De NBA Live serie bestaat al sinds 1995 en is de best verkopende serie van NBA games. Het is dan ook redelijk belangrijk dat er elk jaar enkele versies van de game verschijnen. Dat was ook het geval in 2005 wanneer NBA Live 06 verscheen op de GameCube, de PlayStation 2, de Xbox, de Xbox 360, de PC en de PlayStation Portable. Wij namen die laatste versie onder handen.

De perfecte overzetting van console naar PSP, dat kun je zeker zeggen over NBA Live 06. In tegenstelling tot NBA Street Showdown werd de game bijna niet vereenvoudigd, dat betekent dus dat praktisch alle modes en features uit de consoleversie in de game zitten. Enkel de franchisemode waarin je meerdere seizoenen van een honderdtal spelletjes basketbal na elkaar speelt, ontbreekt. Dat betekent echter wel dat je nog steeds Exhibition, PlayOffs, All-Star Weekend, de Season Mode en Superstar Challenge overhoudt. Daarnaast heeft de game een (gebrekkige) online en offline multiplayermode. Zoals je ziet, is dat al meer dan genoeg om je tientallen uren achter je PSP te laten plaatsnemen.

Exhibition spreekt natuurlijk voor zich, dat is gewoon snel een spelletje basketbal. All-Star Weekend, PlayOffs en Season Mode laten je alledrie een bepaald aspect van een basketbalseizoen herleven. Zo moet je met Season een heel seizoen van 82 games overleven om zo proberen de PlayOffs te bereiken en dan kampioen te worden. All-Star Weekend laat je dan weer het hele All-Star event op het einde van het seizoen naspelen, inclusief alle gekke kantjes. Het is leuk dat EA daaraan heeft gedacht. Enkel de Superstar Challenge is een origineel bedenksel, het is eigenlijk gewoon een verzameling van uitdagingen zoals zoveel mogelijk scoren in een match of iets dergelijk.



Ook de besturing van de game staat als een huis. Zoals gewoonlijk heb je verschillende besturingen tijdens het aanvallen en de verdediging. Ongetwijfeld zal het je nog geen vijf minuten kosten om de besturing onder de knie te hebben. Het enige spijtige is dat er geen goede manier is om snel naar de juiste speler over te schakelen. Bij de Miami Heat was het bij het verdedigen altijd moeilijk om over te schakelen naar Shaq, met zijn lengte toch de speler die je het liefst onder handen hebt tegen dunkende spelers. Als je zelf niet alle posities kunt verdedigen met zo één speler, heb je een probleem want de verdedigende AI is gemakkelijk uit te spelen.

Tijdens het basketbal kun je ook speciale aanvallen laten uitvoeren door bepaalde supersterren. Hiervoor moet je simpelweg de linkerschouderknop ingedrukt houden en op het juiste moment op een willekeurige knop drukken. Zo kan Shaq bijvoorbeeld een speciale aanval doen gebaseerd op kracht waarbij hij door de defensie breekt en scoort. Deze speciale bewegingen zijn echter geen zekerheid om te scoren. Ze verhogen je kans om mooi te scoren, maar meer scoren doe je er niet noodzakelijk mee. Daardoor zorgen ze voor geen balansproblemen.

De commentaar wordt herhalend, bijna elke match hoor je hetzelfde als de vorige. De commentator lijkt ook helemaal niet naar de wedstrijd te kijken. Zelfs als je tien - twintig punten aan de leiding staat en je de hele wedstrijd perfect verdedigt, spreken ze al na één foutje dat je gaat verliezen als je zo speelt. Het klinkt ook vervelend wanneer ze bij elk kwart niets beter te hebben te zeggen dan hoeveel punten jouw ploeg voor of achter staat. Enkel hun openingspraatje waarin ze het hebben over de sterkste spelers van beide ploegen, is interessant.



Wat wel positief is dat men goedklinkende commentatoren heeft gekozen en dat daar meer variatie op zit dan op wat ze zeggen. Men heeft namelijk vier commentatoren. Met de geluidseffecten zit het veel beter. Het publiek klinkt overtuigend en ook tijdens de match gaan de spelers lekker. Voor de muziek heeft Electronic Arts zoals gewoonlijk voor kleine, maar goede groepen gekozen.

Net zoals de muziek zit het ook met de graphics goed bij de meeste Electronic Arts games. NBA Live 06 is hier geen uitzondering op. De game loopt vlot en constant aan 30 fps, dat lijkt niet veel maar hierdoor is de game wel detailrijk en kun je het verschil zien tussen de verschillende spelers. Waar de game echt uitblinkt, zijn de animaties en de replays. Deze laten het echt op een basketbalgame lijken. Dit wordt echter weer gecompenseerd door de spelers die over de bal lopen wanneer er moet ingegooid worden. Dan duurt het meestal een vijftal seconden voor iemand maar de bal pakt.

Het is de verschillende sportdevelopers snel duidelijk geworden dat realisme niet perfect haalbaar is op PSP. Daarom liet EA, net zoals Sony met World Tour Soccer, een streven naar absoluut realisme vallen, en stelde men plezier centraal. Wil je plezier hebben met een basketbalgame die toch alle licenties heeft en toch nog realistisch blijft, is dit het spel voor jou. Verkies je trucjes uitvoeren, ga dan voor NBA Street Showdown.