Als ik later dood ben wil ik gecremeerd worden. In zo’n kist liggen onder de grond terwijl er allemaal beestjes aan je vreten is namelijk niet zo’n heel tof vooruitzicht. As worden lijkt me dan wel weer een ervaring, een mensenlichaam dat terug wordt gebracht naar een handje as, ik wil het weleens meemaken.

Niet alleen mensenlichamen kun je terug brengen tot as. Ook huizen, zoals het landhuis van Lara Croft. Het huis werd in Tomb Raider Underworld afgebrand en veel meer dan een berg as is er niet van over. Dacht je. Want onder die as zit nog een heel complex, vol schatten en geheimen. In de eerste van de twee downloadbare uitbreidingen daalt Lara af onder de as, op de plaats waar eerst haar huis stond.

Beneath the Ashes bestaat uit één lang level, dat zich geheel afspeelt onder de grond. Dat is op zich best jammer, want Tomb Raider Underworld was op z’n best in de grote natuurlijke omgevingen, zoals de jungle. Gelukkig is onder het as geen saaie ongeďnspireerde omgeving te vinden. Martelkamers, waterbaden en houten stellages, de spelomgevingen zijn gevarieerd en blijven boeien. Op grafisch gebied voldoet het spel prima en het leveldesign is erg goed. De ruimtes zitten zo in elkaar dat ze eerst allemaal aparte kamers zijn en later een geheel vormen. Hekken gaan open, pilaren worden bereikbaar en geheime doorgangen verschijnen. Hierdoor ben je vaak best wel even bezig met uitvinden waar je heen moet en hoe je bepaalde punten bereikt. En dat is helemaal niet erg, want klimmen over de muren en slingeren aan je grapple, het blijft tof om te doen.


Niet elke puzzel is even briljant in Tomb Raider Underworld: Beneath the Ashes, maar er zitten genoeg briljante vindingen tussen. Alle puzzels zijn op natuurlijke wijze in de omgeving ingebouwd en het oplossen van een puzzel voelt goed. Mocht je geen idee hebben wat je moet doen dan kun je deze keer niet op de hint-button drukken, maar zul je de aantekeningen van Lara’s vader moeten lezen. Uiteindelijk schiet je hier vaak niks mee op en kun je beter een walkthrough van internet ophalen. Of je probeert het nog gewoon een keer zelf, want de puzzels zijn niet onmogelijk en dingen op eigen kracht bereiken geeft altijd meer voldoening. Jammer genoeg wordt de platformactie en het puzzelen regelmatig onderbroken door gevechten met dode wezens en spinnen. Dit vechten is precies hetzelfde als in Tomb Raider Underworld en aangezien het daar al enigszins suf te noemen was, begint het nu echt te vervelen.

Ook het verhaal is niet verbeterd, je kan zelfs stellen dat in Beneath the Ashes het verhaal compleet ontbreekt. Enkel aan het begin en het einde is er een kort filmpje te zien waarin getracht wordt nog iets van een verhalend element in de game te stoppen. Iets wat wel verbeterd is zijn de bugs. Het origineel bevatte er behoorlijk veel, maar in Beneath the Ashes ben ik er geen enkele tegengekomen. De camera lijkt ook verbeterd, ik heb me er dit keer niet aan geërgerd, terwijl het me in Underworld wel de nodige scheldpartijen opleverde. Vrijwel altijd staat deze op de juiste plek en anders kun je ‘m gemakkelijk bijdraaien.


In Beneath the Ashes kun je kiezen uit nieuwe kostuums voor Lara, er is nu zelfs een optie om Lara enkel in bikini rond te laten lopen. Helaas heeft de uitbreiding voor de rest, net als Lara, weinig om het lijf. Ik wil niet zeggen dat de gamer uitgekleed wordt met de aanschaf van deze episode, maar een must-buy wil ik Beneath the Ashes zeker niet noemen. De game bevat geen nieuwe wapens, items en vijanden, kan zich niet meten met de beste levels van Underworld en het belangrijkst: het is in een uur of twee uitgespeeld. Roderick schreef in zijn review van GTA IV: The Lost and Damned dat DLC de toekomst is. Uit Beneath the Ashes kun je dit soort conclusies zeker niet trekken, 800 punten voor 2 uur gamen, het is een schrale oogst. Heb je echter heel erg genoten van Tomb Raider: Underworld en sta je te springen om nieuwe content, dan doe je geen miskoop.