PlayStation 2 bezitters kunnen al sinds november 2006 vechten met de helden uit Dragon Ball Z en ook de Amerikaanse en Japanse Wii-bezitter kan zijn lol op met de game. Helaas moesten wij Europeanen vier maanden wachten. In deze review kijken we of deze game het wachten waard was…

Dragon Ball Z is wereldberoemd en wereldberoemde series gaan doorgaans gepaard met enkele videogames. In het geval van deze Japanse manga/anime serie is het niet anders en al vanaf de NES worden (vooral de Japanners) bedolven onder de DBZ-titels. Helaas gaat ook ditmaal het oude cliché op dat deze licentiegames doorgaans het spelen niet waard zijn, op enkele uitzonderingen na. Zo is de Budokai serie altijd al vrij redelijk geweest, en met de intrede van Budokai Tenkaichi kregen we zelfs een echt goede Beat-'Em-Up voor de kiezen. Zoals gesteld is de PlayStation 2 versie van DBZ:BT2 al sinds november speelbaar en de game is dan ook al becijferd door Timo met een heel nette 8. De Wii-versie is grotendeels gelijk aan het eerdere PS2-avontuur, met vooral verschillen in de besturing.



Het is een trend die we ontzettend veel zien de laatste tijd: pak een ‘oude’ game en port deze naar de Wii, plak er een interessante (maar vreselijk gimmicky en slecht uitgevoerde) WiiMote besturing aan en cashen maar. Het gedeelte tussen de haakjes kun je in het geval van DBZ:BT2 achterwege laten, want hoewel het wederom om een port gaat, is de besturing ditmaal wel goed uitgewerkt. De game lijkt in eerst instantie redelijk oppervlakkig, met maar één knop voor aanvallen met je vuisten/voeten (A). Echter draait het in DBZ ook om het aanvallen met de zogenaamde KI-attacks (best te vergelijken met vuurballen schieten) en deze voer je uit door op de B-knop te drukken.

Interessant wordt het pas al je bijv. over een afstand van tientallen meters naar je tegenstander wilt toevliegen: dit doe je door de Nunchuck naar voren te stoten (eventueel in combinatie met Z voor extra vaart). En nog veel leuker wordt het wanneer je een speciale aanval uitvoert, bijvoorbeeld de Kamehameha, door deze na te bootsen! Ik raakte helemaal in euforie toen ik er achter kwam dat dit, in tegenstelling tot vele andere Wiiports, wel gewoon ontzettend goed werkt!



Je zult je misschien afvragen waarom ik zeer beknopt de besturing uit de doeken heb gedaan, want een review hoort natuurlijk geen handleiding te zijn. Wel beste lezers, dat is om je een beeld te geven hoe de game gespeeld dient te worden. De hamvraag die ik wel honderden malen op internet gesteld heb zien worden is: werkt het makkelijker? Het antwoord is simpel: nee, dat doet het niet. Je bent namelijk met een gewone controller net wat sneller en je hoeft niet bang te zijn dat je bijv. je speciale aanval niet helemaal correct nabootst. Het grote verschil zit hem namelijk in de beleving. DBZ:BT2 spelen met de WiiMote is namelijk wel stukken leuker. Ik durf zelfs te stellen dat je, na het spelen met deze besturing, helemaal niet meer terug wilt naar de ‘oude’ controller.

Het geeft gewoon een kick wanneer je, door bijv. de Nunchuck omhoog te tillen, omhoog vliegt en daarna een Kamehameha afvuurt op je tegenstander, terwijl je voor je TV ook echt de welbekende beweging uitvoert. Het vereist absoluut enige oefening en je bent rustig een half uur kwijt voordat je door hebt hoe het nu precies werkt, maar dan heb je ook wat. Gelukkig bevat de game een zeer uitgebreide tutorial die je precies uitlegt hoe je het vechten het best in praktijk kunt brengen. Mocht je echter toch liever met een gewone controller spelen, dan ondersteunt de game ook de Classic controller en de GameCube controller. Een absoluut pluspunt ten opzichte van de PlayStation 2 versie dus, aangezien je de WiiMote-besturing als extra kunt zien (een hele lekkere extra, dat wel!) naast de normale besturing.