Gelijk als je Company of Heroes opstart weet je dat dit iets speciaals is. Het gevoel is gelijk goed en dat is slechts het begin. Relic Entertainment blijkt wederom een zeer getalenteerde studio te zijn. Natuurlijk wisten de echte strategen dat al na HomeWorld en Dawn of War, maar met Company of Heroes overtuigt Relic iedereen.

Ik ben erg blij met de aanpak van Relic, waar ik in andere strategiegames nog wel eens de betrokkenheid met de actie miste, doet Company of Heroes op dat gebied niet onder voor menig FPS. De game brengt de slagvelden en actie van de Tweede Wereldoorlog zo intens in beeld dat je alles om je heen vergeet. Na een speelsessie moet je gewoon even bijkomen, en dat voor een RTS! Daar komt nog eens bij dat het tactische aspect ook heel goed is uitgewerkt, ondanks de hectiek en chaos die de gevechten met zich mee brengen.

Als RTS bevat Company of Heroes alles wat je tegenwoordig van een game in dit genre mag verwachten. Zowel een skirmish als een online mode en natuurlijk de strijdende partijen. In dit geval zijn dat er zelfs maar twee, de Duitsers en de Geallieerden, het spel speelt zich namelijk af rond de niet bijster originele Tweede Wereldoorlog. Dit is echter alles behalve een negatief punt, want ik heb dit thema zelden zo goed uitgewerkt gezien als in Company of Heroes.



De verhaallijn volgt de Able Company vanaf D-Day, met de landing op Omaha Beach. Later zal je enkele belangrijke punten en steden veroveren tijdens de opmars van de Geallieerden. Standaard kost zou je denken, maar de missies zijn stuk voor stuk erg afwisselend en leuk. De genoemde landing in Normandië brengt weer een hele andere uitdaging met zich mee dan het vernietigen van een V2 lanceringsinstallatie of het innemen van bijvoorbeeld Carentan. Na de Duitsers uit de stad te hebben verdreven houdt het zelfs niet op, je zal je goed moeten voorbereiden op een sterke tegenaanval. Deze variatie maakt de campagne erg vermakelijk en bovendien is de AI uitdagend genoeg. Natuurlijk zijn veel gebeurtenissen scripted, maar de missies zijn zeker niet makkelijk, zelfs de ervaren strateeg zal genoeg uitdaging vinden.

Het verhaal wordt door middel van prachtige cut-scenes aan elkaar geregen. De presentatie van het geheel is dan ook van hoog niveau en dat gaf mij zelfs een beetje het 'Saving Private Ryan' gevoel. Het spreekt dus voor zich dat het verhaal heel filmisch wordt verteld. Dit voegt veel toe, want zelfs zonder hoofdpersonages voel je zo een band met je troepen. Na de tussenscenes gaat het beeld langzaam over in het bekende isometrische perspectief.

Hier blijkt meteen de kracht van de engine, de beelden die je op je scherm getoverd krijgt zijn namelijk erg indrukwekkend. Als de strijd begint en de kogels over het scherm vliegen, waan je je een echte commandant in het Normandië offensief. Vooral de details zijn verbluffend, zo zie je de Duitsers echt uit de ramen schieten als ze zich verschuilen in een huis. Ze hebben daar mooie dekking, tot jij één van je tanks erop afstuurt. De inslag komt prachtig in beeld en slaat een gat in de muur. De muren kunnen echter maar beperkte schade hebben, voor je het weet is de schuilplaats ingestort, met een stofwolk en veel puin tot gevolg.



De harde strijd op de slagvelden laat ook zo zijn sporen na. Een artillerie inslag geeft niet alleen een prachtig effect, maar slaat ook echt een krater in de grond. Zo zal de map binnen de kortste keren tot een niemandsland zijn omgeploegd, vol gaten, kraters en ingestorte huizen. Je manschappen zullen zich meteen aanpassen aan het veranderde speelveld en een krater geeft extra dekking aan je manschappen. Deze kleine dingen zijn belangrijk in Company of Heroes en geven veel nieuwe strategische opties. De game speelt zich echt af op company niveau, met niet al te veel units. Je zit constant met je neus bovenop frontline gevechten en de snelheid ligt dan ook vrij hoog.

Hoewel je een sterke thuisbasis en verdediging kunt opzetten, dwingt het resource model je om toch aanvallend te werk te gaan. Het is verdeeld in drie soorten resources en om deze te sparen moet je gebieden veroveren. Dit brengt extra keuzes met zich mee, welke resources zijn belangrijker en welke zal je moeten verdedigen. Het is echter onmogelijk om gewoon kris kras over de map de beste punten te veroveren, omdat je rekening moet houden met je supplylines. Dit zorgt ervoor dat het systeem een stuk realistischer is en geeft je de mogelijkheid om supplylines van de tegenstander af te snijden door een goede aanval langs de flank.

De algemene keuzes maak je door de strategie tree, geef je je punten uit aan upgrades op het gebied van infanterie, tanks of luchtsteun? Natuurlijk moet je bij een aanval ook de grote lijnen uitzetten, maar Company of Heroes gaat ook veel dieper in op het micromanagement gedeelte. Je moet je troepen op de juiste momenten dekking laten zoeken en de zwakke plekken van je vijand vinden. Een tactiek die ook veel in het echt werd gebruikt is het onder vuur zetten van de vijand met een machinegeweer, om dan met een andere eenheid vanaf de zijkant de vijand te verrassen. Het leuke is dat deze kleine beslissingen echt effect hebben in Company of Heroes. Een tank heeft bijvoorbeeld een veel sterkere armor aan de voorkant, maar is aan de achterzijde kwetsbaar. De gewone infanterie zal dan nog steeds weinig schade kunnen aanrichten, maar door het upgraden met een bazooka of het gooien van een sticky bomb ben je toch niet helemaal kansloos. Er zijn veel verschillende units, elk met hun eigen mogelijkheden en upgrades, wat deze gevechten heel interessant maakt. Gelukkig is er een goede balans tussen de units, elke heeft zijn sterke en zwakke punten.



Deze strategische beslissingen op frontline niveau, gecombineerd met de prachtige graphics en spectaculaire physics maken de game zo intens en een lust voor het oog. Ook het geluid is van hoge kwaliteit, wat vrij uniek is in dit genre. Het maakt de cut-scenes af en zorgt ervoor dat je echt midden in het gevecht bent. Het geraas van een instortend huis is angstaanjagend echt.

Wordt dit dan één grote lofzang? Natuurlijk bevat de game enkele minpunten, zo is er geen campagne door de ogen van de Duitsers en zaten mijn engineer units enkele keren vast achter hun eigen prikkeldraad. Mortiereenheden schoten soms tegen de muur naast zich aan en ook is de AI van de tanks niet super, zo kwamen ze een aantal keer vast te zitten. Doet dit veel afbreuk aan de game als geheel? Nee eigenlijk niet, de beleving is zo intens en de game zo leuk om te spelen dat je dit zo vergeeft en vergeet. Company of Heroes is gewoon één van de beste RTS games van de laatste jaren. Als je de game hebt gespeeld weet je dan ook dat je dit niet had willen missen.