Company of Heroes wist de Tweede Wereldoorlog weer interessant te maken als setting voor een RTS, wat mede te danken was aan het feit dat de game zeer goed in elkaar stak. De uitbreiding Opposing Fronts bouwt hierop voort met nieuwe legers en missies.

Een minpunt dat werd genoemd in onze review van het origineel was dat de singleplayer geen campagne had vanuit het Duitse oogpunt. Dat is opgelost in Opposing Fronts: deze kent namelijk niet één, maar twee campagnes. In de Duitse campagne moet je verdedigen tegen de Britse en Amerikaanse invallen tijdens Operatie Market Garden. De geallieerden gooien alles wat ze hebben op je af in een poging door te stoten tot Arnhem. Door de paradrops en zweefvliegtuigen die je tijdens veel missies tegenkomt zijn je linies nooit veilig, en moet je voortdurend je tactiek aanpassen.

In de uitbreiding bestaat het Duitse leger niet meer uit de Wehrmacht, maar uit de Panzer Elite. Zoals de naam doet vermoeden heeft dit leger een grote focus op voertuigen. Deze zijn er in alle klassen: kleine scoutvoertuigjes waarmee je makkelijk strategische punten kunt innemen, lichtgepantserde voertuigen die de mogelijkheid hebben troepen te vervoeren of als mobiele mortierposten te werken, en uiteraard de zware tanks. De nadruk ligt hier op mobiliteit. Met zoveel voertuigen kun je snel ergens toeslaan, punten innemen en doorstoten. De Duitse infanteristen hebben hierbij een ondersteunende rol. Naast het vechten kunnen ze namelijk ook voertuigen repareren en bouwen ze de basis op. Veterancy werkt wat anders met dit leger, je krijgt nu de keus uit een offensieve of defensieve upgrade. Klein nadeel van dit systeem is dat je telkens de eenheid moet selecteren en de juiste upgrade moet kiezen, wat betekent dat je met een beetje groot leger heel wat af klikt.


Op verdedigingsgebied is dit leger heel wat zwakker. Verdedigingsinstallaties, in de vorm van Flak, zijn enkel te bouwen wanneer je de Luftwaffe command tree volgt. Je beste verdediging is dus je mobiliteit: als er ergens problemen zijn is het zaak snel het leger te mobiliseren om terug te slaan. Andere voordelen van de Luftwaffe ondersteuningsoptie zijn het gebruik van vliegtuigen om doelwitten te bombarderen en parachutisten om achter de vijandelijke linies te komen. De twee andere opties van de command tree zijn Tank Hunter en Scorched Earth. Tank Hunter geeft je de beschikking over sterke wapens en mijnen om tanks snel kapot te krijgen. De Scorched Earth tactiek is veel laag-bij-de-grondser. Hiermee krijg je de optie om boobytraps te plaatsen in gebouwen of op strategische punten, en ook de mogelijkheid om een strategisch punt onklaar te maken. Op die manier kan geen van de legers het punt nog gebruiken, wat een hele goede methode is om de supply lines van de tegenstander te doorbreken.

Het leger van de geallieerde kant bestaat uit het Britse Tweede Leger. De Britse campagne staat los van de Duitse, het is dus niet de bedoeling om Arnhem in te nemen. De Britse strijd speelt zich in Frankrijk af, tijdens de Slag om Caen. Tijdens deze missies ruk je langzaam op naar Caen, met als einddoel deze stad te bevrijden.

