In 1986 startte AIC de vierdelige OVA serie Pink Noise met Call Me Tonight, een dertig minuten durende OVA welke een unieke romantische komedie is die eigenlijk puur dient als fanservice. Een gek verhaal wordt dus gemengd met de nodige afbeeldingen van onderbroeken en dergelijke.
Call Me Tonight is een romantische komedie met horrorelementen welke draait rond de jongen Ryu Sugiura welke een klein probleem heeft. Telkens als hij perverse gedachten heeft, verandert zijn lichaam namelijk. Wanneer hij ontwaakt, ziet hij dan dat zijn kleding en kamer kapot zijn. Hij zoekt naar een oplossing en denkt dat bellen naar de sekslijn Telephone Communication Madonna waar de mede-eigenares de opdracht krijgt om Ryu te helpen, de sleutel tot succes zal zijn. Rumi Natsumi denkt dat het gaat om een eenvoudige opdracht, maar als ze voor de eerste keer de transformatie van Ryu ziet, is ze zeer verbaasd. Hij verandert namelijk in een bizarre weerwolfhybride. De meeste mensen zouden hierdoor afgeschrikt zijn, maar Rumi is een moedige meid. Ze besluit Ryu te helpen door hem zoveel mogelijk porno en dergelijke te tonen om zijn zijn bizarre behoeftes in te tomen.

Uiteindelijk groeien Ryu en Rumi naar elkaar toe. Alles dreigt echter fout te lopen als een klasgenote Rumi probeert te chanteren omdat ze met de knappe Ryu naar bed wil. Kan Rumi Ryu onder controle krijgen, ontdekken ze de oorzaak van de mysterieuze transformaties en hoe verloopt het met de andere betrokkenen? Dat zie je allen in de OVA en het is zeker de moeite waard. Op het eerste gezicht is het een gekke combinatie, maar het werkt goed en het verhaal is goed uitgewerkt ondanks de korte duur van een OVA. Het is dus zeker leuk om eens te bekijken. Visueel is het ook een mooie OVA met een redelijk donker kleurenpalet en die typische jaren '80 stijl designs. Ook de monsters zien er leuk uit, wat belangrijk is in deze OVA.
In de OVA hoor je 'Please Call Me Tonight' als opening en einde, wat betekent dat je het nummer van Emi Natsumi twee keer hoort. Over haar zul je weinig ontdekken want het gaat om een valse naam om ervoor te zorgen dat niemand kan ontdekken wie de echte zangeres is. Je moet echter niet bang zijn dat het gaat om zo'n slechte song dat de zangeres haar naam niet wil verbinden aan het nummer. Het lied is namelijk wel leuk en het past goed bij de OVA. Een hit wordt het niet, maar je zult het zeker passend vinden. De rest van de soundtrack bestaat uit standaard J-Pop welke je zowat in elke serie tegenkomt. Niets opmerkelijk, niets storend. Je hoort het in praktisch elke serie en na vijf minuten ben je het vergeten.

De stemacteurs zijn gelukkig geen onbekende namen, maar ze zullen ook niet meteen bekend in de oren klinken. Buiten Toshihiko Seki, die ook meespeelt in Campus Special Investigator Hikaruon en welke een uitgebreid portfolio heeft, en Sakiko Tamagawa die bekend is uit You're Under Arrest gaat het enkel om mensen die bekend waren in de jaren '80. Het doet zeker niets af aan hun prestatie, ze zetten hun rollen goed neer en ze kunnen zich meten met de stemacteurs van vandaag. Call Me Tonight is een schattige, maar weinig speciale romantische serie. In vergelijking met de toppers als Love Hina stelt Call Me Tonight weinig voor, maar voor een lage prijs doe je zeker geen miskoop met Call Me Tonight.
|