Gamen en oorlogje spelen is een combinatie die prima opgaat, getuige ook het vele aantal games welke er nog elke dag binnen dit genre verschijnt. Als strijdlustige soldaat trek je, met of zonder team, door grote vlaktes om met de vijand af te rekenen.

Nog meer pret

Naast de campaign mode, welke bestaat uit 26 missies, heeft de game nog meer te bieden. Ten eerste zijn daar de historische missies welke je na kunt spelen. Deze zijn niet vanaf het begin al te selecteren, maar deze dienen vrijgespeeld te worden.
Ook aan je vrienden is gedacht, want multiplayer potjes vergroten het plezier nog meer. Niets zo leuk als achter elkaar aan te jagen, en als je hierbij optelt dat je ook nog eens computertegenstand in het gevecht toe kan voegen, dan is de uitdaging nog groter. De multiplayer is zowel op een verticale als horizontale splitscreen in te stellen, je kunt dus zelf kijken wat je het beste bevalt. Ook online staat de game zijn mannetje, maar mijn persoonlijke voorkeur gaat toch uit naar de bekende vrienden op de bank, waar het neerhalen toch een grotere impact heeft dan op iemand die ik verder niet ken.



Naarmate je verder in de game komt is er ook steeds meer te doen en te ontdekken. Zo kan je op een gegeven moment zelfs orders uitdelen aan andere vliegtuigen, iets wat simpel te doen is met de richtingsknoppen. Dit werkt niet zo simpel dat je gewoon wat opdrachten meegeeft en vervolgens zelf de rest wel opknapt, het is daadwerkelijk van groot belang om de juiste keuze op het juiste moment te maken om een missie tot een goed einde te brengen.

Ook op het gebied van de muziek is er weinig reden tot klagen. De muziek past namelijk goed bij de sfeer welke de game uit probeert te stralen, iets wat dan ook zeer goed gelukt is. Wel moet gezegd worden dat de muziek binnen de menu's wat eentonig is, maar dit wordt ruimschoots goed gemaakt in het spel zelf. De kogels vliegen je om de oren en de commando's worden over je radio geschreeuwd terwijl jij het luchtruim een veilige plek tracht te maken. Nergens haalt het bijvoorbeeld het niveau van een game als Medal of Honor, maar er is zeker geen reden tot klagen.

Alleen maar lof?

Tot nu toe lijkt het er dus op dat ik zeer tevreden ben over deze tweede wereldoorlog game in de lucht. Toch zijn er enkele mindere puntjes die ik niet onvermeld wil laten.
Ten eerste is de game in singleplayer na verloop van tijd wat eenzijdig. De missies mogen dan wel gevarieerd zijn, het komt er toch steeds op neer dat je erop uittrekt om iets neer te halen of kapot te schieten en na verloop van tijd had ik dit wel gezien. De multiplayer vangt dit wel goed op, maar je moet het genre wel kunnen waarderen om niet, net als ik, iets te snel verveeld te raken.



Op het gebied van besturing is er ook een kleine kanttekening welke ik wil plaatsen. Hoewel je na het doorlopen van de training en de ervaring die je in de verschillende modes opdoet een goede feeling hebt bij je vliegtuigje zijn er toch momenten waarop ik dit helemaal kwijt leek te zijn. Af en toe, bijvoorbeeld wanneer ik een scherpe bocht wilde maken, was ik mijn richtingsgevoel helemaal kwijt en had ik amper door of ik nu recht of ondersteboven vloog. Naarmate de game vorderde kwam dit vaker voor, wat er zelfs toe leidde dat ik in situaties terecht kwam waarbij ik het vliegtuig amper meer recht kreeg, met een crash tot gevolg. Natuurlijk weet ik ook wel dat een vliegtuig geen speelgoedauto is en zich nou eenmaal lastig laat besturen, maar zelfs met de arcade besturing was er soms geen ontkomen aan.

Wanneer we een conclusie moeten trekken kunnen we dan ook zeggen dat Heroes of the Pacific een zeer geslaagde game is geworden. De lat wordt meteen redelijk hoog gelegd voor eventuele andere ontwikkelaars die in de voetsporen willen treden binnen hetzelfde genre. Toch raad ik je aan de game eerst zelf eens te testen alvorens je op een koop overgaat, het is namelijk wel een genre waar je even aan moet wennen en waar je van moet (leren) houden.
De moeite die IR Gurus in de game gestoken heeft is uit alles af te lezen, iets wat de sfeer zeker ten goede komt. Ik had op sommige momenten in de game echt het idee één te zijn met Crowe, iets wat ik niet veel heb binnen games.

Naast de gespeelde PlayStation 2 versie is de game ook beschikbaar voor de Xbox en de PC.