Sonic Generations toonde enkele jaren terug aan dat de Sonic franchise nog genoeg potentie had om te kunnen vermaken. Het Sonic Team probeert deze gedachte voort te zetten met Sonic Lost World voor de Nintendo 3DS en Wii U. Wij konden met laatstgenoemde versie aan de slag en maakten met misschien wel één van de beste platformgames dit jaar kennis.

Sonic Lost World is ontstaan uit een samenwerkingscontract tussen Nintendo en SEGA. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat deze Sonic game veel elementen pakt uit de populaire Super Mario Galaxy games. In de door ons gespeelde demo hadden we toegang tot een drietal levels, elk gebaseerd op een andere moeilijkheidsgraad. We begonnen met Windy Hill, een perfect starterslevel om alles even uit te testen. Het level was open qua opzet met diverse trajecten die elk afzonderlijk van elkaar in de lucht zweefden, waarbij op de wijze als in Mario Galaxy elk zwevend object zijn eigen zwaartekrachtveld kent. Op deze manier kun je van sommige gedeelten elke vierkante centimeter ontdekken.


Het Sonic Team is hier heel zorgvuldig mee omgegaan. Zo zijn er nog steeds de snelle stukken die we van Sonic gewend zijn, waarbij je niet tegengehouden wordt om een snelle tijd neer te zetten. Voor de persoon die echter alles wilt ontdekken zijn er ook vele platform-elementen ingebouwd die meer uitdaging bieden en geheimen verbergen. Om dit onderdeel van de game soepel te laten verlopen kan Sonic nu ook in een rustige stand lopen. Je hoeft niet voortdurend te rennen, zodat je met een grotere precisie een gewaagde sprong kan maken. Daarbij is de dash-move terug, waardoor het achtereenvolgens aanvallen van vijanden een ideale manier is om een gevaarlijke oversteek te maken.

Dit zorgt al voor een vermakelijke game. Sonic: Lost World probeert zichzelf echter niet te herhalen en dat blijkt al snel in de twee Desert Ruin levels die we mochten spelen. Waarbij de eerste zich afspeelde in een wereld gemaakt uit snoepgoed en we in de tweede door een honingraat mochten rennen. In Windy Hill werd de camera vooral vanuit een derde persoon gepositioneerd, maar in het snoepgoedlevel werd ons wat vaker een 2D perspectief voorgeschoteld. Op deze manier kreeg je meer zicht op het platformen en lukte het beter om explosieve chocoladetruffels te ontwijken. Het derde level draaide geheel om snelheid, de camera is weer achter Sonic geplaatst en voortdurend ben je bezig om op de juiste baan te blijven, bijen uit de weg te ruimen en je coördinatie te behouden.


Hoewel ik in het laatste level flink faalde heeft de game mij in de korte speeltijd al weten te overtuigen van de enorme potentie die het herbergt. Ik heb me enorm vermaakt gedurende mijn speelsessie. Niet enkel door de sterke gameplay, maar ook op grafisch vlak. De tentoongestelde levels kennen hun eigen stijl en zien er lekker koddig uit. Een soepele framerate en een enorme hoeveelheid aan kleur maken Sonic: Lost World dan ook tot een aandoenlijke ervaring. Fans van de serie en Wii U-bezitters moeten deze game zeker in de gaten gaan houden. Wij hebben in ieder geval zin in dit nieuwe Sonic spektakel, wat eind dit jaar moet gaan verschijnen.