Vier jaar geleden speelde ik SSX Tricky. Een game waarin je op een snowboard razendsnel van besneeuwde heuvels afgleed en als eerste de finish moest bereiken. Onderweg naar de eindstreep deed je de meest waanzinnige trucs met je snowboard: Grabs, Rail Rides, Spin’s en Frontflip’s, ik deed het allemaal met perfectie. Nu, een paar jaar later, kan ik het allemaal nog een keer doen, maar dit keer zonder snowboard. Zelfs zonder sneeuw.

Tony Hawk’s Downhill Jam is (volgens eigen berekeningen) het tiende deel in de Tony Hawk serie. Het tiende deel! Maar eigenlijk lijkt deze game helemaal niet zo op de vorige negen delen; met dit deel slaat de serie een heel andere (zij)weg in. In de voorgaande Tony Hawk’s draaide het om zo hoog mogelijke scores bij het doen van trucs. Trucs doen kan nog steeds, maar dit keer is het vooral de bedoeling om zo snel mogelijk de finishlijn over te rijden. Inderdaad, net als in SSX.

Downhill Jam verschijnt op de Nintendo DS, Gameboy Advance en is een launchgame voor de Nintendo Wii. In deze preview zal ik echter alleen de Wii versie bespreken. De andere versies zullen hetzelfde spelprincipe hebben, maar er zijn uiteraard ook verschillen in bijvoorbeeld modi, geluid en graphics.



Het belangrijkste verschil is natuurlijk de besturing; Downhill Jam is de eerste Tony Hawk game die gebruik gaat maken van de mogelijkheden die de nieuwe Wii controller biedt. Voor de besturing gebruik je alleen de Wii-mote, de nunchuck kun je dus even opbergen. De Wii-mote wordt een kwartslag naar links gedraaid en je houdt hem vast met beide handen. Sturen doe je door de controller naar links of rechts te kantelen. De twee knoppen gebruik je om de trucs uit te voeren. Behalve de gewone trucs is er ook nog een speciale stunt aanwezig die per karakter verschillend is. Deze stunt is hetzelfde als de zogenaamde ‘Übertricks’ uit SSX, een truc die er enorm spectaculair uit ziet, maar tegelijk ook erg onrealistisch is. Met deze supermoves scoor je natuurlijk extra boost en punten. Gas geven kan natuurlijk niet met een skateboard, maar je krijgt genoeg snelheid doordat de levels ‘downhill’ lopen en je af en toe een boost kan inzetten. Inderdaad, net als in SSX.

Groot verschil met SSX is, behalve dat je nu op wieltjes naar beneden rijdt, dat de landschappen zich overal in de wereld afspelen. Niet alleen sneeuw dus, maar vooral hele zonnige locaties. San Francisco, Rome, Hong Kong, Rio, Machu Pichu, Edingburgh, the Mall en (wel met sneeuw) de Alpen. In deze acht locaties lopen verschillende parkoersen die je kan vrijspelen in het hoofdspel, de ‘Downhill Challenge’ mode. Behalve het hoofdspel zijn er nog andere speltypen, waaronder een multiplayer mode. Hierin kun je met maximaal met z’n vieren de bergen af skaten. Helaas is, in tegenstelling tot eerdere bericthen, er geen online multiplayer aanwezig.

Met de ‘Downhill Challenge’ mode speel je ook nieuwe spelfiguren vrij, in totaal negen. Elk figuur heeft zijn eigen zwakke en sterke punten, de een maakt veel snelheid en de ander kan weer beter springen. Met vrijgespeelde nieuwe skateboards en ervaring die je op doet door veel races te winnen worden de statistieken beter. De figuren hebben allemaal ook een eigen (stereotype) karakter. Zo is er Budd de hippie, Jinx het Gothic meisje, MacKenzie het punk meisje en behalve de acht virtuele karakters kun je natuurlijk ook kiezen voor de enige echte Tony Hawk.



Een Wii koop je niet voor de spectaculaire graphics, Tony Hawk’s Downhill Jam is grafisch dan ook niet verrassend. Een beetje middelmatig dus. De muziek is ook wat beperkt. Er zitten redelijk wat nummers in het spel, maar het is bijna alleen maar rock, Iron Maiden bijvoorbeeld. De mogelijkheid om eigen nummers te luisteren (zoals in Excite Truck) wordt niet ondersteund.

Tony Hawk’s Downhill Jam is een nieuwe weg in de Tony Hawk serie, maar binnen de bestaande videogames is het verre van origineel. Bijna alle elementen waren vier jaar geleden al aanwezig in, inderdaad, SSX. Wel origineel is de Wii besturing en dit kan de game, mits het goed werkt, zeker ten goede komen.