Sinds 1989 verovert Dragon Ball Z wereldwijd televisieschermen, Akira Toriyama en Toei Animation hebben met Dragon Ball Z de grootste Japanse animatieserie aller tijden neergezet. Kan de serie zijn reputatie echter ook kwalitatief waarmaken? Wij namen de Frieza Saga onder de loep.
De Frieza Saga is een rechtstreeks vervolg op de Saiyan Saga, waarbij Goku, Gohan en Krillin naar de planeet Namek reizen. De dood van Piccolo in de Saiyan Saga veroorzaakte namelijk het verdwijnen van de Dragon Balls, waardoor de overleden Z vechters niet meer tot leven gewekt kunnen worden. De planeet Namek beschikt echter over een tweede set Dragon Balls die gebruikt kan worden om Piccolo terug te brengen, meteen het doel voor deze saga. Het grote doel bereiken is echter een helse klus door de terugkeer van Vegeta die de Dragon Balls wil gebruiken om de krachtigste krijger van het universum te worden, en de verschijning van Frieza, één van de krachtigste krijgers in het universum die met behulp van de Dragon Balls onsterfelijk wil worden. Het plot geeft dus aanleiding tot grote conflicten met de nodige wendingen die de strijd verrassend houden.
De strijd komt wel zeer traag van de grond. Toei Animation heeft de nodige filler om ervoor te zorgen dat de manga niet werd ingehaald, en deze saga leed daar het sterkst onder wat in het bijzonder opvalt in de reis naar Namek. Gohan en Krillin belanden bijvoorbeeld pas na twee saaie omwegen bij Namek dat de kwaliteit toch sterk beïnvloedt. Het betekent dat een significant deel van de saga in principe kan overgeslagen worden. De rest van de saga is ook doorspekt met filler, maar deze filler is minder opvallend. Men rekte gewoon de gevechten door extra aanvallen toe te voegen. Ook krijg je dramatische close-ups van elk personage na elke kleine actie. Op deze manier weet de saga zelfs vijf minuten rekken tot vijf episodes. Het plot vordert hierdoor zeer traag, maar toch blijft het spannend tot het einde toe.
Die spanning is deels te danken aan de personages. Toriyama heeft een grote line-up aan sterke personages bedacht, waarbij vooral grote vijand Frieza in het oog springt. Hij is een paarswit monster met make-up, in de Amerikaanse versie heeft hij zelfs een vrouwenstem. Ondanks, of misschien dankzij, deze factoren blijft hij zeer angstaanjagend. Hij doet zijn reputatie dan ook alle eer aan, zeker in de gevechten komt hij stevig uit de hoek. Ook de Ginyu Force en anderen springen in het oog. De spanning blijft ook spelen dankzij de grote hoeveelheid gevechten, in totaal telt de saga verspreid over 68 episodes maar liefst een veertigtal gevechten. Het gaat hierbij zowel om korte confrontaties als lang uitgetrokken gevechten met verrassende conclusies. De gevechten worden ondanks de supersonische snelheden ook goed in beeld gebracht. Het enige probleem is misschien het feit dat personages ongeloofwaardig snel erg krachtig worden.
De saga bestaat in een drietal significante varianten. In de eerste plaats bestaat de originele Japanse versie welke niet gecensureerd is en die de voorkeur geniet. De tweede versie is de Funimation-Ocean versie die in België en Nederland op de televisie is verschenen. Deze versie is stevig gecensureerd waardoor de saga zelfs vijf episodes korter is dan in de Japanse versie. Ook opvallend is het feit dat de stemmen in het midden van de saga veranderd worden. De nieuwe stemmen trachtten origineel de oude stemmen na te bootsen, maar dit zorgt voor een averechts effect. Ze verbeteren sterk in latere saga's, maar hier trekken ze ongewild je aandacht. Dit is dan ook de slechtste versie. Funimation heeft later gelukkig een volledig eigen dub van de saga gemaakt die minieme censuur heeft en die maar één set stemmen gebruikt.
Die keuze kun je echter volledig overlaten aan je persoonlijke voorkeur want de Frieza Saga is ongeacht die keuze de beste saga in de Dragon Ball Z verhaallijn. Het is tevens het perfecte einde voor de Dragon Ball Z saga, zeker omdat Toriyama hiermee zijn manga wilde afsluiten. Zowel verhaaltechnisch als qua gevechten staat het boven de andere saga's. Natuurlijk gaat deze saga ook gepaard met de meest stevige filler, maar de geslaagde emotionele elementen, de typische Dragon Ball Z grappen en de spannende gevechten dringen dit terug naar de achtergrond. Ook de verouderde animatie en de muziek deren niet aan deze saga. Je moet de Frieza Saga dan ook ooit gezien hebben. Tegenwoordig bestaat er trouwens een alternatief zonder filler in de vorm van Dragon Ball Kai waardoor deze Dragon Ball Z versie een sterretje minder krijgt.
|