De Britse basis bestaat niet uit gebouwen, maar uit trucks. Naast het hoofdkwartier bestaat er een field support truck voor het trainen van lichte eenheden en een armor command truck voor het zwaardere werk. Deze basis is dus klein, en tegelijk ook mobiel. Binnen korte tijd kun je de trucks inpakken en ze op een andere plek weer opzetten, zodat je de productie van eenheden altijd dicht aan het front kunt doen. Dit wekt het idee dat de Britten ook al een erg mobiel leger hebben, maar dat is juist helemaal niet het geval. De Britten zijn juist enorm goed in het vasthouden van punten. De basis infanterie heeft een ruime selectie verdedigingswerken om te bouwen: loopgraven, machinegeweren en mortieren. De verdediging wordt nog eens vele malen sterker met de sapper eenheid. Deze kan antitankwapens bouwen, en ook de 25-ponder houwitser, die over enorme afstand granaten kan afvuren. Meerdere van deze houwitsers zorgen ervoor dat de tegenstander zich praktisch nergens meer veilig voelt, omdat ze snel en accuraat ingegraven legers kunnen uitroeien. Eén van de command trees is zelfs gewijd aan het verbeteren van artillerie. Met de Royal Artillery Support kan het bereik vergroot worden en krijgt de artillerie nieuwe vaardigheden. Zo kunnen ze bijvoorbeeld met de ‘creeping barrage’ langs een vooraf vastgesteld pad schieten, zodat je troepen onder dekking van artillerie kunnen oprukken.

Het leger van de Britten is wat zwakker dan dat van de Panzer Elite, maar het staat nog steeds zijn mannetje. Bijzonder is dat de Britse troepen geen veterancy krijgen. Om de eenheden te versterken heb je de speciale luitenant- en kapiteineenheden. Zolang ze in de buurt van de Britse legers zijn krijgen deze gevechtsbonussen. Voor krachtige infanterie is er het Royal Commando Support pad. Hiermee krijg je de beschikking over zweefvliegtuigen, die je waar je maar wilt op de kaart kunt laten landen. Eenmaal geland zijn ze te gebruiken om vier verschillende soorten commando’s te trainen, die dus makkelijk achter de vijandelijke linies kunnen werken. Ook lichte tanks zijn te verkrijgen uit deze zweefvliegtuigen. Als je kiest voor het laatste upgradepad, de Royal Engineers Support, krijg je verbeteringen op het gebied van tanks en verdedigingswerken.


Met twee campagnes, de mogelijkheid om medailles te verdienen door extra doelen te behalen en uiteraard de multiplayer mode is er weer genoeg te doen. De uitbreiding is ook te spelen zonder de oorspronkelijke game te hebben. Uiteraard kun je dan de originele campagne niet spelen, en ook kun je niet zelf de Amerikaanse of Wehrmacht legers besturen tijdens skirmish of multiplayer. Wel leuk is dat je online gewoon kunt spelen tegen de eigenaars van de eerste game, zodat je het wel kunt opnemen tegen deze twee legers. Omgekeerd kunnen mensen die alleen het origineel hebben ook spelen tegen de nieuwe legers.

Grafisch zijn er enkele kleine verbeteringen toegevoegd. Meest opvallend zijn de overgangen van dag naar nacht en nieuwe weereffecten. Daarnaast zijn er natuurlijk nieuwe modellen voor de toegevoegde eenheden en gebouwen, maar voor de rest ziet de game er nog zo uit als eerst. De graphics blijven na een jaar nog steeds indrukwekkend. Ook het geluid is nog steeds genieten. Goede geluidseffecten die je midden in het gevecht plaatsen, en een nieuwe soundtrack die de sfeer goed weet te vangen. Wel opvallend is dat de Duitsers in de tussenfilmpjes van de Britse campagne gewoon Duits praten, terwijl ze tijdens de Duitse campagne overgaan op Engels met een sterk Duits accent.

Naast de toegevoegde facties en campagnes is de rest van de gameplay gelijk aan het origineel. Wie met de oorspronkelijke legers speelt zal dus geen veranderingen zien. Ook zijn een aantal bugs nog niet opgelost, zo komen je tanks nog steeds wel eens klem tegen elkaar te staan. Wat er echter wel toegevoegd is, is van goede kwaliteit. Opposing Fronts weet twee zeer verschillende en leuke facties toe te voegen aan de oorspronkelijke game. Samen met de twee grote campagnes zorgt dit voor een geslaagde uitbreiding.