horde schreeuwerige achtervolgers, maar om het verzamelelement dat uiteindelijk omgezet kan worden in nieuwe auto’s en tracks. Door dit belonende systeem blijf je altijd door gaan, steeds weer op jacht naar nieuwe content om vrij te spelen. Wat hierbij helpt is dat je niet perse eerste hoeft te worden om fans te verdienen, ook de minder geoefende gamers op een lagere positie krijgen namelijk fans, het zijn er alleen minder.
Kinect Joy Ride had makkelijk een 80 kunnen scoren wanneer de controls goed zouden werken. Helaas is dit echter niet het geval. Grootse stuurbewegingen worden weliswaar herkend, maar even bijsturen of een boost gebruiken zorgt even vaak voor problemen. Dit is erg jammer aangezien de game volgestopt is met content, online geen enkele lag kent en qua graphics en geluid kleurrijk over komt.
|
60
Dat nemen ze toch niet aan wanneer het al gebruikt is...
