Aan straatracespellen is geen gebrek meer sinds de "tuninghype" van kort geleden. Need for Speed: Underground speelde als eerste in op deze trend en versterkte deze zelfs. Vervolgens kwam er een lange rij spellen uit die inhaakte op het thema van straatracen. Het racespel Asphalt Urban GT voor de Nintendo DS is niet de eerste in deze rij en waarschijnlijk ook niet de laatste. Voor fans van tuning en straatracen is deze ontwikkeling natuurlijk fantastisch, maar hoe moeten fans van videogames hier nu tegen aan kijken? We zullen ons daarom in deze review de vraag stellen: wat voegt Asphalt Urban GT voor bijzonders toe aan een reeks spellen met min of meer hetzelfde thema, welke betrekkelijk kort na elkaar uitgebracht worden?

Asphalt gebruikt beide beeldschermen van de DS. Op de bovenste race je, op de onderste is een stadsplattegrond te zien. Het gevoel van snelheid is realistisch, maar het gevoel van naar beneden op je stadsplattegrond kijken tijdens het racen met een snelheid van 250 km/u door het verkeer is ook realistisch. Vandaar dat je dikwijls crasht als je op de kaart kijkt.

Stedelijke Grand Tour
De parcoursen waar die stadsplattegronden bij horen zijn erg leuk uitgewerkt. Je racet door leuke, sfeervol vormgegeven steden zoals Parijs, Miami, Hong Kong, Las Vegas en New York. Ook rijdt je door het troosteloze militaire sneeuwcomplex Tsjernobyl. Ik snap nog steeds niet waarom deze nucleair desastreuze stad vertegenwoordigd is in een Urban Racer, maar de trieste sfeer is in ieder geval mooi gevangen.

Ook de steden zijn realistisch overgenomen uit de werkelijkheid. De route bijvoorbeeld die je volgt door Parijs begint namelijk op de Avenue de Champs Elysées, terwijl je recht op het Place de la Concorde afrijdt. Vervolgens sla je rechtsaf over de Seine richting het Palais de Bourbon, en vervolg je je weg langs deze romantische rivier over de Quai d'Orsay. Op de achtergrond zie je nu al de Eiffeltoren prachtig boven de bebouwing uit torenen, maar je slaat eerst nog linksaf om via de Avenue Bosquet en Boulevard de Grenelle voor de Eiffeltoren langs te rijden. Dan steek je weer de Seine over, en rij je richting Place de Charles de Gaulle, waar je een rondje om de Arc de Triomphe maakt, en je vanaf daar weer de Champs Elysées oprijdt.



Niet alle parcours zijn echter steden. Er is ook de US Speedway, een soort rond circuit, waar je het uiterste uit je wagen zou kunnen halen. Interessanter is het parcours met de naam Cuba. Eerst rijd je wel door een typisch pittoresk Cubaans pastelkleurig stadje, maar als je de stad verlaat, en je weg langs de rotsachtige kust vervolgt, dan wacht je opeens een verrassing. Je rijdt een militair kamp binnen, compleet met hoge hekken met prikkeldraad en talloze wachttorens. Dit lijkt mij een duidelijke verwijzing naar Guantanamo Bay, het Amerikaanse gevangenenkamp op Cuba waar het Amerikaanse en internationale oorlogsrechts niet geldt, en waar dus dingen plaatsvinden die het daglicht niet kunnen verdragen. Waarom hebben de makers van het spel een politiek uitermate gevoelige kwestie verwerkt in zo een vrolijk racespel? Bij het inrijden en verlaten van het Cubaanse stadje (Guantanoma wordt niet expliciet vermeld) zie je een bord waarop staat "Vive..." en de rest is onleesbaar geprogrammeerd. Ernaast staat een hoofd van een of andere vrijheidsstrijder die overigens niet te herkennen is als Che of Fidel, maar het zet je toch aan het denken over eventuele impliciete boodschappen die de makers ons willen meegeven. Ook de keuze voor de race in Tsjernobyl, waar duidelijk Communistische vlaggen uithangen, valt nu in een ander licht te bezien.

De steden zijn dus realistisch nagebouwd, er zijn echter wel aanpassingen gemaakt die de route nog een beetje racebaar maken. De zijkanten van de weg zijn een beetje gladder gemaakt. De hoekjes en uitsteeksels waar je bij Need for Speed: Underground bijvoorbeeld steeds achterbleef haken ontbreken hier gelukkig. Je verliest wel snelheid door constant langs de muren te schuren, maar je staat niet plotseling in één keer stil als je iets te dicht bij de rand van de weg komt.