Rockstar heeft met de Grand Theft Auto reeks voor de consoles en PC al veel succes geboekt. De technische mogelijkheden van de PlayStation Portable lieten het toe een 3D Grand Theft Auto handheld game te maken. De kans werd gegrepen en Liberty City Stories is het resultaat.

Eerder heb ik al gezegd dat de hoofdmissies niet erg complex zijn. Je zult daarom ook vrij snel door de hoofdlijn van het verhaal heen zijn, meer dan 15 tot 20 uur neemt het niet in beslag. Liberty City Stories zou echter geen GTA game zijn als er niet veel meer te doen is dan alleen de hoofdlijn van het verhaal. De mogelijkheden zijn zeer divers: ga taxi missies doen, speel voor politie, brandweerman of ambulancepersoneel voor extra geld. Een garage kan je ook goed gebruiken om wat auto's te verkopen. Je kunt ook pizza's gaan rond bezorgen voor wat extra geld. Tevens zijn er nog telefoon missies waarbij je de hitman kunt gaan uithangen. Er zit nog veel meer in de game, wat ik niet allemaal zal verklappen. Het leuke is natuurlijk om al deze missies zelf te vinden. Danzkij al deze mogelijkheden ben je tientallen uren compleet verslaafd aan de game.



Naast al dit single player plezier biedt GTA: Liberty City Stories ook nog eens een uitgebreide en leuke multiplayer mode. Een mode, met de fantastische naam Liberty City Survivor, die iedereen bekend moet voorkomen uit de reclames in GTA 3, geeft je de mogelijkheid je vrienden eens lekker af te knallen in Liberty City. Gezegd moet worden dat het hier niet om een infrastructure mode gaat, maar om ad hoc, alleen spelen met je vrienden in de buurt dus. Er zijn zes andere multiplayer modes aanwezig: Street Rage, Protection Racket, Get Stretch, Thanks for the Memories, The Hit List en The Wedding List. Racen, spelen met Tanks en strijden om limousines, het is allemaal mogelijk in deze modes. Het is leuk en absurd uitgewerkt. Het allermooiste is dat je in de multiplayer mode ook gewoon de hele stad tot je beschikking hebt, een heel behoorlijk speelveld dus.



Naast deze compleet nieuwe multiplayer mode verschilt Liberty City Stories weinig van de bekende GTA formule. Wat wel opvalt voor spelers die met name veel plezier aan GTA: San Andreas hebben beleefd, is het ontbreken van enkele elementen. In GTA: San Andreas was het mogelijk je karakter op verschillende vlakken te verbeteren. Je conditie kon erop vooruit gaan, je kon je driving skills verbeteren en ga zo maar door. In GTA: Liberty City Stories zit dit niet. Voor mij was dit een opluchting, deze elementen uit San Andreas bevielen me namelijk niet zo, je kon niet zomaar relaxt urenlang doen waar je echt zin in had, er waren altijd dingen om aan te denken. LCS brengt weer pure fun zonder al teveel na te denken. Een ander punt van verschil is de mogelijkheid om te zwemmen: in LCS verdrink je zodra je in het water terecht komt, geen mogelijkheid tot zwemmen dus. Erg is het niet, maar het kan wel eens op de zenuwen werken.

Al met al is Liberty City Stories dus wel de game geworden waar mensen een PSP voor gaan halen. De vele uurtjes GTA plezier die je kent van de console of PC versies beleef je net zo hard op je PSP. Een game waar de audio zo geniaal is uitgewerkt dat je pas echt merkt hoe onmisbaar goed uitgewerkt geluid is voor een game. Het plezier duurt lang en er zijn belachelijk veel leuke mogelijkheden. Helaas is de hoofdlijn van het verhaal op sommige momenten niet erg meeslepend en zijn de missies wat simpel. Voor PSP standaarden is technisch gezien en wat betreft plezier een fantastische game neergezet. De algemene conclusie blijft dus simpel: dit is tot nu toe de beste PSP game.