Aan straatracespellen is geen gebrek meer sinds de "tuninghype" van kort geleden. Need for Speed: Underground speelde als eerste in op deze trend en versterkte deze zelfs. Vervolgens kwam er een lange rij spellen uit die inhaakte op het thema van straatracen. Het racespel Asphalt Urban GT voor de Nintendo DS is niet de eerste in deze rij en waarschijnlijk ook niet de laatste. Voor fans van tuning en straatracen is deze ontwikkeling natuurlijk fantastisch, maar hoe moeten fans van videogames hier nu tegen aan kijken? We zullen ons daarom in deze review de vraag stellen: wat voegt Asphalt Urban GT voor bijzonders toe aan een reeks spellen met min of meer hetzelfde thema, welke betrekkelijk kort na elkaar uitgebracht worden?

Snelle races in de Arcade modus
Dan is er nog die andere modus, die bovenaan staat in het beginmenu, maar die ondergeschikt is qua speelbaarheid, en dat is de Arcade modus. Deze spelstand is vooral leuk voor de Road Challenges. Dit zijn in totaal een negental wedstrijden van steeds 4 races. Je kunt al winnen door simpelweg vier keer achter elkaar op het podium te eindigen, dus vier keer achter elkaar op de derde plaats is genoeg voor winst. Je rijdt steeds weer tegen wagens uit een bepaalde categorie. De eerste is 4x4 SUV, waarin je kunt racen in een Hummer of andere SUV's. Er zijn ook nog categorieën als Classic, Urban Racers, Ultimate Dreamcars of Track Cars. Je moet weliswaar deze categorieën unlocken door de voorgaande te winnen, maar toch biedt deze modus je wel de kans om meteen in de mooiste en snelste wagens van het spel te rijden, zonder deze eerst te hoeven verdienen. Er is in deze modus echter niet de mogelijkheid om de wagens op te voeren, dus je zult het steeds met de fabrieksmodellen moeten doen. Je kunt in deze modus verschillende auto's uitproberen, zodat je weet wat je koopt in de Evolution mode. Ook kun je oefenen op de verschillende parcoursen. Als je alle road challenges gehaald hebt wacht je een snelle verrassing. Wat zou dat nu zijn?

Verder heeft de Arcade modus nog Time Attack, wat er op neer komt dat je keer op keer hetzelfde rondje rijdt om steeds weer een fractie van je rondetijd af te schaven. Er is ook Instant Play. Dit is wel lekker gemakkelijk, maar ik zie er het nut niet van in aangezien je in een willekeurige auto op een willekeurig parcours wordt geplaatst. Hier naast is ook Cop Chase nog te spelen. Jij als speler bestuurt hier een zeer snelle politieauto en je moet boeven vangen die keihard voor jou wegrijden. Midden in het scherm zie je een vizier dat rood wordt als er een boef in te zien is en als die niet al te ver weg is. Als het je lukt om het vizier 3 seconden lang rood te houden is de boef gevangen en kun je op jacht naar de volgende. Pak er 7 in 7 minuten en je wint. Deze Cop Chase blijft niet lang boeien, mede omdat de scores niet bij gehouden worden.



Het racen zelf
We hebben het nu uitvoerig gehad over de opbouw en de mogelijkheden van het spel, maar hoe zit het met het racen zelf? Met het racen zelf zit het wel snor, kan ik de lezer verzekeren. We hebben weer te maken met een lekker aanvoelend arcade straatracespel, waarin je heerlijk in die bochten kunt hangen, en als je niet blijft hangen er heerlijk uit kunt vliegen om daarna gewoon eventjes een flesje lachgas te gebruiken om weer vlug de snelheid te bereiken om in de race te blijven. Het lachgas wordt terug verdiend door asociaal rijgedrag te vertonen, zoals spookrijden, afsnijden en beuken, op een vergelijkbare manier als bij Burnout dus.

Tijdens dit asociale rijden kan het natuurlijk wel een gebeuren dat je crasht. Geen nood: bij een frontale botsing met een tegenligger, bij een cumulatieve snelheid van ongeveer 300-350 kilometer per uur, verplaatst het camerastandpunt zich een moment buiten het circuit, als de geest van de coureur even buiten zijn lichaam treedt, zie je de auto een paar maal ronddraaien, waarna de camera weer rustig plaats neemt achter de auto, en jij redelijk stabiel op ongeveer de dezelfde snelheid de race voortzet. Met andere woorden: crashen is niet funest voor je race. Dit maakt het wel leuk, want het schept een soort sfeertje waarin je zo wild mag rijden als je kan, net als in Burnout.

Daarbij is het snelheidsgevoel dat Asphalt Urban GT geeft ook wel okee. De weg raast snel onder je door, en de omgeving raast in hoog tempo langs de zijkanten van het bovenste scherm voorbij. Na het gebruik van lachgas gaat de auto vanzelfsprekend sneller, maar ook begint het beeld een beetje te schudden. De auto wordt rechtlijniger, bochten maken wordt lastiger. Dit alles zorgt voor het gevoel van energie dat tijdens een lachgasinjectie wordt omgezet in pure rechtlijnige snelheid.