In 1999 vierde Namco de twintigste verjaardag van Pac-Man met Pac-Man World, een 3D Pac-Man platformer voor de PlayStation. Pac-Man World werd een succes en snel volgden de vervolgen, waaronder Pac-Man World 3. Wij nemen nu de PSP versie van de game onder de loep.

In de game ontdekt het kwaadaardige genie Erwin een manier om de energie van de geestenwereld, het Spectral Realm, op te zuigen. Met behulp van een zwanenhals zuigt hij de geestenwereld leeg, maar hierdoor ontstaat een kettingreactie. De wereld van de geesten valt uit elkaar en hierdoor wordt Pac-Land bedreigd. In Pac-Land zit Pac-Man zijn 25ste verjaardag te vieren met zijn vrienden. Plots wordt hij geteleporteerd naar het Spectral Realm waar zijn vroegere aartsvijand Orson hem om hulp vraagt. Tijdens zijn bezoek wordt hij aangevallen door enkele monsters die gecontroleerd worden door Erwin wat hem ertoe motiveert om Orson te helpen. In zijn strijd krijgt hij hulp van Pinky en Clyde, die proberen om Inky en Blinky te redden. Die geesten zijn namelijk ontvoerd. Hun hulp bezorgt Pac-Man alvast enkele nieuwe krachten om dit nieuwe avontuur te overleven.

Pac-Man World 3 is een platformgame waarin je Pac-Man bestuurt in een 3D wereld. Op het eerste zicht is het een recept voor een rampzalige game. Hoe kan Pac-Man nu in hemelsnaam een platformster worden? In tegenstelling tot wat je zou verwachten is Pac-Man World 3 echter wel een vermakelijk spel, maar dan wel eentje met een allesbehalve interessant verhaal. De vijanden in het spel zijn namelijk te onnozel voor woorden. De game biedt enkele tientallen levels aan welke afwisselen tussen Pac-Land en het Spectral Realm. Tussendoor krijg je ook traditionele Pac-Man levels voorgeschoteld om je eraan te herinneren op welke manier Pac-Man ooit begonnen is. Iedereen die ooit de originele Pac-Man heeft gespeeld, begrijpt natuurlijk direct dat dit de meest verslavende levels zijn. De andere levels zijn echter ook niet slecht, ze ontbreken gewoon die verslavende factor.


In de normale levels mag je alle typische elementen verwachten, zoals houten kratten die je kunt vernietigen, vijanden die je moet verslaan en liften die je moet activeren door schakelaars te zoeken. Met dat laatste noemen we ook zowat alle puzzels van dit platformspel op. De levels zijn gevuld met machines die vijanden voortbrengen en met fonteinen om de gezondheid van je geesten te herstellen. Zelf zal Pac-Man vooral Pac-Dots, sleutels en kristallen moeten zoeken in de levels. Met de Pac-Dots kun je machines activeren, de zogenaamde Pac-Dot Chain Machines waarmee je bijvoorbeeld even door de lucht vliegt. Pac-Man zal dus veel items moeten verzamelen. De game vindt echter geen goede balans tussen het platformen en het verzamelen. De game weegt te zwaar door naar dat laatste waardoor de game naar het einde toe gaat vervelen.

Met een betere balans had de game zeker beter geweest, qua besturing zit het namelijk vlot in elkaar op de camera na. Pac-Man bestuurt goed en zijn aanvallen zijn lekker gek. Buiten springen en slaan kan hij bijvoorbeeld zijn achterwerk gebruiken om zijn vijanden aan te vallen. De power-ups zijn nog leuker. Pac-Man kan zo veranderen in een rollend projectiel of een allesvernietigende bol. Je zal ook regelmatig moeten werken met Pinky en Clyde wat een beetje afwisseling in de game brengt. Zij hebben namelijk extra vaardigheden, zo kan Pinky onzichtbare platforms zien welke je nodig hebt om verder te komen. In Pac-Man World 3 heb je dus een leuke collectie vaardigheden, maar je moet ze te weinig gebruiken. Men had deze beter kunnen benutten voor enkele leuke puzzels. Op deze manier had men meer variatie kunnen inbouwen.

Pac-Man World 3 bevat ook een Ad-Hoc multiplayer waarin je de traditionele Pac-Man speelt. In deze multiplayer probeer je beide zoveel Pac-Dots te verzamelen en geesten op te eten voor je sterft. Door de geesten op te eten verplaats je ze naar het level van de tegenstander. Met een beetje pech krijg je dus zes geesten in je level. Het belangrijkste is dat je deze multiplayer kunt spelen met één exemplaar van de game. Het spel ondersteunt namelijk gamesharing. Dat betekent dat je tijdelijk een soort demo naar een andere PSP stuurt. Ook de originele singleplayerversie van Pac-Man is aanwezig in een Pac-Man museum, maar de PSP besturing is onvoldoende accuraat voor deze. In het museum kun je veel informatie over het Pac-Man verleden vinden zodat de game toch de moeite is voor de grote fans.


Visueel is de game weinig indrukwekkend, maar tegelijk is het geen ramp voor een PSP game van 2006. De aanwezigheid van kartels, het feit dat Pac-Man niet rond is en dat de levels niet geďnspireerd zijn zorgt er natuurlijk voor dat we deze game onmogelijk fantastisch kunnen noemen qua graphics. Gelukkig zijn niet alle levels ongeďnspireerd, Gogekka Central is bijvoorbeeld een knap level omdat je hier het level uit de ogen van een geestje ziet en omdat het een groot level is met indrukwekkende structuren. Het is alleen spijtig dat zulke levels weinig voorkomen. De personages zelf bewegen wel goed, zeker qua animaties is het redelijk realistisch. Problemen met de camera zorgen er echter voor dat je niet optimaal kunt genieten van de grafische pluspunten. Je zit vooral te worstelen met de camera in plaats van te genieten.

Tijdens de game hoor je regelmatig praten, maar de dialogen zijn gewoon rotslecht. Men probeerde de humor van Jak & Daxter en Ratchet & Clank na te bootsen, maar de grappen lijken wel regelrecht uit een C- of D-film te komen. Enkel het geluidje dat je krijgt wanneer je een Pac-Dot eet, is wel leuk om te horen. Het blijft hypnotiserend werken. In zijn totaliteit is Pac-Man World 3 een vermakelijk spel, maar allesbehalve innovatief of origineel. De meeste elementen van de game komen ook voor in andere platformgames. Het lijkt een combinatie tussen Mario, Sonic en de andere platformhelden. Namco slaagt er echter niet in om dit succesvol te combineren in een spel. De ideeën zijn wel aanwezig, maar ze worden slecht uitgewerkt zoals de humor of ze worden te weinig benut zoals de leuke vaardigheden.