Sommigen zeggen "alles is hier mee begonnen". Capcom bracht in 1987 een 2D vechtspel met relatief weinig verschillende karakters uit. Het doel was om elkaar helemaal in elkaar te schoppen. Een geheel nieuw concept. Wie had toen kunnen denken dat deze game decennia lang sequels zou voortbrengen, die in de gehele wereld nog steeds als beste fighting game herinnerd wordt.
Street Fighter Anniversary Collection komt dan ook voort uit deze 15 jaar oude traditie. In menig opzicht is deze release een gebaar naar alle fans. Het spel bevat niet alleen Hyper Street Fighter II (een verzameling met alle versies van Street Fighter II) maar ook Street Fighter III: 3rd Strike. Bovendien zijn beide games nu te spelen via Xbox Live, hierin kun je het natuurlijk opnemen tegen spelers uit de gehele wereld. Mocht je de onvervulbare drang hebben je in elkaar te laten schoppen door Japanners.
 Street Fighter
Maar als ik, als Street Fighter freak toch kritisch naar de titel kijk, dan komen we erachter dat het woord collection toch uit zijn proporties is getrokken. Na 15 jaar had Capcom zijn fans beter kunnen belonen. Het uitbrengen van 2 (bestaande) games met Xbox-live als enige nieuwe feature is nou niet echt het cadeau waar de die-hard Street Fighter fans op zaten te wachten. Van Street Fighter III is namelijk alleen de 3rd strike versie aanwezig en van de twee andere versies (Street Fighter III: Second Impact en het origineel) ontbreekt elk spoor. Bovendien hebben we het dan nog niet eens over het ontbreken van de gehele Alpha (Zero) serie in de game.
Het introfilmpje zal bij menig gamer nostalgische gevoelens naar boven brengen. Dit komt naar mijn mening niet zozeer door de beelden maar vooral door de ondersteunende geluiden. Er vliegen namelijk heel wat bekende Street Fighter geluiden de huiskamer door. De meest herkenbare is natuurlijk de Hadouken van Ryu en Ken. Na de intro kom je voor het eerste dilemma te staan, welke game ga ik kiezen. Kies ik Hyper Street Fighter II of ga ik voor Street Fighter 3rd Strike. Laten we er vanuit gaan dat we eerst Hyper Street Fighter II kiezen.
Hyper Street Fighter II
Zoals hierboven al werd vermeld, zitten alle mogelijke versies in deze game verwerkt. Capcom laat je voor het character selection screen kiezen met welke versie je wilt spelen. Je keuze beďnvloed de moves van de character, de animaties, sound effects en bij sommige characters zelfs de voice. De die-hard fans zullen dit waarderen want het kan erg interessant zijn om de oudere versies tegen de nieuwere te laten knokken. Dit komt omdat er jaar in jaar uit aan deze game gesleuteld is om de perfecte balans te vinden.
Het spel speelt heerlijk weg, alle characters zijn complex maar ook makkelijk om mee te beginnen. Naar mijn mening is dit ook één van de sterkste kanten van elke Street Fighter game. Het speelt lekker weg en je hebt de moves snel door. Maar om de game ECHT te masteren ben je maanden of zelfs jaren bezig. Zelfs na al die jaren is het heerlijk om even een ronde Street Fighter te spelen tegen een paar vrienden. Het spel speelt verrassend goed weg op de Xbox controller, vooral de kleinere S-controller doet het beter dan ik had verwacht. Echt puristen zullen merken dat de game lichtelijk aangepast is en dat de glitches uit het origineel zijn verwijderd. Guile's Handcuffs en Magic Throw zitten er bijvoorbeeld niet meer in.
|
95
