Toei Animation animeerde tussen 1989 en 1996 de Dragon Ball Z manga tot een animatieserie. Tezelfdertijd kwam Toei met dertien Dragon Ball Z films waarvan de twaalfde in 1995 in Japan verscheen. Elf jaar later verscheen de film, Dragon Ball Z: Fusion Reborn, ook in Noord-Amerika.

Fusion Reborn speelt zich af na de eerste fusie tussen Goku en Vegeta, op een onbekend punt in de verhaallijn. De film vereist namelijk de dood van Vegeta, die zich bevindt in de HFIL en Goku die deelneemt aan een nieuw toernooi met Pikkon. De film begint zelfs tijdens een gevecht tussen Pikkon en Goku die opnieuw strijden om de overwinning met de verschillende Kai's aan de zijlijn. Ergens anders in de hemel is een kleine demon bezig met poetsen. Hij let echter niet goed op door de muziek die hij beluistert waardoor hij een fout begaat. Hierdoor ontsnappen de sterkste en belangrijkste vijanden uit Dragon Ball, Z en de echte wereld. Frieza, Hitler, Dracula, Ginyu en duizenden zombies komen aan op de Aarde, waar Hercule, Gohan, Goten, Trunks en Videl komaf maken met de vijanden.


Het probleem is hiermee echter niet opgelost, King Yenma moet ingrijpen, maar hij zit opgesloten in een barrière. Pikkon en Goku moeten hem bevrijden, hierbij komen ze de grote vijand van de film tegen, Janemba, een vijand die sterk lijkt op Majin Buu. Ze beginnen tegen elkaar te vechten terwijl Pikkon King Yenma probeert te bevrijden. Janemba staat op hetzelfde niveau als Majin Buu en hij dwingt Goku tot een verandering in Super Saiyan 3 wat leidt tot een spannend gevecht waarmee Goku kan winnen van Janemba. Hij beschikt echter over meer krachten dan eerst gedacht. Hij heeft een grote power-up waardoor hij praktisch onverslaanbaar wordt. Goku, Pikkon en de recent opgedoken Vegeta maken geen kans. Het is op dit moment dat de fusie in het spel komt en het gevecht snel eindigt. Gogeta wint het pleit met gemak.

Uiteindelijk keert iedereen terug naar zijn oude leventje, Goku en Vegeta nemen afscheid en op Aarde gaat het leven weer verder met Goten en Trunks die Gohan en Videl plagen. Hiermee wordt een einde gebreid aan een film die korter lijkt dan de vijftig minuten die hij echt lang is. Het einde zit redelijk goed in elkaar met de typische sentimentele Toriyama flair. Het is leuk om de verschillende vijanden opnieuw terug te zijn, zelfs als hun verschijning maar kort is. Het geeft een mooi kantje mee aan deze titel waardoor fans de film zullen appreciëren. De animatie helpt hierbij ook, sinds de eerste film zijn de animatietechnieken sterk geëvolueerd wat opvalt aan deze film. Hij ziet er duidelijk beter uit dan de voorgaande films. Enkel de eerste vorm van Janemba is weinig speciaals.


De uitgebreide cast uit de serie keert terug in de Japanse en de Funimation versie, Janemba is de enige nieuwe stem. Zijn stem klinkt goed in beide versies, hoewel hij eigenlijk geen grote, sprekende rol heeft. In de Japanse versie gebruikt de film opnieuw muziek van Hironobu Kageyama, hij zingt zowel We Gotta Power als The Strongest Fusion in. De muziek is in de Engelse versie minder, Funimation koos opnieuw voor naamloze rockmuziek. De grappen komen echter beter tot hun recht in de Engelse versie, Hitler komt bijvoorbeeld beter uit de hoek. De film valt kort uit, maar hierdoor bezit de film een goed tempo. De grappen van Goten, Trunks en Shenron zorgen voor een mooie afwisseling tussen de serieuze actie met Goku en Vegeta. De film is dus de moeite voor de fan.